Their Hidden Desire (ONGOING)

Chapter 7

Chapter 7-

(Tom POV)

Naging ganyan ang routine namin ni Franz. After class nagkikita kami sa garden, pero syempre MWF lang minsan saturday. Di ako pwede ng T-TH may practice ako ng volleyball. Lagpas 2 weeks na naming ginagawa yan and in that little time somewhere between all our laughs, long talks, stupid little fights and all our joke... I fell inlove. Don't know how to explain it, but when I see her there is something in me that wants to be with her all the time. Sounds crazy? Well, Love is all about crazy.

Ok so ang tagal matapos ng klase ko ngayon bakit ba ang tagal ! 4 day nalang bago yung party, gusto ko sanang yayain si Franz para siya yung partner ko kaso di ko alam pano ko sasabihin. Bahala na nga. Ayun so since siya yung laging may dala ng gitara, nagdala naman ako ng pangpicnik hahaha may kumot pa yan yung pinanglalatag sa lapag basta yun yun:) 

*RRRRRRRIIIIIIINNNNNNNNNNGGGGGGGGGGG*

Ayun! nag ring din yung bell ayun diretcho agad ako sa garden. Ang ganda naman nung garden pero walang nagpupunta dun promise! So anyways pagpunta ko sa garden wala pa si Franz. Nilatag ko agad yung kumot na ewan, naglabas ng burger hahaha  Burger nanaman? Favorite niya yun e, wala kong magagawa. "Hoy!" sumigaw siya at di ko alam kung san naman to sumulpot

 "Oy? burger gusto" Sabay abot ng burger

 "BURGER!BURGER!BURGER!" burger addict na ata to e -__- "So ano di ka pa kakanta?" utos niya sakin

 "Grabe ka naman :'("

 "Masarap kasi kumain pagkumakanta ka nakakarelax, ang ganda kasi ng boses mo!:D"

 "Nangbola ka pa eto na po" 

Back when I was a child, before life removed all the innocence

My father would lift me high and dance with my mother and me and then

Spin me around ‘til I fell asleep

Then up the stairs he would carry me

And I knew for sure I was loved

If I could get another chance, another walk, another dance with him

I’d play a song that would never, ever end

How I’d love, love, love

To dance with my father again

Di pa ko tapos kumanta, pero tinigili ko na nung nakita kong naluluha si Franz, bakit kaya? "B-bakit ka umiiyak?" 

 "Wala lang ganda kasi ng boses mo e" nagsmile siya pero obvious na pilit lang

 "Di nga seryoso, Ok ka lang ba?" naiiyak nanaman siya "Pwede mo naman sakin ikwento, alam mo ba na I am a good listener"

 "Ok here it goes. Nakakaiyak kasi yung kinanta mo e"

 "Bakit?"

 "Iniwan kasi kami ng Father ko nung 7 years old ako. Masyado pa kong bata nun para maintidihan yung nangyayari. Ni hindi siya pumunta nung mga graduation or birthdays ko. Ok lang naman sakin kung ayaw niya na samin, kasi masaya naman ako kahit si mama lang ang kasama ko. Pero ang hindi OK e yung nakita ko kung paano nasaktan si mama, sinubukan pa niyang icontact e pero wala talaga. Hayaan mo na nga yun :D"

I don't know how to react "I-im sorry" yun lang nasabi ko 

 "HAHAHA! Ano ka ba hayain mo na nga yun kumain na lang tayo :D" Although she's smiling I can still see in her eyes that she's hurting. Balak ko pa namang yayain na siya sa party kaso wrong timing naman ngayon diba? Ba't ba kasi kinanta ko yun?