Τα πρώτα Χριστούγεννα του Keks

Ο δρόμος

Η πρώτη μυρωδιά που αντικρίζει κάθε ζωντανό πλάσμα μόλις έρχεται στον κόσμο είναι εκείνη της μαμάς του. Δεν μπορώ να φέρω την μυρωδιά της στο μυαλό μου, αχ και να μπορούσα, θα μύριζε σίγουρα υπέροχα. Θυμάμαι όμως ένα περιέργο, ξένο άγγιγμα στο πρώτο μου τρίχωμα και τις φωνές των άλλων μου αδερφών. Ένιωθα πίεση στο κεφάλι και σε όλο μου το μικρό σώμα. Δεν μπορούσα να κουνηθώ, φοβόμουν, ήθελα τη μαμά. 

Η ώρα περνούσε μα συνέχιζα να μη μπορώ να τη βρω, συνέχιζα να μη μπορώ να κουνηθώ. Να, τελείωνε και το οξυγόνο. Ο περίεργος στατικός ήχος που άκουγα μέχρι τότε σταμάτησε, ένιωσα τα αδέρφια μου να μετακινούνται ακόμα πιο κοντά στο κεφάλι μου. Ύστερα, ένιωσα ένα τράνταγμα και... Αυτό ήταν όλο. Ησυχία. Η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα και δυνατά. Το στομαχάκι μου είχε αρχίσει να παραπονιέται. ''Που είναι η μαμά;'' αναρωτήθηκα και ξεκίνησα ξανά να τη ψάχνω απεγνωσμένα. 

Ξαφνικά, ένα από τα αδέρφια μου κατάφερε να κουνηθεί. Το ακολούθησε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο... Και επιτέλους μπορούσα να αναπνεύσω ξανά. Προσπάθησα να τα βρω μα δεν τα κατάφερνα. Δεν είχα άλλη επιλογή. Κάθισα εκεί, κουλουριάστηκα και προσπάθησα να ξεχάσω τα αδέρφια μου, τη γλυκιά μας μαμά, το κρύο και το φαγητό που τόσο πολύ είχα ανάγκη....

''Μαμάαααααα'' ακούστηκε μια δυνατή φωνή. Σήκωσα τα αυτιά μου για να μπορώ να ακούσω καλύτερα.

''Τι είναι, Άνκε;'' 

''Μαμά, γατάκια!''

''Που βλέπεις τα γατάκια;''

''Μέσα στον κάδο για τα σκουπίδια, μαμά''

Εχμ, εμείς ήμασταν τα γατάκια; Ποια ήταν αυτή; Μήπως θα μας πήγαινε πίσω στη μαμά; Έπρεπε να κάνω κάτι γρήγορα... Γι αυτό και ξέσπασα σε κλάματα.

Ένιωσα ξανά εκείνο το ξένο άγγιγμα στο σώμα μου, μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν απότομο και σκληρό όπως τη προηγούμενη. 

''Μόνο αυτό... Ζει;'' 

''Ναι, γλυκιά μου. Πρέπει να το πάμε στον γιατρό'' 

Οι ώρες που ακολούθησαν ήταν οι χειρότερες της μέχρι τότε σύντομης ζωής μου. Φώτα, τσιμπήματα στο σώμα, κρύα αντικείμενα πάνω μου και πολλές... Πολλές ανθρώπινες φωνές κοντά στα μικρά αυτιά μου. 

''Θα τα καταφέρει, γιατρέ;''

''Έτσι νομίζω. Είναι καλά στην υγεία του. Χρειάζεται όμως ιδιαίτερη φροντίδα... Είναι νεογέννητο, χρειάζεται τη ζέστη που θα έβρισκε στη μαμά του, τάισμα με μπιμπερό και συχνή καθαριότητα''