Mistyczna Miłość

Rozdział 4

Całowajiśmy się nadal, gdy usłyszałem że za drzewami  przebiegała grupa wampirów. Od razu odsunołem się od Miriam i kazałem jej się schylić. Kiedy już ta chorda oddaliła się od nas, wstałem i powiedziałem :
- Chyba muszę już iść.
- Proszę, zostań jeszcze chwilę. Czuje się przy tobie tak bezpiecznie.
Wtuliła się we mnie.
- Wrócę jutro. I razem wymyślimy coś co pozwoli nam być razem.
- No dobrze. Żegnaj.
- Do jutra.
Zacząłem biec w stronę portalu. Za każdym razem trudno było mi się z nią rozstać nawet na krótką chwilę. Przeszłem do mojego świata i pobiegłem do zamku by porozmawiać z bratem. Zawsze mogłem na niego liczyć. Znalazłem go w kuchni jak zajadał się ciastem naszej cioci Anastazji, która tak naprawdę wcale nie była naszą ciocią, ale ją tak nazywaliśmy. Jest najmilsza z naszych kucharek i zawsze możemy się jej zwieżyć ponieważ utrzymuje zasadę : "Co zostało wypowiedziane w kuchni, zostaje w kuchni", a o życiu wie dużo i ma doświadczenie w sprawach miłosnych.
- Witaj ciociu, widzę że znowu próbujesz utuczyć mojego brata. Śmiech
- Oj nie przesadzaj Mikach. Jeden kawałek szarlotki mu nie zaszkodzi.
- Mam ważną sprawę.
- O boże, jaką?
- No właśnie. Znów chodzi o wiesz co?- powiedział mój brat z ustami wypełnionymi ciastem.
- Dlaczego ja nic nie wiem? - zapytała kucharka.
- Już mówię. Wiesz ciociu... zakochałem się.
- I nic mi nie powiedziałeś? Któż zdołał zauroczyć naszego księcia?
- No właśnie... jedna z wampirzyc którą poznałem w lesie.  
- No cóż, miłości się nie wybiera. - Jak zawsze mądrze odpowiedziała ciocia.
- Tylko co ja mam teraz zrobić? Ojciec nienawidzi wampirów i nigdy nie pozwoli mi z nią być.
- Kochany, radze ci lepiej ją poznać, a jeśli to naprawdę ta jedyna to coś wymyślimy.
- Dziękuję. Będę ją odwiedzał, a jeśli ojciec będzie o mnie wypytywać to jeżdżę na koniu po lesie, dobrze?
- Jasne. - odpowiedzieli razem.
Wiem że miałem rozmawiać z bratem ale ta rozmowa z ciotką Anastazją była dobrym pomysłem.

Ciąg dalszy nastąpi.