İyi okumalar
Sabah,yattığım o lanet fanaystan kalktım.Kollarıma baktığımda çizikler vardı.Muhtemelen gece yine kriz geçirdim.Hafızamı zorlarken durmadan çalan kapı ziline kulak verdim.Ayağa kalktım ve kapıyı açtım.Bu abim Jin'den başkası değildi.
"Yah!So Young gece aradığımda açmadın.Sabahtan beri de kapıyı açmıyorsun!Tek başına yaşamaktan vazgeç!"
"Abi,hiç birşey hatırlamıyorum!Lütfen üstüme gelme!""So Young~ah!"
"Buyur içeri geç"
Abim kapıyı kapatırken mutfakta eksik olmayan sade kahve için su kaynatıyordum.2 fincana da kahve ve su koyduktan sonra salona geçtim.Kollarımdaki kurumuş kanları gören abim ayağa kalkıp su ve havlu getirdi.Koltuğa oturtup yavaş yavaş kolumu silerken;
"So Young..."
"Efendim abi.."
"Seni böyle görünce dayanamıyorum...Neden bunu kendine yapıyorsun?"
"B ben yapmıyorum"dedim.Sesim sonlara doğru kısıldı ve gözlerimden gelen yaşların akmasına izin verdim.Ve devam ettim;"Alex yapıyor bunları bana..."gözlerime yaşlar hücum ederken abim sıkıca sarıldı bana...
"Şşş..geçecek."
______________
Bu benim ilk kurgum yazmaya 2017'nin sonlarına doğru başlasam da düzenlenmesini 2019'da yapıyorum umarım güzel bir kitap olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
So-Young Or Alex||Park Jimin
FanfictionBen farketmeden tüm dünyam cehennemim oluverdi.