SONSUZA KADAR BENİMLE

3 yıl önce

MULTİMEDİA DA MARCOS VAR:)) umarım beğenirsiniz ve lütfen yorum yazın yorum olmayınca yazasımız gelmiyo:D

Violet in ağzından:

Marcos beni baştan aşşağı süzdü ve daha sonra Tate e baktı. Tate de ona bakıyordu. İkiside meraklı gözlerle bana döndü. Marcos bana noluyo burda bakışı attı. Ben aldırış etmeden:

- Tate bırak kolumu 

dedim. Tate:

- Beni dinlemeden bi yere gidemezsin.

O sırada Marcos:

- Bırak kızın kolunu.

-  Sen kim oluyosun da bırak diyosun lan??

dedi Tate.

Lan deme lan babam kızıyo gergedan. İç ses bi sus yaa burda bi kavga var. Sessizliği bozan Marcos oldu:

- Bana bi daha lan deme yoksa senin için hiç iyi olmaz. Violet sen de buraya gel bi şey konuşucaz.

Ben de kolumu Tate den geri alıp dümdüz yürümeye başladım. Bi taksi önüme çıktı ve bende atlayıp gittim.

3 YIL ÖNCE Marcos:

Annemin ölümünün 2. günü. O p*ç adam neden annemi öldürmüştü ki? Onunda 15 yaşında bir kızı vardı benim yaşadıklarımi ya onun kızı da yaşasaydı. Annemin mezarına gitmeyi karar verdim. Zaten şu iki günümün çoğunu orada geçiriyorum. Mezarın başına geldim ve annemle konuşmaya başladım, belki delice olabilir ama anneme olan özlemimi böyle gideriyorum:

- Anne; nerdesin? neden benimle konuşmuyorsun? O adamın sana bunu neden yaptığını söylesene. Neden seni zalimce öldürdüğünü söylemiyorsun? Ama ben bulacağım. O adamı gerekirse zorla konuşturacağım. Bunu sana neden yaptığını söyleteceğim ona. Kızına da aynı şeyleri yaşatacağım. Annesini öldüreceğim.Sana söz veriyorum. İntikamını alacağım.

Yanaklarımdan dökülen yaşlara aldırmadım çünkü artık üzüntüye yer yoktu hayatımda. Sadece nefret ve intikam. İntikamımı almak için adamın kızını araştırmaya başladım. Adı Violet miş. Gittiği okulu da facesinden öğrendim. Dayıma o okula gitmek istediğimi söyledim - artık bana dayımlar bakıyordu babam ben küçükken ölmüş yüzünü hatırlamıyorum bile ancak fotoğraflar onu bana tanıtıyor birde annemin anlattıkları - Dayım ilk önce neden okulumu değiştirmek istediğimi sordu. Ona bazı nedenler salladım ama o pek inanmamış gibi görünmesine rağmen kabul etti. Hem Violet in gittiği okulun fiyatları da daha uygundu. Oraya gitmem daha iyi olacak. Buna inanıyorum. Düşmanıma ne kadar yakın olursam  o kadar iyi. 

Okulun ilk günü: Violet çok dalgın görünüyor. Ben de arkadaş olmak için ilk adımı atıp:

- Neden bu kadar dalgın görünüyorsun? İyi misin?    

- Sen de kimsin? Sana dertlerimi neden anlatayım ki ?! Seni tanımıyorum bile.

- Konuşacak birine ihtiyacın olduğu kesin. İyi sır tutarım ben.

Violet anlatacak gibi durmuyordu. Aradan saatler geçmişti. Son dersten önceki tenefüsteydik. Violet in telefonuna ağlayarak baktığını gördüm. Galiba mesaj gelmişti. O sırada Violet sınıftan dışarı koşmaya başladı. Ben de peşinden gidip, kolundan yakaladım.

- Ne oldu??

Violet o sırada daha çok ağlamaya başladı. Ben ne olduğunu anlayamadan konuştu:

- Babam annemi aldatıyormuş. Üstelik kadın yeni ölmüş. Annem de babamdan boşanacak. Kadın ölmüş bile olsa annemin bir gururu var. Az öncede babam mesaj attı. Annem sinir krizi geçirmiş. Hastahaneye yatacakmış. 

Kafasını omzuma koydu. Ne yapıyo bu kız?! 

- Beni hastahaneye götürür müsün? Annemi görmeliyim.

- O zaman gel gidiyoruz.

Dışarı çıktık. Bi taksi çağırdım. Eh haliyle arabamız yok daha 15 yaşındayız. Acaba hangi arabayı alsam ehliyet alınca? Porshe mu yoksa BMW mi? Ben bunları düşünürken Violet bir anda:

- Taksi geldi

dedi. Hemen atlayıp gittik.

ŞİMDİKİ ZAMAN: 

Violet in ağzından:

Taksiden indim ve sahilde yürümeye başladım. Deniz ne kadar güzeldi. Sonsuzluğu anımsatıyordu insana. Uçsuz bucaksız bir sonsuzluk. Denizin anlattıklarını anlamaya çalışırken biri bana seslendi.

(UMARIM BEĞENİYORSUNUZDUR. YANİ BÖLÜMLERİ HIZLICA YÜKLEMEYE ÇALIŞIYORUM. AMA SİZİN OKUMANIZLA DAHA DA HIZLANDIRMAYI DÜŞÜNMÜYOR DEĞİLİM. LÜTFEN OKUYANLAR VOTE VE YORUM YAPSIN!!)