Sipidermen

10.5K 318 291
                                    


Obama uzaklaşırken Ruhi'yi gördüm. Üzerindeki spiderman kostümü ve acıyan yüz ifadesiyle beni izliyordu. Kahretsin! Sıçmıştım -ciddi anlamda- ve rezil durumdaydım.  Ruhi muhtemelen burnuna gelen bok kokusuyla yüzünü buruşturdu.

"Şey, ben... Özür dilerim."

Bana yaklaşmasını izledim. Yüzünde adını koyamadığım bir ifade oluşmuştu. Aşk, umutsuzluk belki biraz da şehvet.. Boklu halimle bile bana nasıl aşık oluyordu anlamıyordum.

Kardeşimdi, bunu biliyordu ama yine de bana olan aşkına engel olamıyordu.

"Ne düşündüğünü biliyorum. Gözlerinden anlıyorum ama korkma, kardeş değiliz. En azından 'öz' değiliz."

Şaşırmıştım. Aptal aptal yüzüne bakarken konuşmak için kendimi zorladım.

"N-nasıl?"

Adımlarını hızlandırıp yanıma geldi. Vay be, spiderman kostümüyle çok ateşli duruyordu. İyice dibime girdiğinde utanmış gibi olsam da bu onun ilk gördüğü 'bok' değil sonuçta diye düşündüm. Ellerini yanağıma koyup, "Seni senden iyi tanıyorum Berkcan." dedi.

Beynimden vurulmuşa döndüm.  Kalbimin atış hızı iki katına çıkarken suratlarımız yakınlaşıyordu. Korkuyla gözlerimi büyüttüm. Beni öpecek miydi? Hayır!! Beni sadece Orkun'um, erkeğim öpebilirdi. Ona ve bebeklerimize ihanet edemezdim. Ben böyle bir adam değildim.

Ruhi'nin suratı değişti son anda. Ne olduğunu ilk başlarda anlamasam da ağlama sesleri beni aydınlatmıştı. Bebeğim, bokumun arasında duruyordu. Haykırarak ağlamaya başlamıştım. Daha 2 aylıktı, cücüğü bile çıkmamıştı ki! Evladım, can parçam, Orkunumun bana hediyesi artık yoktu....
 

.Dan dan dan dan

KARA SEVDA (ORKBERK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin