SAF VE SEK

Merhaba sevgili okuyucularımız biz dört arkadaş bu kitabı yazmaya karar verdik.. Yeniyiz:) Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyoruz. İyi okumalar:)) 

1

Bara girdiğimde her zaman ki manzarayla karşılaştım. Kendinden geçmiş insanlar, yarı çıplak kızlar, birbirinin üstünde insanlar ve daha iğrençleri... İlk başlarda olduğu kadar midem bulanmıyordu ama alıştığımda söylenemez. Hemen işe koyuldum. Masaya gelen adama viskisini verirken çaprazdaki bir çocuk (oldukça yakışıklı) -ne diyorum ben- gözüme takıldı. Oldukça dertli duruyordu yada içmiş.. 2. seçenek daha çok baskındı.

Saatlerdir aynı noktaya bakıyordu ve birden ona çarpan adama diklenince ne olduğunu anlayamadan birbirlerine girdiler. Dört kişi onu ortalarına alıp yerde tekmeliyorlardı sonunda güvenliğin gelmesiyle o dört serseriyi dışarı çıkardılar. 

Hemen çocuğun yanına gittim fena gözüküyordu. Çocukluğumdan beri böyle yüzler görmeyi sevmem bana annemi hatırlatıyor.

''Heyy uyansana iyi misin?

''Hıı ben, evet''

''Sana bir taksi çağıralım'' 

-Allah'ım bu kadar içecek ne derdin olabilir ki beni de buluyor-

''Yoo hayır, ben giderim arabam var''

''Tamam tamam dövülmüş ayyaş. Nerde anahtarın?''

Ceblerine bakarken birden kafasını kaldırıp ''küçük kızımız yaramazlık mı istiyor?'' beni bileğimden tutup kendine çekti. O an üstüne düştüğümde öylece kaldım -ne güzel kokuyordu- ''napıyorsun'' deyip omzuna vurdum ve ayağa kalktım.

Zar zor da olsa onu arabaya bindirdim. Kendimde şoför koltuğuna geçtim. Sızıp kalmıştı ohh rahattı tabi dövülen ayyaş onu buraya getirene kadar canım çıkmıştı. Ne kadar kaslıydı öyle saçlarıda dağılmış ona böyle bile ayrı hava vermişti. Aman ne diyorum ben en iyisi eve gitmek sabah olunca anlarım ne olduğunu deyip arabayı çalıştırdım.