Marrying Mr. Gangster

Chapter 1

Today is my parents burial. Until now I still can't believe that they're gone. Ma? Pa? bakit ang bilis naman ata? come on, I'm just 17! I don't want to live with aunt Amara! Alam niyo aman na ayaw nila sakin diba? Bakit di niyo nalang ako sinama? Bakit kailangan niyo pa akong iwan? Hindi niyo man lang hinintay yung debut ko, I didn't get the chance to dance with my father. Now that you guys are gone ano ng gagawin ko? If this was just a dream, Please wake me up! But let's accept the fact that it wasn't a dream.

Andito pa din ako sa sementeryo kanina pa tapos yung ceremony, Hindi ako pumunta kasi alam kong mag-bbreak down lang ako. Ayokong mangyari yun sa harap ni aunt amara, siguradong ipapahiya niya lang ako. Kaya nag sarili nalang ako, ngayong ako nalang mag isa dito I can do anything I want and masasabi ko lahat ng gusto kong sabihin.

Hinawakan ko ang lapida nila mama at papa. Nag-simula na namang magsituluan yung mga luha ko. I close my eyes and feel the cold breeze hugging me. Ma? Pa? kung kayo man yung yumayakap sakin, I just want to say thank you for all the things you've done to me. Thank you for all the love and support, Thank you for everything. Mama, pwede na ba akong sumunod diyan sa inyo? Please? Ang unfair niyo kase, naalala ko noon lagi mong sinasabi na "We're family and we should decide every decision together" pero bakit sa part na ito kayo lang ni papa yung nag-decide? Hindi niyo na ba ako family? Ma? Pa? kung naririnig niyo po ako ngayon gusto kong sabihin na mahal na mahal ko kayong pareho kaya sobrang sakit para sakin ang mga nangyayari ngayon. Mama? Hintayin niyo ako diyan ni papa ha? Promise, susunod po ako.

Tumayo na ako at pinunasan ang luha ko. Ngayon ko lang napansin na 6 na pala ng gabi at mukhang uulan pa. Mukhang katulad ko, malungkot din ang langit. Nag-vibrate ang phone ko, may text message galing kay aunt amara. Here we go again. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at tinignan ang message.

From: Aunt Amara

XIA?! WHERE THE HELL ARE YOU?! YOU HAVE SO MANY THINGS TO DO HERE TAPOS NAKUHA MO PANG MAGLAKWATSA?! WHAT KIND OF A GIRL ARE YOU? WALA KA MAN LANG UTANG NA LOOB! HINDI KA NA NGA PUMUNTA SA CEREMONY NG MGA MAGULANG MO EHH! BATA KA! ILANG ARAW NA KITANG PINAPAKAIN DITO SA PAMAMAHAY KO! UMUWI KA NA KUNG AYAW MONG ITAPON KO LAHAT NG GAMIT MO!

Napa-irap na lang ako sa message sa akin ni aunty. Kapag talaga siya na nag-salita, laging ako nalang mali. Lagi nalang ako yung may kasalanan. Hindi ko alam kung bakit ang laki laki ng galit sa akin ni aunt amara. Dati na siyang ganito sakin, kahit nung nabubuhay pa sila mama at papa. Kung may kaatid lang sana si mama edi sana nandoon ako ngayon. Kaso wala eh, Only child si mama then si papa si aunt amara lang ang kapatid niya. Matagal ng patay ang mga lolo at lola ko kaya si aunt amara lang talaga ang mapupuntahan ko ngayon.

Malapit lang naman sa village namin yung cemetery, kaya ni-lakad ko nalang. Besides, wala akong pera pang-bayad sa mga trycycle. Hindi ako binibigyan ni aunt tamara ng pera kahit sinkong duling, as in wala talaga. Samantalang kay Rachelle kung makapag-bigay siya parang end of the world na at kailangan na kailangan talaga ng pera ng anak niya. Naka-usap ko ang lawyer namin, I asked him kung may iniwang mana yung parents ko sakin and he said na wala daw kay aunt amara daw lahat naka-pangalan. Seems odd right? kasi bakit mag-iiwan yung parents ko kay aunt amara kung may anak naman sila which is me? And I know aware sila na ayaw sakin ni aunt amara.

Nakarating na ako sa village namin and I already saw our house. I took a deep breath at nag-umpisa na ulit maglakad. Sa likod namin ako dumaan, may puno doon. Katapat lang ng bintana sa attique, which is kwarto ko slash bodega. Umakyat na ako ng puno at dahan-dahang lumapit sa bintana. I always do this when I don't want to see aunt amara that's why I'm used to this. Finally! naka-pasok na ako, inilibot ko ang paningin ko and nothing changed. Well, It's clean but there's a lot of things in here kaya naka-upo lang pag-matutulog. Actually, mas-gugustuhin ko pang maging maid. Sila naka-kama pa and kumakain three times a day. While me? I feel like im just a beggar living here in their attique. May kwarto nga di naman maayos. May pagkain nga tira-tira lang nila.