Marrying Mr. Gangster

Chapter 3

There have always been bad misconceptions an ideas about being in love at a young age. It's a touchy subject, because everyone has their opinions on it. As for me, I never planned being on love, especially so early. I liked the idea of it, but only if it was anything like a Disney movie. Last but not least, you have the people who marry for love...Thus, they are okay with remaining single for life if they don't find someone they love. For me, It's more important that they marry someone they love rather than get locked in a marriage with someone they don't love.

Right now, I don't know what to feel. I'm nervous and I'm feeling some butterflies on my stomach. I shouldn't feel this. This is so wrong. Wake up, Xia. He's just some random rich guy who took care of you, because he's the one who hit you.

"No, just give me time. I'll pay you soon, thank you for letting me sleep here and giving me some food to eat. I need to go." I'm so stupid! Like what the hell? Xia, isipin mo nga kung paano mo mababayaran yung lalaki na yun? Naka-limang bote ka ng shower gel niya. 40$ per bottle, 40 multiply by 5 is 200. 200$ USD to PHP is 10,155! Paano ko mababayaran ang mahigit 10k na yun? I don't have a job. Arghh!

Andito na ako sa lobby ng building, ngayon ko lang napagtanto na wala akong pera, cellphone ko nalang ang nandito sa akin. Until now, wala pa ding message sakin si aunt amara o si rachelle. Well, after all that revelation sino ba naming mag-aabala na mag-text sakin. I don't have friends. I'm home schooled since I was a kid. I don't know kung pag-aaralin pa ako ni aunt amara. Maybe, kapag pumayag ako sa sinasabi niya sa akin payagan niya akong mag-aral. Kahit maka-tapos lang ako ng highschool, that's enough for me.

Naghanap ako ng mga cellphone shop na pwedeng pag-sanglaan ng phone ko. I'll used that money para maka-uwi. Nasa-manila ako ngayon, sigurado ako. Sa Pasay pa ang village namin. I wonder what happened to rachelle?

"Uhm, Kuya? Isasangla ko po sana yung Phone ko?" I'm using an IPhone 8 kaya siguro tatangapin naman niya iyon.

"Pasensya na ineng, hindi kami tumatanggap ng sangla ngayon. Meron doon sa dulo pwede ka doon mag-sangla pero masyadong malayo pa dito, sasakay ka pa ng jeep." I feel so hopeless right now.

"Ahh, ganoon po ba. Kuya? I-benta ko nalang po sa inyo ito ng Isang-libo?" Iyon nalag ang pumasok sa isip ko. Sobrang desperada na ako, kahit na regalo sa akin ito ni papa, wala eh kailangan ko talaga ng pera.

"Ineng, ang mahal ng benta mo. 2nd hand lang naman iyan eh." What mahal pa ba ang benta ko nun?

"800 nalang kuya, kuhanin niyo na po oh. Wala po talaga akong pera, ang cellphone ko nalang po ang natira sa akin." Sana naman kuhanin na niya, wala talaga akong pera.

"Miss, kukuhanin ko. 500 nga lang." Sobrang saya ko ng pumayag si kuya! Finally! maybe sapat na yung 500 para maka-uwi ako.

"Sige kuya, Idedelete ko lang po yung mga kailangan I-delete, maraming salamat po talaga kuya!" Dinelete ko na yung iba and sinend ko yung isang family photo namin sa messenger ko. Then, binigay ko na kay kuya yung phone ko at na-tanggap ko na ang 500 ko.

Pumara ako ng taxi at sinabi ko na yung address nila aunt amara. Saglit lang naman ang biyahe doon eh. Nag-bayad ako ng 150, kasi yun yung siningil ng driver. Dito ako nag-pababa sa labas ng village nila aunt amara. Napag-isip isip ko na dumaan muna sa parents ko.

Bumili ako ng Candle and flowers gamit yung natitira kong pera. Wala pa naman nagsisimula na agad mag-tubig yung mga mata ko. I still can't believe na dito ko na sila laging pupuntahan. Nilagay ko sa gilid ang kandila at bulaklak. Sinindihan ko na rin ang kandila galling doon sa babaeng nagbebenta kanina.

"Mama, muntik na akong sumunod diyan sa inyo kagabi. Akala ko, katapusan ko na. Akala ko, maakikita ko na ulit kayo. Siguro, ayaw pa akong papuntahin diyan dahil nga kasalanan lang ako." Ngumiti ako ng tipid, sa 17 years na naka-sama ko sila papa at mama, never nilang pinaramdam sakin na kasalanan lang ako. Kaya never kong I-nimagine na ang totoong ko palang tatay ay tatay din ni rachelle na hindi na malaman kung nasaan na din. Kinuha ko yung sim card ko sa bulsa ko at binaon yun sa lupa.