Er was eens een meisje. Het was niet zomaar een meisje. Het was een heel bijzonder meisje. Het meisje had een groot geheim. Een heel bijzonder geheim dat ze aan niemand vertelde. Haar geheim was..... Nee, dat vertellen we later.
Het meisje heette Rowana. Rowana had rood haar en door haar fel blauwe ogen vielen haar sproeten goed op.
Rowana zat op haar kamer. Vanmiddag had ze sinds lange tijd weer een korfbal wedstrijd. Sinds dat Rowana 8 jaar was zat ze op korfbal. Ze zucht.. Dat is nu al 6 jaar geleden. Wat was er in die tijd veel gebeurd. Veel mooie dingen maar ook veel nare dingen.. "Oké niet aan denken" zegt ze tegen zichzelf. Er zijn veel dingen gebeurd maar dat moet ze nu achter zich laten. Zoals Jetty altijd zei: "gebeurd is gebeurd, je kan er nu niets meer aan veranderen. Richt je op het mooie dat gaat komen, bekijk overal het positieve van".
Sinds ze vorige week hoorde dat ze op vrijdag middag weer naar huis mocht en alleen nog een paar keer moest komen voor controle, had ze zichzelf al een stuk vrolijker gevoeld. Een hele lading nieuwe energie was haar lichaam binnen gedrongen. Gezonde energie. Vanmiddag nog even knallen tijdens de wedstrijd en dan savonds naar het ziekenhuis voor controle.
En morgen... Aan de ene kant zag ze er enorm tegen op, maar ze wist dat ze het normale schoolleven weer op moest pakken. Ze had zin om haar vriendinnen weer te zien. Wat had ze Britt ontzettend gemist. Via de telefoon hadden ze al veel contact gehad. Ze hadden uitgebreid gepraat over alles wat er was gebeurd maar ook over alle leuken dingen die ze nog samen zouden gaan doen.
"Rowana! Kom je? Over een half uur moet je weg! Je moet ook nog eten!" Haar moeder stond onderaan de trap.
"Jaahaa" schreeuwde Rowana terug. Pff, wat was haar moeder de laatste tijd gestrest geweest. Maar goed, ergens begreep ze het wel. Door al dat contact met de politie en door al die bezoeken aan het ziekenhuis, zou ze zelf ook gek worden.
Snel kleed ze zich om, doet haar haar in een staart en rent naar beneden. Ze smeert twee broodjes en trekt ondertussen d'r sportschoenen aan. Vlug geeft ze haar moeder een kus en pakt haar fiets uit de schuur. Ze rijdt het steegje uit. Even krijgt ze een paniekaanval. Ziet ze het nou goed? Staat hij daar om het hoekje? Even twijfelt ze of ze niet de andere kant op moet fietsen. "Nee!" zegt ze streng tegen zichzelf. Je weet dat Devin hier niet meer woont. Je weet dat hij is verhuist.
Nog even denkt ze na, daarna rijdt ze het steegje uit en fiets met een goed gevoel naar het korfbalveld.
----------------------------------------------
De wekker gaat. Rowana komt overeind en drukt op de knop. 6:26. Even blijft ze liggen maar dan komt ze toch overeind.
Ze loopt naar de badkamer en wast haar gezicht. Daarna loopt ze terug naar haar kamer, kleed zich aan en maakt zich op.
