"Ben je hier wel klaar voor?" Ik kijk mijn vader aan die op mijn koffer zit en net deze absurde vraag stelde. Die blik die ik hem gaf sprak waarschijnlijk boekdelen maar toen ik mijn koffer eindelijk dicht had ging ik er toch weer op in. " Dit is waar ik van droomde papa, het gaat me wel lukken!" Mijn vader knikt en gaat van mijn koffer af. " Oh wat ga ik je missen! Ik zeg je al op voorhand, ga alsjeblieft zo vaak je kan bij je oma langs!" Ik zucht, ik heb veel gehoord over mijn Koreaanse oma. Die aan mijn vaders kant dus. Mijn moeder's moeder is Japanse. Ik zelf zal op het campus verblijven, maar mijn oma woont blijkbaar in Gangnam, een zeer dure buurt ergens in Seoul. Oh wat zal ik vaak in Gangam zijn. Elke kdrama is dar gefilmd, en zoveel Idols wonen daar! Ja,ik heb ook mijn fangirl kant.
Op het vliegveld
Wat is het hier toch druk. Zodra ik
bij de gate aankom zie ik Koreanen. Ze zien er allemaal uit als bts of twice. Sommige zoals die dokters of advocaten in Kdrama's. Ik zoek een plaatsje naast het stopcontact, zet bts '2,3' aan en doe mn oortjes in. De rustgevende stem van RM zwemt door mijn oren. Ik kan niet beseffen dat ik binnen 10 uur in hetzelfde land zit.
Ik sluit even mijn ogen maar bedenk me dan dat ik mijn Koreaans eens moet herhalen. Eigenlijk is dat niet nodig, ik kan het tegenwoordig bijna vloeiend. Nu denk je 'een Koreaan die geen Koreaans kan?' Het zit zo. Ik ben meer opgevoed als Japanse,omdat mijn vader vaak weg was voor zijn werk. Maar toen ik kpop en kdrama ontdekte, wou ik zo graag mijn Koreaanse deel activeren. Met zoveel mogelijk lessen, hulp van mijn vader en het ARMY zijn, heb ik Koreaans onder de knie gekregen. Ik zucht en zet mijn telefoon aan. Bij het zien van mijn achtergrond zucht ik weer. Het is mijn bias Jimin. Eigenlijk kan ik niet kiezen tussen Jungkook en Jimin. Daarom is mijn homescreen achtergrond een foto van de 2.Achtergrond 1:
Achtergrond 2:
Ik ga zo vaak in Gangnam zijn in de hoop ze toch eens te zien. Oeps fangirl moment.
Jullie vragen jullie misschien af wat ik draag. Oké eigenlijk kan het niemand wat schelen. Maar laat ik toch maar de foto delen die mijn vader net heeft gemaakt. Ik probeerde neutraal te zijn en niet proberen rond te lopen als een kpop Idol.Het is eigenlijk mijn grootste droom. Ik hoop op de universiteit in Seoul toch mezelf te kunnen bewijzen. Mijn stem is niet de lelijkste tho. Oké too much zelfvertrouwen. Als er iemand iets wilt aankondigen door de speaker doe ik 1 oortje uit. Het is Koreaans.
' Vlucht E4710 naar Incheon airport, gate-wisseling. Van gate 6 naar 22. Ik herhaal.." En dan luister ik niet meer. Ik werp een blik op het uur. f*ck. Nog 20 minuten. Gate 22 is nog zoo ver. Ik zet snel een sneller muziekje op, misschien kan ik dan beter rennen. Snel raap ik mijn spullen bij elkaar. Dit begint al goed.
JE LEEST
My life oversees
FanfictionIsabel Yung of IU is een 17-jarig koreaans meisje die normaal gezien in België woont. Ze mag eindelijk haar droom achterna gaan, in Seoul studeren voor muziekindustrie. Zal ze zich kunnen aanpassen aan haar eigen maar toch vreemde cultuur?