"Dankuwel" ik maak een kleine buiging naar de taxichauffeur die mij mijn koffers aangeeft. Ik ben gewoon in Gangnam, tussen acteurs & Idols. Elk huis ziet er precies zo uit als in de drama ' Legend of the blue sea.' En ik kan steeds niet beseffen dat ik zo Bangtan tegen het lijf kan lopen. Ik kijk rond en zie dan een huis die lijkt op dat van mijn oma, dat moet het zijn. Ik vraag me steeds af hoe zij hier is komen wonen.
Ik hoop dat het net als in de drama's is. Eenvoudig van buiten maar vanbinnen vindt je gewoon een modern paleis. Ik bel aan. "Hallo, toon uw gezicht aan de camera aub." Geschrokken van de plotselinge stem kijk ik rond. Links van mij staat er een klein tv'tje. Ik tuur in de lens, kan ze mij genoeg zien? Als een antwoord op mijn vraag klikt de deur open. Ik duw hem verder open en er verschijnt een meisje van mijn leeftijd in de deuropening. "Geeft u uw koffer maar." Ik schrik van haar uitermate beleefdheid. "Ik kan ze wel dragen hoor." Stotter ik. "No problem ik krijg ervoor betaalt." Lacht ze, die toon vind ik al beter. Dus ze is een dienstmeisje ofzo? Waarom heeft mijn oma dat. Ik volg het meisje door de voortuin. Ze duwt een deur open en mijn kaak valt naar beneden. Omg. Dit is huge. Nogsteeds met grote ogen kijkend wordt ik door het huis geleid. Het is echt een kdrama. Ik sta voor een seconde weer met beide voeten op de grond en merk op dat het meisje aan het praten is. "Jouw oma is nog bij een business meeting. Ik ben trouwens Suzy, Bae Suzy. Ik ben 20 en werk hier als dienstmeisje. Je mag me zoveel vragen stellen als je wilt." Ik k
"Jouw oma is nog bij een business meeting. Ik ben trouwens Suzy, Bae Suzy. Ik ben 20 en werk hier als dienstmeisje. Je mag me zoveel vragen stellen als je wilt.
Ik knik. "Woon je hier?" Ze doet een kamerdeur open en knikt. " Ja ', daarbeneden links van de keuken woon ik." Ik knik en kijk rond in de kamer. Ze legt mijn spullen neer, dat betekent dat dit mijn kamer is.
Oh gosh. Het is klassiek maar zo schattig. En het bed vind ik al helemaal wauw. "Dit is jouw kamer voor als je hier bent." Ik knik een bedankje. "Nog vragen?" Ik denk even na, wat eigenlijk niet nodig is. " Heb he bangtan sondyeondan hier ooit gezien?" Ze kijkt me met grote ogen aan en lacht da." Ben jij ook een ARMY?" OMG ik knik hevig. " OEHH, ik weet dat ik er te oud voor ben maar come on, die jongens zijn zelf bijna allemaal over de 20." En in mijn gedachten voeg ik eraan toe dat Jungkook even oud is als ik. En dan geeft ze antwoord op mijn vraag. " Ze wonen op de meest afgelegen plaats in Gangnam. Als je daar bent is het duidelijk dat je voor hun komt, daarom komen er soms alleen die overdreven fans. Of buitenlanders die hier op vakantie zijn en toch nog Bangtan wil ontmoeten. Ik heb ze 2 keer gezien, buiten de concerten dan.' Mijn ogen worden groot. Omg ik was al vergeten dat ik gewoon naar een concert kan gaan. Ik vraag meteen waar. "Toen ik nog werkte in de Puma winkel. Ze kwamen daar commercials doen." Omg, maar nogsteeds, het is niet gewoon op straat. "Oké ik ga bij de Puma winkel werken." Suzy lacht. Ik plof op mijn bed en doe mijn schoenen uit," nooit te laat voor een echte army-talk!" Suzy zet zich neer op een stoel.
JE LEEST
My life oversees
FanfictionIsabel Yung of IU is een 17-jarig koreaans meisje die normaal gezien in België woont. Ze mag eindelijk haar droom achterna gaan, in Seoul studeren voor muziekindustrie. Zal ze zich kunnen aanpassen aan haar eigen maar toch vreemde cultuur?