HINDI AKO MAKATULOG!!
edi sunduin nya paki ko ba?
di naman siguro ako mamamatay kung di man kami magsabay pumasok?
Kainis.....
Tinawagan ko si Rj
"Hello?"
Mukha pa sya nong inaantok, nagising ko yata
"Rj please sabay tayo pagpasok bukas, sunduin mo ako"
"Hoy Kim hindi ako naging ganito kagwapo para lang maging rebound ha"
Rebound daw?
"Please promise treat kita bukas, sige na naman pumayag kana wala lang akong paglalabasan ng nararamdaman ko please?"
"Ok treat mo ako this whole month"
"Hey mamumulubi naman ako sayo"
"Ok madali ako kausap"
"Hey wait, ok, one month, deal"
"Ok maaga ako napasok, 6 am so expect mo na nandyan na ako ng 5:30"
"5:30?! Tulog pa ako non...7:30 pa naman ang pasok ah?"
"Ok ikaw ang bahala"
"Wait oo na 5:30, happy?"
Binaba ko na yung phone ko....
After non nakatulog na din naman ako.....
Nagising ako ng 5:00 dahil nag-alarm ako..
Naligo na ako and all....
Bumaba ako para mag-breakfast, pero pagtingin ko sa kitchen
"Anong oras na ba?"
"5:40 am"
Arrgh
"Pero teka lang kakain muna ako"
Pumayag naman sya and sumabay sakin pati narin si kuya
"So bakit ikaw ngayon ang kasabay nyang babaeng yan ha?"
"Kuya wala lang"
"Ah tinawagan nya ako kagabi tapos ito sabi nya sunduin ko sya"
Bakit ang honest nya?
"Woahh"
"Kuya naman wala lang akong kasabay and beside masama bang sumabay ako sa kaibigan ko?"
"Hindi naman, nag-away ba kayo ni Jin?"
Hindi kami nag-away,
"No, pero sinabi nya na di nya ako madadaanan because may dadaanan daw sya"
Paliwanag ko
"At nagselos ka naman?"
Sabat naman ni Rj
Sinamaan ko sya ng tingin
"Me? As in me? Nagseselos? Hell no! He's just my bestfriend and I'm just his bestfriend, we're just BESTFRIEND at hindi na mababago yun"
akala ko sakin sila nakatingin pero sa likod ko pala
Sino bang tao don?
paglingon ko
Si
Jin
"She's right,"
I know,
"What are you doing here?"
Tumingin sya sakin
"Isasabay sana kita pero mukhang may kasabay ka na."
Ha? Di na noh....baka makaabala pa ako sa inyong dalawa
"Ha? Ah di na, para na din naman masolo mo diba?"
Nagsitinginan naman sila saking lahat, lalo na si kuya.
