BONUS-2
Тэр надруу ойртсоор ойртсоор улмаар түүний амьсгал нь хүртэл мэдргэдэж эхэллээ…т-т-тэр ю-ю-юу хийх гээд? Би би би яах яах яахууу
Би харин хана налсаар бага зэрэг доошоо гулсаад ч гэх юм уу доошлоод л байлааа…
Сэүн : “чимээгүй ойртох”
Гэтэл түс тас хийсэн чимээнээр яг хажууханд буй хаалганы цаанаа хэн нэгэн бариулнаас барин түлхэн ДОТОР ХҮН БАЙНА УУ? гэж дуугарах нь сонсдлоо..хаалга түгжээтэй байгаа бололтой
Би энэ чимээг сонсоод ухасхийн Сэүнаас гараа аван холдсоор түүний ард гараад цаах нь зогсчихов…зүрх минь аймшигтай ихээр цохилон сандарсаар Сэүнлүү харж байлаа..
??? : хэн нэгэн байна уу? Сэүнаа?
Сэүн надруу харсаар бага зэрэг инээгээд : заа онгойлголоо
Би сандарсаар : хөөе хэн юм? Хэрвээ буруугаар бодох ч юм уу—
Сэүн : үгүй дээ… “хаалга онгойлгох”
Хаалга ч онгойсоор толинд орж ирж буй хүнийг харвал энэ Кай байлаа..
Кай : юү вэ чи? Юугаа хийгээд хаалга үүдээ “надруу хараад гайхсаар инээмсгэлэн” .. Өөө Хэсү-яа
Сэүн тортлуугаа очин хайрцганд нь хийгээд цүнх нтрээ аваад гарахад бэлдэж байв..
Би бантсаар : т-тиймээ…хэхэ сайна уу
Кай : бид ойр ойрхон таарж байна шүү хэхэ
Би инээмсгэлсээр чимээгүй толгой дохилоо
Сэүн гадуур хувцасаа өмссөөр : би явлаа шүү
Кай : ааан заа..би харин бэлтгэл хийлээ
Сэүн торт болон цүнхээ үүрээд : битгий оройтоорой
Кай инээмсгэлсээр : чи өөрийгөө хичээ хурдан яв..хүүхэд хүлээлгээд л “надруу харах”
Би : үгүй ээ үгүй..би хүлээгээгүй… хэхэ
Кай : дараа уулзъя “инээмсгэлэх”
Би : нэээ…
Сэүн хоолойгоо нарийсгасаар : зааа тэгье эээ
Кай : яа хэн чамтай ярисан юм
Сэүн : пшшш..явлаа “намайг түлхэн урдаа гаргаад заалнаас гарлаа”
Кай : ммм аннённ…
Заалнаас гараад бид гудамжаар алхаж байв…хэн хэнээсээ хамт алхах уу ч гэж асуугаагүй хирнээ бид өөрийн мэдэлцэлгүй л автобусны буудал өнгөрөн замаа дагаад алхаж байлаа…ямар өдөр болохоороо цаг агаар нь ч гэсэн сайхан байдаг байна аа….
