38-Р ХЭСЭГ
.... : унтаж байсан юм уу?
Би бараг л хоолойг нь таниж байх шиг байлаа...гэхдээ ингээд залгаж байгаа нь сонин бөгөөд эвгүй мэдрэмжийг өгч байв...
Би гадарлаж байсан ч итгэлгүйхэн : хэн бэ?
... : би л байна штээ "инээх"
Би : "нэрийг нь хэлэх"?
... инээсээр : тиймээ
Би : а-аан...
... : юу хийж байгаа юм ?
Би : умм...хүн хүлээгээд л...
... : ааая найз залуу малуу юм биш биз дээ
Би багахан инээсээр : ммм....
... : оооон...зөөзөөзөө өөр юу байна даа? Өдөр яарч байсан болохоор нээх сайн чамайг харж чадаагүй юм байна "инээх"
Би : сураад л амьдраад л..тиймэрхүү л харин чи?
... : адилхан л байна. Хэзээ буцах юм?
Би : удахгүй ээ 7 хоногийн дараа ч юм уу мм тэр хавьцаа л байх
... : мммм би ч бас тэр хавьцаа л буцах байх өөр тэгээд хаана сурж байгаа гэлээ?
Би : соган...чи мэдэхгүй байх даа
... : харин тиймээ яаж ч мэдхэв дээ хэхэ...
Би : хэхэ... "чимээгүй инээмсгэлэх"
Үнэндээ ингэж удаан хугацааны дараа бид холбогдож байгаа болохоор үнэхээр эвгүй байсан ба зүгээр л зүгээр л өнгөрсөнийг санаглзуулан сэтгэл санааг минь үймүүлж эхлэх мэт болж байлаа...
Түүний дууны өнгөнөөс сонсоход ч тэр аль болох юу ч болоогүй мэт яриж байгаа ч эвгүй байгаа мэт байх шиг байв... бид хэсэг чимээгүй утсаа барисаар таг чиг болчихов
... : .......
Би : ...........
.... : байна уу хэхэ
Би : ммм...
.... : юм дуугар л даа хэхэ
Би : умм...хэхэ сайн байсан биз дээ өнгөрсөн хугацаанд...
... : үгүй ээ яахав тийм ч сайн биш
Би : хэхэ
... : хэдэн жил өнгөрсөн бэ
Тэр гэнэт яагаад ингэж сэтгэл өвтгөм хариулт бас асуултуудыг тавиад эхлэх нь энэ вэ...
Би санаа алдсаар толгой сэгсэрсээр : мэдэхгүй ээ
... : хэхээ гэхдээ одоо бид тийм зүйлсийн талаар яриад яахав дээ тийм биз дээ хэхэ
