" Μπλεγμένοι στα δίχτυα της ζωης "

~Μοιραιο ιατρικο λάθος ~

Ρουμπίνη
Νιωθω ζαλάδα καθως σηκώνομαι απο το κρεβατι , για να παω να πλύνω τα δοντια μου  και το πρόσωπο μου .  Μας ενημέρωσαν οτι πρεπει να παω για εξετάσεις στην κλινική , για να δουν τελικα αν ειμαι εγκυος.
Κατεβαίνω κατω στη κουζίνα και παιρνω μερικα πορτοκάλια , για να φτιαξω μια πορτοκαλαδα.
" Καλημερα Κορη μου τι κανεις;" με ρωτάει η μητερα μου και δεν ξερω τι να της απαντησω , γιατι δεν θελω να την ανησύχησω.
" Καλημερα μαμα καλα ειμαι εσυ ;" την ρωταω και πέφτουν ολα τα πορτοκάλια απο τα χερια μου και κρατιεμαι απο τον παγκο της κουζίνας , για να μην λιποθύμησω.
" Δεν σε βλεπω καλα κορη μου έλα κατσε και θα σου φτιαξω εγώ την πορτοκαλάδα " μου ειπε η μητερα μου και καθησα στην καρέκλα προσπαθώντας να ηρεμήσω.
" μαμα αυριο θα παω να κανονισω και για το χειρουργείο σου στην Αμερική πρεπει να γινει αμεσα" της λεω και ενω εκεινη αρχίζει να φτιαχνει την πορτοκαλάδα ερχεται και με αγκαλιάζει.
" Προτεραιότητα εχει υγεια σου και το παιδι που καβαλας μεσα μου , πρόσεχε εσυ και με εμενα  ολα καλα θα πανε "
Της χαμογελασα και την φιλησα απαλα στο μαγουλο. Απο την μια πλευρά ειχε δικιο και απο την αλλη φοβαμαι για την υγεια της  δεν θα το συγχωρέσω στον εαυτό μου αν παθει κατι κακο.
Ακουω το κιν μου να χτυπαει και παω στο σαλονι , για να το σηκωσω.
" Παρακαλω " λεω και κάθομαι διπλα απο το αναμμένο τζάκι.
" Ελα Ρουμπίνη η Ξενια ειμαι να σου πω σημερα δεν θα ερθω μαζι σας στην κλινικη , γιατι δεν αισθάνομαι καλα θα πας εσυ και ο Αχιλλεας . Δεν σε πειραζει ετσι ;" και βεβαι οχι ! Αν εξαιρέσεις οτι ειμαι ερωτευμένη μαζι του.
" Οχι δεν εχω πρόβλημα περαστικά Ξενια" της λεω και κλεινω το τηλέφωνο.
Την ορεξη σου εχω Ξενια μου .
Βαζω τα χερια κοντα στη φωτια , για να ζεσταθούν και κάθομαι και κοιταω ποσο ασχημος ειναι ο καιρός.
Κιολας Δεκέμβρης! Πως περνάνε οι μερες !
Αφηρημένη στις σκεψεις μου δεν άκουσα το κουδούνι που χτυπουσε και ακουω την φωνη της μαμας.
" παιδι μου άνοιξε την πορτα μα καλα δεν ακούς " δεν της απάντησα , δεν ηθελα να τσακωθούμε.
Παω σιγα σιγα  και ανοιγω την πορτα και βλέπω τον Αχιλλεα.
" Καλημερα " του λεω ψυχρα και μπαινω μεσα στο σπιτι.
" Καλημερα " μου λεει καπως παραξενα καθως κλεινει την πορτα ο Αχιλλεας .
Κάθομαι στην καρέκλα διπλα απο το τζάκι και εκεινος κάθεται στον  καναπε απέναντι μου .
Βγάζει το μπουφάν καθως με κοιταει και το βαζει ακριβώς διπλα του .
" τι εχεις εισαι καλα ;" με ρωτάει καθώς σηκώνει τα μανικια του πουκαμίσου του . Αυτό το μαυρο πουκάμισο του παει τελεια! Εφαρμόζει τελεια πανω στο γυμνασμένο στηθος τους.
" Τίποτα δεν εχω " του λεω αδιάφορα και μαζευομαι σε μια σταση εμβρύου.
Δεν νιωθω καθολου καλα το στομάχι μου , το κεφάλι μου , τα ματια μου με τσουζουν.
" Αχιλλέα μου τι κανεις ; ολα καλα ;" ακου την φωνη της μανας μου και βλεπω να αγκαλιάζει τον Αχιλλεα.
" Καλα ειμαι Κ.Αγγελα εσεις;" την ρωταει ο Αχιλλεας και της χαμογελάει με εκεινο το αστραφτερό χαμόγελο που μονο εκεινος εχει.
" Καλα παιδι και εγω " του απαντάει η μανα μου .
" Εχει κατι η Ρουμπινη ;" την ρωταει ενω με κοιταει.
" Απο την εγκυμοσύνη θα ειναι " του απανταει χαλαρα η μαμα μου  και ο Αχιλλεας γουρλωνει τα ματια του και κοιταει μια εμενα μια την μητερα μου .
" Τι λέτε Κ. Αγγελα δεν ξερουμε αν πιαστηκε με την πρωτη σημερα θα μαθουμε που θα την παρω για εξετάσεις " της λεει ο Αχιλλεας καπως αγχωμένος.
Εκεινη του χαμογελάει και τον κοιταει στα ματια  . Αυτο το κανει οταν ειναι απολυτα σίγουρη για κατι. Δεν θα αλλαξεις ποτε μαμα !
" Αχιλλεα μου με το χερι στη φωτια  σου λεω οτι η Ρουμπίνη μας ειναι εγκυος στο παιδι σας αυτα τα συμπτώματα ειχα και εγω όταν ήμουν έγκυος στην Ρουμπίνη και στην Μυρτώ. Επισης μην ξεχνας την γυναικεία διαίσθηση " του λεει  και εκεινος της χαμογελαει παλι .
" λοιπόν εγω εχω κατι δουλειες να κανω θελεις να σου φέρω κατι πριν σας αφησω μόνους ;" του λεω αλλα εκεινος ζηταει ενα καφε  και η μητερα μου ξαναπαει στην κουζίνα.
Εκεινος παιζει νευρικά με τα δάχτυλα αφου εδω και πεντε λεπτα που εχει  φύγει η μανα μου και ειναι στην κουζίνα δεν εχω βγάλει αχνά.
" Τι θα γινει Ρουμπινη ; Σκοπεύεις καποια στιγμή να μιλήσεις;" μου λεει ειρωνικα  καθώς  σταυρωνει τα χερια του κατω απο το στηθος του και με κοιταει.
" τι θες Αχιλλεα;" του λέω τελείως αδύναμα.
" Να συνέλθεις και να πας να ετοιμαστείς να παμε στην κλινικη δεν θα χασω ολη μου την μερα στην κλινική μαζι σου " μου απαντάει και με νευριάζει τοσο πολυ.  Ωστε δεν θες να χασεις όλη σου την μερα Κ. Αχιλλεα . Θα σου πω εγω .
Σηκώνομαι απο την καρέκλα με νευρα και παω να ανέβω τις σκάλες να πάω να ετοιμαστώ.
" Μην αργήσεις να ετοιμαστείς " μου λεει πριν ανεβω τις σκαλες.
" Μα φυσικα και δεν  θα αργήσω  εχωω...." δεν προλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου και ολα μαύρισαν.  Δεν έβλεπα τίποτα. Ενα κενο .
Αχιλλεας
Την βλεπω πως παει να ανέβει τις σκαλες και φοβαμαι . Δεν εχει ισορροπία παρα παταει. Φοβαμαι μην  πάθει τίποτα . Ειμαι τρελος για εκείνη και οτι λεω το λεω απο την ζηλεια μου.
" Μην αργήσεις να ετοιμαστείς " της λεω πριν ανάβει τις σκάλες.
" Μα φυσικα και δεν θα  αργήσω εχωωω..." δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση της και την βλέπω πεσμενη κατω στα πατωμα . 'Ενιωσα λες και  κάπως με λούζει με κρύο νερό , λες και κάποιος μου πήρε ένα χτύπο από την κάρδια . Τρέχω γρήγορα δίπλα της και την  βάζω γρήγορα στην αγκαλιά .  
Πονούσα που την εβλεπα ετσι .
" Μωρο μου γινε καλα , ελα μπορεις " της ειπα στο αφτι ψιθυριστά καθως την εβαζα στον καναπε.
" Αχιλλεα παιδι μου τι έπαθε η Ρουμπίνη μας ;" .μου λεει η μητερας της που  ειδε οτι η Ρουμπίνη λιποθύμησε καθώς μου εφερνε ενα καφε.
" Κ. Αγγελα ηρεμήστε απλα ανοίξτε  μου την πορτα να την παω στην κλινικη για να της κάνουν εξετάσεις ".
Η Κ.Αγγελα αμεσως μου ανοίγει την πορτα και μολις βγαίνω με την Ρουμπίνη αγκαλια βλεπω την μητερα μου να πίνει καφέ με την ξαδέρφη της γυναίκας μου την Σόνια.  Έρχεται κατευθείαν προς το μερος μου .
" Αχιλλεα τι έπαθε η Ρουμπίνη;" με ρωτάει η μητερα μου καθως την  βλεπει λιποθυμη στην αγκαλια μου.
" Λιποθύμησε και την παίρνω στην κλινικη " της λεω και την βαζω πισω στο αμάξι αφου η μητερα μου ανοίγει την πίσω πόρτα για να βαλω την Ρουμπίνη.
" Ερχομαι και εγω " μου λεει , παιρνει τα πράγματα της και πηγαίνουμε προς την κλινική.
Στο δρομο ακομα λιπόθυμη ηταν και εγω φοβόμουν μην πάθει κατι.
" ηρέμησε ολα καλα θα πανε " μου λέει η μητερα μου και μου χαϊδεύει το χερι.
" το ευχομαι " της απαντάω και φτάνουμε εγκαιρως στην κλινική.
Βγαίνουμε και παιρνω την Ρουμπινη στην αγκαλια μου.
Τρεχω γρήγορα στους δρόμους βρίσκω εναν γιατρο και την βαζω  πανω σε ενα ασπρο κρεβάτι. Εχω πολυ αγχος .Πηγαίνω πάνω κατω και  παρατηρώ ότι η μητερα μου με κοιταει καπως περίεργα.
"Πρόσεξε μην την ερωτευτείς Αχιλλεα" μου λεει και κοκαλωνω.
Πως το καταλαβε ; Αυτο το βλεμμα της το ξερω καλα .
Π