" Μπλεγμένοι στα δίχτυα της ζωης "

~ Μην με δοκιμάζεις ~

Ρουμπινη
Ειμαι ετοιμη απο στιγμη σε στιγμη περιμενω τον Ρηγα να έρθει να με παρει , δεν μπορω να σταματησω να σκέφτομαι τον Αχιλλεα μου ειναι αδυνατο.
" Εππ τι σκέφτεσαι;" με ρωταει η Μυρτώ ενω εγω βαζω το αγαπημενο μου άρωμα.
" Διαφορα " της απαντάει προσπαθώντας να μεινω ψύχραιμη για κάποιο λόγο.
" Μαλιστα δεν θέλω να σε πιεσω Ρουμπίνη αλλα καποια στιγμή πρεπει να μου μιλήσεις. Επίσης πρέπει να πας απο το νοσοκομειο για να κανονίσεις το ταξιδι της μαμας στην Αμερικη και την εγχείρηση που θα κανει " μου λεει η Μυρτώ. Εχω ξεχασει τελειως την μητερα μου με ολα αυτα.
" Ναι Μυρτω θα παω οσο πιο σύντομα μπορω εσυ το σχολειο ολα καλα ;" την ρωταω και της δινω ενα φιλι στο μάγουλο.
" Προσπαθω για το καλυτερο Ρουμπίνη εξάλλου κέρδισα την υποτροφία και σε λίγους μηνες φευγω απο την Ελλάδα "
Ακουω μια κορνα και καταλαβαίνω πως ηρθε ο Ρηγας.
Παιρνω την τσαντα μου φιλαω την Μυρτώ και ανοιγω την πορτα.
Ο Ρηγας στεκόταν εξω απο το αυτοκινητο και μολις με ειδε με το βλεμμα του με κάρφωσε αλλα όχι οπως ο Αχιλλεας.
Οχι Ρουμπινη ! Ξέχασέ τον εισαι εγκυος στο παιδι του !
Με αυτες τις σκέψεις φορεσα το ψεύτικο μου χαμόγελο και πλησίασα τον Ρήγα.
" Γεια σου Ρηγα " του ειπα
" Γεια σου Νεραιδα " μου ειπε και μου φίλησε το χερι , ενας φοβος με κατέκλυσε και δεν ηξερα τι να κανω.
Ημουν ετοιμη να μπω στο αυτοκίνητο αλλα μια φωνη ακούστηκε απο το βάθος.
" Ρουμπίνη, Ρηγα που πατε;" ακουω μια γυναικεία φωνή γυριζω και βλέπω την Ξενια μαζι με τον Αχιλλεα και έρχονται προς εμας .
Γυρναω και τον κοιταω ειναι ανέκφραστος.
Ο Ρηγας βαζει το χερι του στη μεση μου πραγμα που δεν περναει απαρατήρητο απο τον Αχιλλεα αφου κλείνει τα μάτια του θυμό για ενα δευτερόλεπτο.
" γεια σου Ξενια " της λεει ο Ρηγας και την φιλαει σταυρωτά.
" γεια σας , να σας πω θελετε να έρθετε μεσα να φαμε ολοι μαζι ; ειναι μια καλη ευκαιρια να γνωριστουμε καλύτερα μιας και η Ρουμπίνη κουβαλάει το παιδί μας και θελουμε να εχουμε καλη σχεση με εσενα Ρουμπίνη αλλα και με τον Ρήγα " λεει η Ξενια και μενω στήλη αλατος.
Ολο αυτο ειναι σχεδιο του Αχιλλεα ειμαι σίγουρη.
Ο Ρηγας δεν μπορει να συνειδητοποιήσει μαλλον την ακουσε και λεει:
" ειναι αληθεια; εισαι εγκυος στο παιδι τους;" μου λέει και με κοιταει καπως περίεργα.
" ναι χθες εγινε η εμφύτευση τωρα δεν ξερουμε σίγουρα αν εχω πιαστει με την πρώτη " του λεω αδύναμα.
" θέλετε να περασουμε μεσα στο καθιστικό; εχει κρυο εξω " λεει ο Αχιλλεας και η Ξενια χαμογελάει ενω εκεινος ειναι σοβαρος.
" Βεβαια " λεει ο Ρηγας καπως δυσαρεστημένος αφου δεν θα μπορούμε να μείνουμε μονοι μας θα ηταν αγένεια να μην δεχτουμε την προταση της Ξενιας αλλα ολο αυτο ειναι σχέδιο του Αχιλλεα ειμαι απολυτα σίγουρη!
Ο Ρηγας συνεχίζει να εχει το χερι του στην μεση μου καθως μπαίνουμε μεσα στο σπίτι.
Ακομα θυμάμαι οταν ειδα τον Αχιλλεα σε αυτό το σπιτι και επαθα το σοκ της ζωης μου.
Καθομαστε και οι τεσσερις στο πολυτελές σαλόνι του σπιτιου εγω διπλα απο την Ρήγα και η Ξενια δίπλα απο τον Αχιλλεα. Απέναντι μου εχω την Αχιλλεα με προσεκτικές κινήσεις παιρνω το ποτήρι με το κρασι ενω τον κοιταω και πινω μια γουλια το τζάκι μου διπλα μου δημιουργεί μια πολυ ωραια ατμόσφαιρα.
Ακουμε βηματα απο τις σκαλες και γυρνάμε όλοι. Η Ελενη κατέβαινε απο τις σκάλες και ερχόταν προς τα εμας .
" Ωω αγαπημένε μου Ρηγα καλως όρισες!" Του ειπε η Ελενη και τον φίλησε.
" Γεια σου Ελένη μου εισαι κουκλα οπως παντα " της ειπε και η Ελενη χαμογέλασε .
" Ρουμπίνη " ειπε και με αγκάλιασε διστακτικα.
" Πρέπει να μιλήσουμε για την μητερα μου ειναι πολυ σημαντικό " της λεω στο αφτι καθώς με αγκαλιάζει.
" Αυριο το πρωί θα ερθεις απο εδω " μου λεει και φεύγει απο πανω μου.
" Αχιλλεα μου " του λεει και του χαϊδεύει το μάγουλο.
" μητερα ..." της λεει ο Αχιλλέας και πίνει λιγο απο το κρασι του .
" Ελένη μου " της λεει η Ξενια και αγκαλιάζονται.
Κάθεται και η Ελενη μαζι μας και κανουμε όλοι μαζι μια Πρόποση.
Ακομα δεν εχουμε περασει στο δείπνο , εγω κανω ανταλλαγή βλέμματος με τον Αχιλλεα.
Η Ελενη νιωθω ότι κάτι εχει καταλάβει γιατι με κοιτάει καπως περίεργα.
" Αγαπητή μου Ρουμπίνη ειστε μαζι με τον Ρήγα εννοω ζευγάρι;" μου λεει και με καρφώνει με το βλεμμα της .
Ο Ρηγας με κοιτάει και μετα χαμογελάει.
" Όχι Ελενη μου είμαστε φιλοι πολυ καλοι φίλοι " της απαντησε και μετα ηρθε και μου ψιθύρισε στο αφτι:
" προς το παρόν " .
Δεν απάντησα .
Σηκωθηκαμε και καθίσαμε στο τραπέζι.
Ενιωσα καπως περίεργα και ηπια λιγο νερο.
" Εισαι καλα ; θελεις κατι;" με ρωταει ο Αχιλλεας και μου δίνει την σαλατα αλλα οπως μου δινει το μπολ με την σαλατα καταλαθος μου πεφτει κατω και σπαει.
" Χιλια συγνωμη δεν το ηθελα " λεω και προσπαθώντας να δικαιολογηθω.
" δεν πειράζει Ρουμπίνη μου " μου λεει ο Ρηγας και μου χαϊδεύει τα δαχτυλα ο Αχιλλεας γίνεται κατακοκκινος και ρίχνει κατω το πιρούνι του.
" Βρε Αχιλλεα τι εχεις πάθει σημερα ; Μεσα στην νευρικότητα εισαι" του λεει η Ξενια προσπαθώντας να τον ηρεμήσει.
" βρε δεν με παρατατας ήσυχο!" Της λεει και φευγει απο το τραπέζι νευριασμένος .
" Αφησε τον να ηρεμήσει Ξενια μου " της λεει η Ελενη με ηρεμία και πίνει λιγο απο το κρασι της.
Αχιλλεας
Ειμαι έξαλλος! Απο την ωρα που έχουν έρθει ολο την αγγιζει φιλακια αγκαλίτσες, έστησα και καλα ολο αυτο για να μην μεινουν οι δυο τους.
Βαζω ενα ουίσκι και ειμαι εξω στο μπαλκόνι.
Σκοταδι μονο αυτο μπορείς να δεις , ενα χαος οπως ειναι ψυχή μου .
Δεν μπορω να την βλεπω κοντά του , δεν μπορω να την αγγιζει , δεν μπορω να την βλεπω να χαμογελάει για εκεινον .Δεν μπορω.
Πινω την τελευταία γουλιά απο το ουίσκι μου και πεταω το ποτήρι κατω και εκεινο σπαει.
Γαμωτο εκεινη ειναι εγκυος στο παιδι μου δηλαδη ετσι πιστεύουμε και εγω καθε βραδυ την σκέφτομαι γυμνή στην αγκαλια μου.
Πρεπει να την ξεχάσεις Αχιλλεα!
Νιωθω δυο χερια να με αγκαλιάζουν.
" μωρο μου ολα καλα ;" μου λέει η Ξενια .
" ολα καλα ; φύγανε;" την ρωταω απο περιέργεια.
" Όχι τωρα θα φαμε το γλυκό ελα σε παρακαλω κατω δεν ειναι σωστο να εισαι εδω πανω μονος σου " μου λεει και κάνει μασαζ στους ωμους μου.
" θα ερθω τωρα " της λεω και την γυριζω και την φιλαω στο στομα.
Δεν ξερω τον λογο που το εκανα απλα ηθελα να ξεχάσω τον ερωτα μου για εκεινη , να προσπαθήσω να αφησω τον ερωτα μου να χαθεί σιγα σιγα.
Η Ξένια ανταποκρίνεται στο φιλι με πάθος και εγω βαζω το χερι μου κάτω απο το φορεμα της .
" Τς τς τς μετα αυτα θα ειμαι ολη δικη σου κανε υπομονή " μου λεει δινοντας μου ενα πεταχτο φιλι στα χείλη.
Την αρπάζω και κατεβαίνουμε κάτω στο σαλόνι. Η Ρουμπίνη διπλα διπλα με τον Ρηγα και η μητερα μαλλον αποσύρθηκε στο δωματιο τους . Ηταν μονοι! Αυτό δεν μου αρεσε και πολυ και εσφιξα το χερι της Ξενιας.
Κάθισα μαζι με την Ξενια και παλι στο τραπέζι και τρωγαμε ολοι μαζι το επιδόρπιο.
Εκεινη εγλυφε συνέχεια τα χείλη της και εγω δεν μπορουσα να σταματήσω να την κοιτάω.
Εκεινη μαλλον αντιλήφθηκε ποση ωρα την κοιτούσα και κοίταζε αλλου εκτος απο μενα.
" Συγγνώμη που ειναι η τουαλέτα;" ρωταει .
" Στο βάθος τερμα δεξια" της λεω και εκεινη σηκώνεται φτιάχνοντας την δερμάτινη φουστας της .
Ωωωωω μωρο μου μην δοκιμάζεις την υπομονή μου.......

Ταραν ! Εγραψα κεφάλαιο επιτελους. Τι να κανω προσπαθω να τα κανω ολα . Χμμ ειδαμε και την Ελενη μετα απο αρκετά κεφάλαια.
Θελω να σας πω οτι απο εδω και περα και αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πολλα πράγματα θα καταλαβαίνετε τι εννοώ .
Μακαρι να ειχα χρονο να γράφω περισσότερο αλλα οι υποχρεώσεις αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς.

Θα ήθελα πολυ να μου σχολιάζετε και να πατάτε αστεράκι με βοηθάτε πολυ να ξερετε😁😁😁😁.

Ελπιζω να είστε καλα και να προσέχετε τον εαυτό σας ειναι πολυ σημαντικός.

Σας αγαπω πολυ❤❤

Corfuhello