Ρουμπίνη
Άλλη μια μέρα του χειμώνα ξυπνησα με ναυτιες και ζαλάδες. Πηγα γρήγορα στην τουαλέτα και άδειασα το περιεχόμενο του στομαχιού μου.
Ακουω το τηλέφωνο μου να χτυπάει.
" Παρακαλώ ...Ναι Έλα Ρήγα τι κάνεις;"
" Καλα ειμαι Ρουμπίνη θες να πάμε
καμια βόλτα σήμερα;"
Δεν τον αντέχω αυτον τον άνθρωπο .
" Βρε Ρήγα δεν αισθάνομαι πολύ καλά θελω θα κάτσω σπίτι σημερα "
" οκ Ρουμπίνη τα λέμε "
Ευτυχώς τον απέφυγα και σήμερα.
Βάζω την αθλητική μου φόρμα και ειμαι ετοιμη να πάω να περπατήσω λίγο.
Καθώς κατεβαίνω τι σκαλα βλεπω την Μυρτώ σκεπτική .
" Επ μικρη τι έγινε;"
" Ρουμπίνη ηρθε το χαρτί και φεύγω πιο γρήγορα για την υποτροφία "
Την βλεπω στεναχωρημένη και την παίρνω μια αδερφικη αγκαλια .
" Το ξέρω ότι θα σου λειψουμε αλλα πρεπει να πας ειναι η ευκαιρία της ζωης σου "
" το ξερω Ρουμπίνη την άλλη εβδομάδα φευγω...θα το πούμε μαζι στην μαμα ετσι ;"
" Φυσικά μικρη η μαμα ίσα ίσα που θα χαρεί " της είπα και την φίλησα απαλα στο μάγουλο.
Άνοιξα την πόρτα και πήρα μια βαθια ανάσα. Αχ βρε Αχιλλέα τι θα κάνω με εσένα μου έχεις αναστατώσει την ζωή.
Αρχίζω σιγα σιγα να περπατάω σκεπτόμενη τις επόμενες κινήσεις μου. Ετσι οπως ημουν αφηρημένη νιωθω ενα χερι να με αρπάζει και να με κολλάει πανω σε ενα στήθος. Ο Αχιλλέας ειναι ! Το άρωμα του μπορω να το διακρίνω ανάμεσα σε χιλιάδες αρώματα.
" Μωρο μου τι κάνεις εδω μονη σου;"μου λεει φιλώντας με στον λαιμό.
" Αχιλλέα ασε με μην με πλησιάζεις " του λεω προσπαθώντας να φύγω από πανω του.
" Ποτε ...μωρο μου τι έπαθες;: μου λεει και με γυρίζει για να τον κοιτάξω στα ματια .
" Αχιλλέα αφησε με ήσυχη και γύρνα στην γυναικα σου ξέχασε ότι έγινε μεταξύ μας ήταν ένα λάθος " του λεω προσπαθώντας να τον πείσω.
" Δεν μπορεί να τα πιστεύεις αυτα που λες. Σε θέλω Ρουμπίνη όπως δεν έχω θελήσει γυναικα στην ζωή μου. Ειμαι ερωτευμένος μαζί σου από την πρώτη στιγμή που σε ειδα . " μου είπε καθώς με ταρακούνησε από τους ώμους.
" Πρέπει ολα αυτα να τα βάλεις βαθιά μέσα σου . Δεν γίνεται εμεις οι δυο να είμαστε μαζι . " του λεω και φεύγω. Μακάρι να ήξερε πόσο δύσκολο μου είναι να τον διώχνω από κοντα μου. Μερικά δάκρυα αρχίζουν και τρέχουν από τα ματια μου .
Βλέπω ένα μαύρο αυτοκίνητο να έρχεται προς το μέρος μου . Μεσα απο το αυτοκίνητο βγαίνει η Ελένη. Αυτή μας έλειπε τώρα!
" Ρουμπίνη θελω να σου μιλήσω " μου λεει καθώς πήγαινα στο σπιτι μου.
" μαλιστα σας ακουω " της απαντάω ευγενικά.
" Όχι εδώ εξω μεσα στο σπιτι μου " μου λεει και προχωράει μπροστά.
Εγώ την ακόλουθω και πηγαίνουμε μέσα στο γραφείο της .
" λοιπον τα εισιτήρια ειναι έτοιμα για να φύγεις με την μητέρα σου την αλλη Παρασκευή πετάτε για Αμερική. Ελπίζω όλα να πάνε καλά " μου λεει δίνοντας μου τα εισιτήρια.
" Ευχαριστώ πολύ Κ. Ελένη " της λέω και ανοιγω την πορτα για να φύγω .
" Μισο λεπτό Ρουμπίνη θελω να σου πω και κατι αλλο που σε αφορά. " μου λεει .
" Μαλιστα φυσικα πείτε μου " της λέω.
" Θέλω να μείνεις μακρια από τον γιο μου. Με την γυναίκα του τα πάνε τέλεια και δεν θελω να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα . Αυτό δεν ήθελα να σου πω κάτι άλλο " .
" Μην ανησυχείτε Κ. Ελένη θα μείνω μακρια από τον γιο σας . " της απάντησα και εγώ και έφυγα από το σπίτι . Ηθελα να πάω κάπου να ηρεμήσω . Εκανα ενα μπανιο και ξάπλωσα λιγάκι.
Αχιλλέας
Πώς μπόρεσε να πει αυτα λογια . Εκεινη την ωρα πήγαινα στην δουλειά και μόλις την ειδα μου φώτισε ο κόσμος όλος . Δεν γίνεται να μου λεει ότι όλα ήταν ένα λάθος . Νιώσαμε και οι δυο τοσα ωραια. Αρχίζω και σπάω ότι ειναι πανω στο γραφείο μου μέχρι που ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μεσα ο Σταύρος.
" ρεεε τι έπαθες ηρεμησε " μου λεει και με παίρνει μια αδερφικη αγκαλια .
" Δεν μπορω να ηρεμήσω Σταυρο. Μου ειπε οτι ηταν ενα λάθος. Δεν αντέχω " .
" Φιλε ηρεμησε και πες μου τι έγινε "
" το πρωί είδα την Ρουμπίνη μιλήσαμε και μου ειπε οτι ολα ήταν ένα λάθος. Πώς γίνετε αφου το νιώθω ότι με θελει . Το κορμί της με ποθουσε. "
" Αχιλλέα δυσκολα τα πράγματα πρέπει να σεβαστείς την απόφαση της . Εκεινη ξερει καλύτερα. Αφησε την λιγο να ηρεμήσει. "
" πάμε να φύγουμε από εδώ θέλω να πάω κάπου να πιω "
" ΡΕ Αχιλλέα έχουμε δουλειές και είναι ακόμα νωρίς "
" Δεν με νοιαζει δεν είμαι καλα θέλω να φύγω από εδώ τώρα και αν δεν έρθεις μαζί μου θα φύγω μόνος μου "
" Καλα παμε " .
Σόνια
" Αρσένη τα λεφτά είναι έτοιμα σε λίγη ώρα στο δασάκι " .
Ευτυχώς βρηκα χρήματα και θα τα δώσω στον Αρσένη . Θελω να κόψω αυτές τις μαλακιες . Θελω να γίνω η ιδανική γυναικα για τον Ρήγα . Τον αγαπαω και με αγαπάει. Είμαι στο αυτοκίνητο και νιωθω το κιν μου να χτυπάει . " Ξενια " γράφει το κιν μου. Τι θελει παλι αυτη η ξαδέρφη μου με έχει πρήξει με αυτόν τον Αχιλλεα. Δυστυχώς πρέπει να την ανέχομαι , γιατί θα με βοηθήσει να ξεφορτωθώ την Ρουμπίνη και ο Ρήγας θα είναι δικός μου. Σηκώνω τον κιν μου.
" Έλα Ξενια μου τι κάνεις;" της λεω δήθεν χαρούμενα.
" Χαλια τι θα κάνω χάνω τον Αχιλλεα " μου λεει και εγω κανω μια έκφραση βαρεμάρας . Παλι τα ίδια.
" Ο Αχιλλέας ειναι δικος σου αρκεί να διώξεις αυτη την ηλίθια την Ρουμπίνη απο διπλα του " της λεω και χτυπάω στο κατευθείαν στον στόχο μου.
" Σε παρακαλώ ελα μετα απο εδώ να τα πούμε " μου λεει .
" Αμα προλάβω σήμερα θα έρθω αλλιως αυριο"
" Οκ φιλάκια " μου λεει και το έκλεισα. Φθανω στο δασάκι βαζω τα μαύρα γιαλλια ηλιου και κατεβαίνω από το αμάξι .
Βλέπω τον Αρσένη σε ένα δέντρο να κάθεται και να φοράει μια μαύρη κουκούλα.
Τον πλησιάζω και του δινω τα λεφτά .
" Παρτα και εξαφανίσου από εδώ " του λεω. Εκεινος τα μετράει και μου λεει .
" Ακριβώς είναι δεν περίμενα ότι θα μου τα φέρεις "
" Εγώ ότι πω το κάνω και τρωα φυγε"
" Δεν θέλεις να σου φέρω κοκα;" μου λεει και αισθάνομαι μια επιθυμία να πω ναι αλλά όχι δεν πρέπει. Τέρμα αυτα.
" Όχι ευχαριστώ δεν θέλω " του λεω και μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο μου και εξαφανίζομαι και πηγαίνω στην εταιρία του Ρήγα.....Ταραν! Κεφάλαιο ! ΤΑ σχόλια δικά σας !.
Σχόλιο + Αστεράκι 😏
Corfuhello❤

YOU ARE READING
" Μπλεγμένοι στα δίχτυα της ζωης "
RomanceΟ Αχιλλεας και η Ξενια ειναι ενα αγαπημένο ζευγάρι ,το οποιο παντρεύτηκε πριν τεσσερα χρονια . Τα τελευταια δυο χρονια προσπαθουν να κανουν παιδι αλλα δεν τα εχουν καταφέρει. Αποφασιζουν να κανουν παιδι μεσω μιας παρενθετης μητερας. Η Ελενη η μη...