HAYAT ZOR:-)

ABİ KIZLAR ÇOK GÜZEL YA!

Herkes gibi ben de SOMAdaki işçiler için üzülmekteydim bu bölümü de yeni yazdım ama olaylar kapansa da hala unutuldukarı söylenemez.Oyüzden bölümün de pek güzel olduğunu söyleyemem neyse hadi ben hikayeye geçiyim.

Buğran'ın ağzından

Cidden biri şu kıza ağzını o şekilde iki metre açınca ne kadar  çirkin durduğunu söylemeli.Hayır bunda şaşırılcak bişi de yok gerçekleri söylüyorum. Ve ben niye hala bu üç malın arkasından bakıyorumki. Şu anda onların mağaza camlarına bakışını izlemek ne kadar eğlenceli anlatamam tabi bide bu kızın adı badem miydi neydi şu yanındaki çocuğu sakinleştirmeye çalışması. Ama itiraf etmeliyim hiç böyle arkadaşlarım olmadı. Böyle biriyle kavga edeceğim zaman önleyen arkadaşlar yerine  beni daha çok kavga etmeye teşvik edip izleyerek eğlenen arkadaşlarım vardır. Şimdi o yüzden bu üçünü görünce imrenmedim değil. Gerçi şu diğer kız biraz yanındaki çocuğu sakinleştirmekten çok o da beni dövmek ister gibi duruyo. Sanırım hepsini düşünen bi tek şu badem. Neyse ben bunları hala neden izliyorum ya.

~1 saat sonra~

İşte hayatta beni düşünen(!)iki insanın yanındayım şu anda annem ve babam. Cidden küçüklükten beri hiç yanımda olmadılar çoğu doğum günlerimde işleri vardı. Ama bana hep benim için işe gittiklerini beni daha rahat büyütmek için gittiklerini falan söylerlerdi. Çoğu zaman yanımda olmasalarda yanımda olduklarında kendimi güvende hissettiğim tek yer onların yanı. Bu yüzden onlara hiç kızmadım. Belki de gerçekten benim için çalışıyorlardır dedim. Yine de onlara hep laf sokuyordum benim yanımda olmaları için ama onların tınladıkları pek söylenemez.Annemin telefon görüşmesi bittiğinde  ayağa kalkıp

-Tatlım benim gitmem gerekiyor. Akşama gelmeyebilirim amasen istersen burda kalabilirsin.

+Ah anne zaten geldiğimden beri hiç yanımda değildin sadece ben oturuyordum sen de telefonla konuşuyordun. O yüzden sorun değil gidebilirsin.

Herzamanki gibi dediklerim umrunda olmayarak gelip yanağımı öptü ve doğduğumdan beri söylediği cümleyi söyledi

-Unutma tatlım sadece senin için

Ve herzamanki gibi yine ben ses çıkarmadım ve o da her zamanki gibi çekip gitti. Evet zengin olmanında bi bedeli var maalesefki. Annem gittikten sonra onların evinde kalmak yerine şu eski formamı değiştirmeye karar verdim. Gerçi evde 3-4  tane o iğrenç formalardan vardı ama yine de hepsi geçen seneden kalma ve eski. Aslında bizim şoföre de aldırtırabilirim ama en azından gezmiş olurum diye çıktım yola. Giderken bizim Ekin'i de çağırdım. Size daha önce düzgün bi arkadaşım olmadığını söylemiştim dimi aslında var işte bu çocuk. Hayatta sahip olduğum tek dost. Ama maalesefki bizim okulda burslu okuyor ve sevgili ailem(!) onunla takılmamı istemiyor. Tabiki onları dinlemiyorum fakat gittiğim çoğu yere ekinin gitmeye gücü olmuylor. Bu yüzden hafta sonları bi barda zengin arkadaşlarım(!)la takılıyorum. Her hafta sonu genelde kavga çıkartırım. Tabi ki ekin de yanımda olmadığı için kimse bana engel olmaz. Nedenini ben de bilmiyorum ama sanırım yalnızlığımı kavga ederek dışarı atıyorum. İşte sadece böyle hafta sonları bir bahaneyle ekinle buluşursak kavga etmiyorum. Böyle düşünürken sonunda alışveriş merkezine gelmiştim ve tabiki her zaman dakik olan ekin benden önce gelmişti. İçeri girdiğimizde okul kıyafetlerini olduğu yöne direk döndüm ama ekin dolaşmayı tercih etti.

Yaklaşık on dakika kadar yalnız takıldıktan sonra ekin yanıma heyecan ve mutlulukla geldi

-Abi da demin gezerken iki kız bi tane erkekle tanıştım neyse erkek çok önemli değil ama kızların ikisi de çok güzel hele bi tanesi masmavi gözler falan  abi çok iyi yaaaa. Adı esindi galiba.

Esin ismini bi yerden hatırladığımı düşünürken ekinin hah bak şuradalar deyip gösterdiği yere bakmamla şok olmam bir oldu.