Chapter[29]

20 1 0
                                    


Agad akung napatango rito at agad na umikot sa car papuntang driver seat at agad na sumakay rito.diko na sila pinasin sina jessamy.bagkos agad na kaming umalis at sinu pa sila para pansinin ayaw nila sa mga hampas lupang kagaya ko.pero iba na ngayun.kilala na ang Rancher na inaapi nuon.

Habang nag dadrive ako pauwi sa dala kung car ng bigla kung naisip si Jessamy.kahit may posibleng makuha ko sya.andyan parin si William para hadlangan rin ako.at habang tumatagal lalong diko sya makukuha.lalot sa kalagayan ng sarili ko ngayun.hoho ang hirap sana balang araw dika parin mawawala sa isip ko mahal.halos napahinto ako sa dala kung car at umiyak ng husto na halos na pahawak ako sa ulo kung mahirap ng gumaling.hohoho ang hirap yung tipong wala kang magawa dahil nangyare na ang ganitong sakit na natamo mo.halos sinuntok ko ng sinuntok ang manubila hohoho ang gagago nyu.wala kayung awa,,?
*may araw kayung mga walang hiyang nanakit sa akin,,?*    gigil kung sambit sa utak ko.halos nagbabaga ang puso kung nuon pang nasasaktan.

HI! CLASSMATE [COMPLETED] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon