Payu ni tatay sa akin na talagang binabaun ko ng subra sa puso at utak ko ang lahat ng mga sinasabi nito.
"upu tatay,,?" agad ngumiti si tatay sa akin na punong puno ng pagmamahal.at bakas sa mga ngiti nitong umaasa sya sa kakayahan kung maiahon ko ang sarili namin sa hirap.Lumipas ang ilang araw may galit parin si william sa akin.minsan nagawa pa nitong buhosan ako ng tubig na subrang lamig.eh ito naman ako walang magawa.bagkus ito lang sinasabi ko may kinalalagyan yang pinanggagawa mo sa akin william.at sa lumipas na mga araw,,sa bawat pag uwi ko dumadaan mona ako kina lara.para tutoruan nya akung mag guitar hangang sa natoto ako agad.sabi nila isang buwan oh tatagal pa bago ka matotong mag guitar,,?ibat ako,ang bilis diba.katulad ni author magaling yan,,pahiram nga author ng Guitar mo.haha wag na nating kulitin si Author iba magalit yan.
at sa mga oras nato ay andito ako sa bahay nag huhugas ng plato.at pagkatapus ng linis ng maigi ng loob ng bahay.napatingin ako sa tapat ng pinto ng bumokas ito,at si tatay ang naruruon agad ko itong tinulongan para kunin ang mga dala nito.at agad na inilapag sa mesa.at agad itong napaluhod ang kabila nitong tuhod sa sahig.na nakaharap sa akin.at habang nakaharap din ako sa kanya.
Nicholas-"alam mo ba anak dahil sa awa ng diyos may natulongan si tatay,,"
BINABASA MO ANG
HI! CLASSMATE [COMPLETED]
Ficțiune adolescenți100%SadStory Ang kwentong to ay,?na bou sa isang taong may puso.pusong mapang unawa sa hinaharap,at punong puno ng pagmamahal sa kanyang Ama.at punong puno ng lakas para harapin ang walang katapusang pagsubok sa buhay nito.at walang katapusang manga...