Stoling the Rebels Heart (On-Hold)

Stoling the Rebels Heart:3

Blaire's POV

Nakarinig ako ng mga mahihinang hikbi dahilan para imulat ko ang mata ko. I look around over the bus and saw two man standing with their whole face covering with a black mask.

My forehead creased as I stared at them two while  pointing a gun into a teen ager girl. As quickly as possible I pish  out my phone and dial the police man Ive none. Once my phone vibrated signaling that the call has already been answered I quicky end the call.

 Hindi ko na kailangan pang magsalita dahil alam nya na sa mga oras na'to may nangyayaring hindi maganda. All he have to do is to track down this bus that I am riding  and boom! This nasty villains will disappear.

The two man started walking towards the other passenger. Some were trembling in fear, others were crying.  Sumandal nalang ako at ipinikit ang mata ko.

Minutes later I found the mens running away. I look outside the window and saw police cars. Isa sa mga lalaki ay tumalon na habang umaandar pa ang sasakyan habang ang isa naman ay hindi malaman ang gagawin pero kalaunan ay tumalon din.

Ginilid ng driver ang bus at tinignan ang mga pasahero nya kung ayos lang. Fortunately, ayos naman ang lahat. Unfortunately ang mga nakuhang gamit sa kanila ay sinama ng mga kawatan sa pagtalon.

I looked over the bus door. I took a glance on the person whom I call just a matter of minutes then closed my eyes.

I don't have to thank him for coming  though. Its his job anyway.

ILANG oras din ang ginugol ng byahe. Ilan ay nakahinga na ng maluwag samantalang ang iba ay mangikngiyak parin.
Sabagay, sino ba naman ang matutuwa kung mahold-up ka.

Matter of seconds I found myself exiting the bus. I look over the place, hindi naman masama pero hindi din mabuti kalaunan ay sabat ng isip ko.

Nagsimula akong maglakad lakad habang dala ang maleta ko. Lahat halos ng madadaanan ko ay humihinto sa kanilang ginagawa at pansamantalang tititigan ako.

"Okay, whats with them" hindi mapigilang bulalas ko.

I continue walking when a signage caught my attention. Nakadikit ito sa pinto ng isang bahay. Medyo may kalakihan ang bahay  kumpara sa mga katabi nito pero halata na luma na ito.

Kumatok ako ng tatlong beses at inintay na may magbukas ng pinto. Umurong ako ng bahagya ng umawang ang pinto at lumabas roon ang isang babaeng siguro ay nasa late 40's na. Tumingin sakin ang babae at masuyo akong nginitian.

"Anong maipaglilingkod ko sa iyo hija?" Magalang na tanong nya, kahit may katandaan ang babae halata sa kutis at mukha nya na maganda at mukha itong may kaya. Ipinilig ko ang ulo ko sa kaisipang may kaya ito. Hindi ito titira sa ganitong klaseng lugar kung mayaman ito.

"Nakita ko ang signage na nakapaskil sa pinto ho ninyo, available pa ho ba iyong kwarto hanggang ngayon?" tanong ko habang tinuro ang signage.

"Ahm, hija, medyo may kalakihan ang upa sa kwarto. Ito kasi ang bahay talaga namin at nagigipit lang kami kaya kinailangan na paupahan ang kahit isa sa kwarto. Kasama na sa ibabayad mo ang magiging kunsumo mo sa kuriyente at tubig" paliwanag nang babae

Huminga ako ng malalim bago tinanong kung magkano ang lahat lahat na babayaran.

"Two thousand ang bayad sa isang buwan hija" Tumango ako at inanyayahan nya akong pumasok sa loob ng bahay. Thanks God! Akala ko may plano na syang iburo ako sa labas. Pinunasan ko ang pawis ko sa noo gamit ang likod ng palad ko.

Sinamahan ako ng ginang sa pagpunta sa kwarto ko. Dalawang palapag ang bahay. May tatlo o apat na kwarto siguro, may dalawang palikuran at ang kusina. Tinignan ko ang sahig at kisame ng bahay. Kahit luma na ito halatang hindi pinababayaan dahil wala kang makikitang alikabok ni katiting.
Binuksan ng ginang ang pinto ng kwarto at iginaya ako sa loob.

Isang kama na may two inch na kutchon, isang electric fan, study table at isang kabinet na gawa sa kahoy.

Huminga ako ng malalim bago tinungo ang kama at pabagsak na umupo. Nakarinig ako ng pagtikhim kaya liningon ko ang taong may gawa non

Nakita ko ang ginang na may maliit na ngiti sa labi.

"Ako pala si Mrs. Gomez pwede mo akong tawagin sa apelyido ko o kaya naman ay Leila na pangalan ko."paliwanag nya at ngumiti. Tumango nlang ako bilang sagot at sya naman ay sinarado na ng pinto.

Pagod na nahiga ako sa ipinikit ko ang mata ko hanggang sa  unti unting bumigat ang talukap ng mata ko at kinaim ng dilim ang paligid ko.

Hade's POV

Gabi na ng maka uwi ako galing sa trabaho. Pumasok ako ng bahay at agad na hinanap ng mata ko si mama.

Nakaupo sya sa lumang sofa namin at may munting ngiti ang labi nya habang nakatingin sakin sa pag pasok.

"Ma, kumain kana? Hindi ka naman siguro tumanggap ng labada. Ma, sinasabi ko na bawal kang mapagod dahi--"

"Dahil kakalabas ko lang ng hospital. Opo sir, nagpahinga ako maghapon."tumatawang pagpapatuloy nya.

"Good." Nakangiting  wika ko. Tumayo sya at ginulo ang buhok  ko.
"Sya nga pala nak' may umupa na doon sa isa nating kwarto. Kaya hindi mo na kaylangan magbigay ng pang gastos dito sa bahay" nakangiting sabi ni mama habang naghahain

"Ganon ba? Sana magkasundo kami ng renter mo Ma, malay mo minsan pagmay dayo jan sa atin makalaro ko sya sa basketball" ngingiting sabi ko. Nakita ko naman ang bahagyang pag iling nya. Magtatanong pa sana ako ng biglang bumukas ang kwarto kung saan matatagpuan ang renter ni mama.

Lumabas nang kwarto ang bagong gising na babae. Maputi, matangkad at medyo singkit ang mata dahil siguro bagong gising lang ito.

Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kong kaya pala umiiling kanina si mama ay alam nyang babae ang renter. Tsk kay tanga mo Hades.

Tinignan nya lang ako ng ilang saglit sabay lumakad palapit kay mama at nag abot ng pera.

"Bayad ko ho sa upa." Aniya at humarap naman sakin, akala ko panga ay may sasabihin sya pero dinaanan nya lang  ako

Naiwan akong nakatanga at nakatingin sa papalayong bulto ng babae.

May feeling ako na hindi kami maglakasundo. Tsk, sa kutis at pagporma palang nito ay halatang mayaman ito. Pero kung mayaman sya ay dito nya naisipang tumuloy. Pipwede naman syang umupa o bumili ng condo.
Haist! Ano bang paki alam ko. Labas na ako roon kung ano mang estado nya sa buhay at kung bakit dito sya nangupahan. Magpasalamat nalang siguro ako at may pandagdag gastos kami rito sa bhay at hindi kami 0-0 balance.

"Anak, pakitawag naman yung renter natin. Ayain mong sumabay satin sa hapunan. Alam kong wala pa yang kinain dahil mula ng pumasok sya sa kwartong yan ay ngayon lang ulit sya lumabas.

Dahil wala naman akong gagawin ay ginawa ko nalang ang utos ng mama. Umakyat ako sa ikalawang palapag ng bahay. Nakita ko si mama na nakasilip sa pinto ng kusina at sinensyasan akong katokin ang pinto. Bumuntong hininga ako bago marahang kinatok ng pinto ng kwarto nya.

Unti unti naman iyong binuksan ng renter namin pero nakakunot naman ang noo.

"A-ah sabi ni mama kakain na" kinakabahang tugon ko. Tumihim ako para hindi ulit mautal pg nagsalita. Inintay ko ang sgot ny pero nabigo ako dahil isang tango lang ang naging sagot nya.

Lumabas sya ng kwarto at sinara iyon. Bagi mas naunang bumaba sa akin.

Sa sementeryo ba nakatira ang abaeng iyon? Bat ganun nalang sya ka-tahimik. Hindi ko yata yun kung sa sarili ko.

Naiiling na sumunod ako sa hapag kainan. Bahagya kumunot ang nuo ko ng makitang tinitigan nya lamang ang ulam.

"Hija, pasensyahan mo na ha? Binabuget ko kasi ng pera na sweldo ng anak ko kaya ayan lang muna ang nabili ko. Di bale mamayang gabi bibili ako ng masarap na ulam" paliwanang mama, umupo na ako at sinegunahan naman ang sinabi ni nanay

"Masarap yan Miss" agad na sulsol ko pr tikman nya yung ulam. Pero agad ko iyong pinagsisihan ng bigla itong tumingin sa gawi ko. Agad naman akong yumuko pata iiwas ang tingin ko sa kanya.

Sumilip ko ng bahagya sa pwesto nya at nakitang kumuha dya ng ulm at bahagua iyong tinikman.
Napangiti nama ako ng wala sa oras.

Sana lang ay hindi sya maarte katulad ng iba jan. Mukha syng mayaman pero sana hindi, ayoko sa mayayaman.