"Saya minta maaf..Tapi kalau awak tak keberatan saya ingin menumpang buat sementara waktu..Boleh..??"
"Saya ok je..Suami saya pun ok..Awak.......Budak sekolah lagi kan..??"
"emmm...Ye..Tapi saya dah menikah..Saya akan kahwin selepas habis sekolah.."
"Ooooo...Begitu rupanya...Habistu...Tunang awak tak risaukan awak ke..??"
Joon min terdiam sejenak..Lalu teringat apa yang woon young katakan padanya..
"Amm...saya....Sa..Ya..Gaduh.."Katanya lalu menundukkan kepalanya..
"oooo...macam tu..kalau awak tak kisah,boleh awak bagitau kenapa awak gaduh..?? share lah..Mana tahu saya boleh tolong pulihkan hubungan awak dengan dia.."
"Saya rasa saya patut share jugak sebab kalau saya pendam seorang diri...Mungkin emosi saya akan terganggu..""Ammm apapun,siapa nama awak..Saya joon min..So joon min..Awak..??"
"Ouhh..Saya minta maaf..Saya lupa pulak nak kenalkan diri..Am..nama saya nam joo..Terima kasih sebab sudi kongsi cerita awak..Bila saya boleh dengar..??"
"Boleh kita duduk..??"
"Ohh..YA..jom duduk di ruang tamu.."
ⓞ
ⓞ
ⓞ
"ceritalah..Saya teringin sangat nak dengar...Amm...Saya nak tanya something,kalau tak silap saya,adakah lelaki haritu tunang awak..??"
"Emm..Ye.."
"Ohhh..ceritalah.."
"Na..Nama dia woon young...Kami bertunang 3 hari lepas.."Katanya dengan nada yang menahan daripada kesedihan..Tetapi kesedihan itu tak terkata..LAlu air mata joon min membasahi pipinya.."Saya tak tahu kenapa..Dia minta izin saya untuk jangan beritahu orang lain pasal hibungan kami..Hiikkss...Saya tanya dia..Hikks..Adakah dia malu..?? dengan tiba tiba dia tengking saya..Hikks..Dia minta maaf dekat saya..Tiba tiba dia tengking saya semula..Hikkss..lepas tu,dia suruh saya pergi..hikkss.."Tangisan joon min semakin kuat.."Saya tak sangka dia akan buat macam ni pada saya..Sebelum ini,dia tak pernah tengking saya..Saya sedih sangat..Hikkss..Saya..Saya tak tahu nak buat ape.."
nam joo yang mendengar,turut sedih..Nam joo menggosok dibelakang joon min.."sabarlah ye..Saya yakin..Mesti dia ada masalahnya sendiri sebab tu dia berbuat begitu.."
Tiba tiba kim gyu keluar dari biliknya"awak..Saya la..Wushh..Kenapa awak nangis..?? awak buli dia ke sayang..??"Tanya kim gyu kepada isterinya dengan nada yang sangat terkejut..
"Ishhh..APa awak ni..cuba jangan tuduh saya macam tu je..Tanya lah dulu.."
"Ye lah saya tanya lah ni..Awak buli dia ke..?? kenapa dia menangis macam ni..??"
Joon min tersenyum sedikit kerana melihat gelagat sepasang suami isteri ini bergaduh manja..
"Awak ok..?? saya kim gyu....saya dah tahu nama awak..tak pe.."
"saya minta maaf sebab menyusahkan awak berdua..Saya sangat sangat tak tahu nak buat apa.."
"jangan risau..Kami kan ada..Kami sentiasa menyokong awak..."Lalu nam joo memberikan senyuman manisnya kepada joon min..
"Awak mula lagi..Tolonglah jangan berikan senyuman tu dekat sesiapa..Kecuali saya..Klau joon min tak pe..Sebab dia kan kawan baru kita.."
"Hishhhh Awak ni..Tak habis habis nak cemburu.."
"Mestilah saya cemburu..Hemm.."
Joon min tersengih melihat mereka berdua bergaduh manja..
Tiba tiba joon min mengeluarkan suaranya..
"Tapi,esok saya sekolah..Baju seragam saya dekat rumah saya dengan tunang saya..Saya nak ambil macam mana..??"
"Ammm..Apa kata kami berdua teman awak ambik baju..TApi saya rasa baik awak sorang je yang masuk dan ambilnya.."
