DONT YOU DARE FALL INLOVE

Chapter 42

Zhand POV

" Natalie..? "

" Hmm..? " tono palang ng boses nya mahahalata mo nang malungkot ito

" Naaalala mo pa ba dati..? "

" Alin..? "

" Yung dating tayu :) " kinakabahan ako sa isasagot niya alam kong masakit yung nagawa ko sa kanya dati pero kailangan ko tong harapin

" Hahaha..:D yun bah..para sakin hindi ko yun malilimutan at hinding hindi mawawala yun :) " tumawa sya pero pagkatapos niya agad naman siyang nalungkot yung parang inaalala niya lahat ng nangyari dati

ewan ko ba kung anong

mararamdaman ko sa sagot niya kung matutuwa ba ako dahil naaalala niya...pero nauuna ang guilt sa puso ko kasi kung hindi ko siya iniwan dati hindi mangyayare lahat ng ito napakasama ko nang tao kasi ang taong mahal ko ng sobra sobra ay nasaktan ko

" Im So Sorry Natalie " yan lang ang nasabi ko sa kanya kasi nahihiya ako sa nagawa ko sa kanya noon

" Alam mo ba Zhand kung tutuusin hindi mo kailangang magsorry...dapat nga ako ang nagte-Thank You sayu kasi kung hindi nangyare yun hindi ako magiging ganito isang babaeng matapang at may tiwala sa sarili kaya nagpapasalamat ako sayo Zhand kasi kung hindi dahil sayo hindi ako ganito ngayun *^▁^* kaya hindi mo na kailangang magsorry "

at yinakap ko siya ramdam ko ang pagkagulat niya pero  naramdaman ko din ang pagyakap niya kahit ito man lang magawa ko kahit ngayun lang ito na ang una at huli...at unti unti ako umalis sa pagkakayakap ko sa kanya

" Natalie..? "

" Bakit..? "

" Gusto ko sanang ipikit mo ang mata mo :) "

" oh ayan na nakapikit na bakit..? mo ba ako pinapapapikit..? " nakakatawa siya ang Cute niya parin kahit nakapikit

" Gusto ko sanang isipin mo yung unang unang pagkikita naten " kahit sa paraang ganito ko mapapadama na mahal na mahal ko talaga siya

" Hahaha...naaalala ko hahaha *^▁^* " napatawa ko siya :)

" Hahaha...tapos nung inagaw ko sayo yung Cellphone mo ang kulit ko pala no..:) " kasi yun lang ang paraan ko para mapansin niya at para rin mapasaya siya

" Oo nga eh napikon nga agad ako..ikaw naman kasi eh ayaw mong ibalik eh andali ko agad mainis eh. ╰（￣▽￣）╭ "

" Ang Saya naten dati diba..? "

" Oo nga eh..teka lang huh..kailangan ba talaga nakapikit ako..? " mainipin talaga to kahit kailan :)

" Hahaha..ang inipin mo talaga patapusin mo muna kasi ako tsaka minsan lang yan no.. "

" Sabagay tsaka nakakarelax naman eh sige na nga "

"You Loved him dont you Nn..? " sabi ko sa kanya at halatang medyo nagulat ito kahit nakapikit dahil sa pag iba ng expresyon ng muka nito

" What do you mean..?? " tanong nito habang nakakunot ang noo nito

" It should be Who not What...you know what Natalie you dont need to deny it " As if on cue nakita kong tumulo ang luha ng babaeng pinakaiingatan ko agad ko din namang pinunasan ito gamit ang sarili kong mga kamay

" *sniff* It hurts me so much...Life is so Unfair to me *Sniff* Dont I really deserve to be happy and have my own Fairytale ending  and another tear fall from her closed eyes kahit nakapikit sya ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya halatang nagsisisi siya  How could I Leave her shes so Fragile "Ughh nakakainis" at pinahid niya ang mga luha niya " Pasensya na Zhand huh.? Uggh Hooo "

" Hahaha..its okay But...Then why dont you tell him..? tell him the truth about how you feel.? "

" I can do that *sigh* If only " and then she bursted in tears

A/N

aiiissshhh na Writers Block ako nawawala yung naiisip ko kaya yun nagtagal Mianhamnida :'(  V^^.