DONT YOU DARE FALL INLOVE

Chapter 45

Cloud's PoV

" Cloud...!! " napatingin naman ako sa tumawag sakin at nakita ko si Natalie

" Come lets have lunch na muna " pag aaya niya sakin

" Sige mauna ka na may dadaanan lang ako " after I said that to her ay kinuha ko na ang gamit ko at pumunta ngparking lot at saka sumakay sa kotse ko at pinaandar ito after 15 min. Of driving ay nakarating na din ako sa pupuntahan ko bago pa man ako bumaba ay binitbit ko na ang boquet ng flowers at saka bumaba

In memory of Natalie Nicole Brehmer

Agad kong nilinis ang puntod niya ang babaeng pinakamamahal ko at ang una kong minahal

" Its been 2 years Natalie...I hope youre doing much better now...Sorry kung medyo hindi na ako nakakadalaw hah at di ko na napigilang umiyak If only I can take back the Time and tell you and make you feel how much I Love you napatigil naman ulit ako ang hirap parin tanggapin ng lahat simula ng araw na malamn kong wala na siya para bang gusto ko na ring mamatay....ni hindi ako dumalaw ng libing at burol niya dahil pinipilit kong paniwalang buhay pa rin siya....Halos isang taon di ako nagpakita pero reality struck me na I need to Move on dahil I know she'll be more happy and We still have the right time for us to be together....ng bigla kong naramadamang may humawak sa balikat ko isang batang nasa grade 6

Student pa lamang at may inabot siya saking Fishball at scramble

" Hi poh...para po sa inyo nakita ko po kasi kayong umiiyak...Promise po mawawala po ang sadness niyo...My Mommy told me na even small and cheap things can make anyone happy " nakangiti niyang sabi at inaabot ang fishball at Ice Cream sakin bigla ko na naman siyang naalala but then as I looked to that young girl ngayon ko narealize that she looks so familiar I swear I already met her I just cant remember when and where hanggang sa may nakita akong tumatakbo sa direkson namin at agad pumunta sa batang kausap ko

" Hey Baby Trixie I've been looking for you...! you made me so worried " O.O that voice hindi ako nagkakamali

" Sorry Mommy...I just want to comfort him...I saw him crying Mommy " buong tapang kong nilingon ang Mommy ng bata and to my suprise

" Ahhmm..Sir Im so sorry kung nabothered man kayo ng baby ko " nakangiti niyang sabi sakin...

" N-Natalie..? " nauutal kong sabi sa kanya na ipinagtaka naman niya

" Ahhhmm..Do I know you.? And how come you know my name.? " teka bakit ba niya hindi ako makilala

-----------------------------------------------------------

Hindi muna ako nagpakilala sa kanya at gumawa nalang ako ng excuse at niyaya niya ako sa bahay nila hindi ko din alam ang mga nangyayare ang tanong lang na umiikot sa isipan ko ngayon " How come she's alive and whos the father of that child "

At mas lalo akong nagulat ng tumigil kami dun sa mismo na Condo niya

" Tara na... " pag aaya niya at sumunod naman ako tapos nung pagpasok na kami ng elevator ay di ko napigilang pindutin ang 5th Floor

" Wow...how come you know kung anong Floor yung condo ko Stalker ka no...? " tanong niya sakin na nakangiti

" Hehehehe...nagkataon lang no tsaka may kakilala kasi ako dati na dito din nakatira at sa 5th Floor din siya "

" Ahhhh..kaya naman pala "

" >3< Mommy I want to sleep na eh and Im tired na din po...please carry me " aakto palang siyang bubuhatin yung bata ay inunahan ko na siya

" Nakuu...!! Nakakahiya naman sayo ako nalang " sabi niya sakin

" No its okay tsaka masyado kasi siyang cute para tanggihan " nakangiti kong sagot sa kanya at sinundan ko na lang siya at tama nga dun parin siya nakatira bnuksan niya na ang pinto

" Come in pasensiya na hah masyadong makalat ehhh.. "

" No its really okay " at inihiga ko na yung bata sa sofa at pinaupo niya ako sa dining table niya at may nakita akong kasama niya at lalo akong nagulat

" Zhand..? "

-----------------------------------------------------------

A/N :

So lucky My love ^_^