Natalie's POV
Its been 2 years simula ng magising ako sa pagkaka-Comatose ko dahil daw ito sa car accident na dahil sa madulas na daan kaya nawalan daw ako ng control at kasabay din noon ay ang pagkakaroon ko ng temporary Amnesia iilang bagay lamang ang naalala ko pero naaalala ko na ang tungkol sakin at sa pamilya ko pero kahit na malinaw na sakin ang mga iyon meron paring kulang para sakin na hindi ko maisip kung ano kaya hanggang sa pagtulog ko gabi gabi ipinapanalangin ko na maalala lahat lahat....Kasi pakiramdam kong importante na maalala ko lahat iyon na parang may dapat ako itama
" Natalie bihis na si Trixie tapos ka na ba..? " tanong sakin ng Bestfriend kong si Zhand siya nga yung una kong naalala eh
" Oo..sandali lang lalabas na ako diyan " sagot ko sa kanya at pinuntahan na sila sa salas at nakita kong ready na lahat
" Yey...were finally going to visit Mom and Mommy Tita " masayang sabi ni Trixie at kinuha ko na ang mga dapat dalhin
" Sigurado ka ba Zhand na hindi ka sasama.? " tanong ko sa kanya...magpapaiwan kasi siya para tapusin yung project ng company
" Yeah...sayang nga eh
ikamusta mo nalang ako kina Tita and Sorry that I cant make it today"
hayy mas okay sana na kasama ko siya eh para naman hindi kami mabored" Yeah I will,..bye ingat ka ^_^ " at umalis na kami ni Trixie
" Mommy sino nga po pala yung kasama natin kahapon? " ay nga pala naalala ko magkakilala na pala sila ni Zhand may kaibigan pala siya dito ang alam ko kasi ay wala masyado kasi masungit yung lalaking yun sa mas moody pa yun minsan kesa babae
" Ah siya nga pala si Cloud friend of your DaddyTito Zhand " nakangiti kong sabi sa kanya at sakto namang nasa Basement Floor na kami at matapos naming mahanap ang kotse ay pumasok na agad kami
" MommyTita I cant wait to arrive there " sinabi niya na talagang hindi mapagkakailang sobrang excited siya
" Me too baby we'll get there soon okay? " sabi ko sa kanya habang inaayos ang seatbelt niya mas maganda ng maging safe
At nag drive na ako papunta doon
Cloud's POV
Simula ng nakita ko si Natalie kahapon ay sakto ding nakita ko si Zhand na siyang ikinagulat ko nun at ang mas nagpagulat sakin ay ang malaman ko na....
Flashback
" Lets talk " yun na lang ang nasabi ko sa lanya at nagpaalam muna kami bago kami lumabas
" Just! What is the meaning of that! " imbis na magsalita siya ay tiningnan niya lang ako
" Aren't you going to talk! Si Natalie ba yun " nginisian niya lang ako at sa sobrang pakainis ko, I grabbed his shirt and finally he answered
" So after all concerned ka parin pala sa kanya " napantig ang tenga ko sa sinabi niya kaya mas lalo ko pang hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kanya
" D*mn you! Hindi mo ba alam ang naramdaman ko simula ng mawala siya. Na all this time she's been alive samantalang ako na halos mabaliw na dahil akala ko wala na siya..And Youre F*cking questioning me na concerned pa pala ako sa kanya " buti nakakapagpigil pa ako kundi talagang nabugbog ko na siya ngayon din
" Sino ba ang may kasalanan kung bakit siya naaksidente?" hindi ako makaimik at biglang lumuwag ang pagkakahawak ko sa kanya
" At sino ba ang hindi ma lang nakinig sa explanations niya. You just let yourself be dragged from what you've seen " lalo na akong nanghina sa mga sinabi niya alam ko namang ako ang may kasalanan pero ang sakit lang na ako ang may kagagawan ng lahat nakokonsensiya ako
End of Flashbacks
BINABASA MO ANG
DONT YOU DARE FALL INLOVE
Teen FictionWill there ba always a happy ending...? Would you Still Believe in it...and take the risk of being Hurt..?