Summer Share

Το δέμα

- Δεν μπορώ να βρω τι να βάλω!
- Αμάν ρε Αμάντα!, είπε η Άννα.
- Συνέχεια παραπονιέσαι, είπε η Έιμι. Εμείς έπρεπε να είμαστε αυτές που θα έπρεπε να αγχωθούμε.
- Ναι, συμφώνησε και η Άννα. Εσύ ερχόσουν εδώ όλα τα καλοκαίρια σου. Ξέρεις τους πάντες.
- Καλά όχι και όλους, είπα κοκκινίζοντας.
- Ω κουτσομπολιό!, αναφώνησε η Έιμι.
Δάκρυα γέμισαν τα μάτια μου. Για τρίτη φορά σήμερα. Μου λείπει πολύ η μαμά.
- Συγγνώμη, Αμάντα μου, είπε η Έιμι. Δεν κατάλαβα τι είπα.
- Δεν φταίτε εσείς.
- Ναι εγώ φταίω. Δεν είμαι και πολύ καλή φίλη τελευταία.
- Σχετικά με αυτό, είπε η Άννα.
- Τι έγινε κορίτσια?, ρώτησα.
-Να,...δες, ψέλλισε η Έιμι.
- Η Έιμι έχει γνωρίσει ένα πολύ συμπαθητικό αγόρι, και της αρέσει πολύ, είπε η Άννα με μια ανάσα.
Η Έιμι έβαλε τα κλάματα.
- Μα γιατί κλαίς?, ρώτησα τρομαγμένη.
- Γιατί μου αρέσει ο Τζέικ.
- Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι, απλά πρέπει να τον φέρουμε από τα μαλλιά και να τον εξετάσουμε., είπα γελώντας.
Τα κορίτσια ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε.
- Πάω να ανοίξω, ανακοίνωσα. Ποιος είναι?, ρώτησα.
- Ο ταχυδρόμος είμαι. Έφερα ένα δέμα για τον κύριο Σμιθ.
Άνοιξα την πόρτα. Ένας άνθρωπος μέσης ηλικίας με αραιά μαλλιά στις άκρες του κεφαλιού του, ντυμένος με την στολή του ταχυδρόμου κρατούσε ένα μεγάλο πακέτο. Κάτι μου θυμίζει αυτό το μέγεθος και το σχήμα του πακέτου.
- Ο κύριος Σμιθ νοίκιασε το σπίτι στον μπαμπά μου.
- Ααα χίλια συγγνώμη.
- Δεν πειράζει. Μπορείτε να το αφήσετε στο ισόγειο.
- Σας ευχαριστώ.
- Καλό βράδυ
- Καληνύχτα.
Έκλεισα την πόρτα.
- Ποιος ήτανε Αμάντα?, ρώτησε η Έιμι.
- Ο ταχυδρόμος.
- Και τι ήθελε τέτοια ώρα?, ρώτησε η Άννα.
- Να παραδώσει ένα δέμα, αλλά ας τα αφήσουμε τώρα αυτά. Έχουμε να πάμε σε ένα ολόκληρο πάρτι!
Έτσι μετά από πολλά φρου φρου και αρώματα αποφάσισα να βάλω αυτο το σύνολο.

Βάφτηκα αρκετά έντονα (σε πάρτι πάμε😂)