YORGUN

Hissiz,yorgun,bıkkın bir uyanıştı bu...Kas ağrılarıyla kalkmıştı yatağından Chris Pater.Telefonu çalıyordu,telefona cevap vermek yerine uyumayı seçmek için neleri vermezdi.Fakat bir işe sahipti ve sahip olduğu iş ona bu telefonu açmasını emrediyordu:

+Günaydın Bay Pater !

-Ne istiyorsun Sam ?

+Amir seni görmek istiyor,bu sefer yanında bir de bavul getirmenin iyi bir fikir olacağını düşünüyor.

-Bavul mu ? Ne demeye çalışıyorsun ?

+Sadece şaka adamım ama hemen buraya gelmen gerekiyor.

Bu konuşma fazla boş ve anlamsız değil miydi ? Aklına görevden uzaklaştırılacağı fikri geldi.Mesleğinde oldukça başarılıydı fakat yeteneklerini kullanmak yerine Chris hep boşlamayı,evinde dinlenmeyi ve gezmeyi seçerdi.Bundan 3-4 yıl öncesine kadar mesleğinde gerçekten şehrin en iyilerindendi.Fakat bu başarı psikolojik sorunlarının başlamasıyla yerini umursamazlık ve boşlama hissine bırakıvermişti.İşinden istifa etmeyi her gün düşünüyordu fakat o zaman çaresiz kalırdı,çünkü annesi hariç hiçbir akrabası yoktu hayatta olan,varsa da uzaktandı.Babası da 7 yıl önce vefat etmişti,ve babasının ölümünden 4 ay sonra Chris Pater gittiği olay yerinde nişanlısını ölü bulmuştu.Yaşadığı olaylar mesleği bırakması için kesinlikle güçlü bir nedendi.

Amirin kapısını çaldı ve içeri girdi.Amir arkası dönük bir şekilde:

+Oo ! Merhaba Chris,hemen içeri gel.

-Dinliyorum efendim.

+Yarın ilk uçakla İtalya'ya gidiyorsun,bahane istemiyorum.Bu iş için sana ihtiyacım var,açıkçası elimdeki işe yarayacak tek dedektif sensin.

-Uzaktan bakıldığında gerçekten dedektife benziyor muyum ?

+Benzeyip benzememen umrumda değil Chris ! Bu görev sana ek gelir de sağlayacak,yol masrafların karşılanacak.Evine git,kafanı topla,ilaçlarını valizine koy,kıyafetlerini hazırla,yarını bekle.Görev 8 gün sürecek,kazanacağın para seni 2-3 yıl idare edecek düzeyde.

O da ne ? Chris çoktan gitmişti.

Bu görev nerden çıkmıştı şimdi ? Amire lanetler okuyarak evinin yolunu tuttu ve hazırlıklarına başladı.Görevi hakkında aşırı az bir bilgi verilmişti ona.İtalya'ya gitmesi onun psikiyatrist randevusunu kaçıracağını da gösteriyordu.Hem de sorunlarının doruğa çıktığı bir zamanda.3 gündür artan halisünasyonları ve ölümcül baş ağrıları kimsenin umrunda değildi,Chris'in bile.Fakat bildiği bir şey vardı,o da bu şartlar altında davalarla uğraşamayacağıydı.Fakat buna mecburdu.Bu bir görevdi ve yapmak zorundaydı.32 yıllık yaşamı boyunca hep Fransa'da yaşamıştı ve hep sorunlarla boğuşup durmuştu.İtalya'ya gitmesi,bu iğrendiği ülkeden uzaklaşması belki de onun ilacı olurdu.Bunu öğrenmenin tek yolu da zamandı,sadece zaman...