YORGUN

Bölüm 3

Teşkilata adım atmasıyla tüm gözlerin ona çevrilmesi bir olmuştu.Chris kendini fena halde tedirgin hissediyordu,muhtemelen şuan gördüğü kişilerden rütbece ya da yapacağı iş bakımından üstündü fakat ''yeni çocuk'' olma işi fena halde stres yapmıştı onda.Son kez polisleri süzdü ve amirin odasına çıkarken...Ne ? Bunun olması mümkün değildi.Masada oturup ona iğrenç bir şekilde gülen adam Gare Penp (yani -g)'den başkası değildi.Neler oluyordu ? Ama kafasındaki tek şey intikamdı.Sonuçları ne olur,böyle bir şey gerçekten mümkün mü diye yaklaşık 10 saniye bile düşünmedi.Ve koşarak ''-g'' ye bir yumruk attı.Kavga oldukça uzamıştı ve ''-g'',Chris'in üzerindeyken bir anda resimler değişmeye başladı.Hayır,hayır,hayır ! Dövdüğü adam Gare Penp değildi.Gördükleriyle gerçekler bir değildi.Beyni ve gözü farklı çalışıyordu.Kavga ettiği adam yakasında Mike yazan bir herifti.Her zaman beyninden geçirdiği gibi: Onun,psikolojisi boka saran bir ucubeden farkı yoktu.Ondan hiçbir şey olmazdı.Sinir krizi geçiriyordu ve galiba sinirden ağlıyordu.''Ben...Çok,çok özür dilerim Mike.Gerçekten çok... '' derken son cümlesini yarıda kesip koşarak teşkilatı terk etti ve deniz kenarına sürdü.Ve o an kendinden gerçekten nefret ettiğini hatırladı,en acı şekilde. Tekrardan,tekrardan...