Taken

Impossible

"Εχεις τρελαθει τι κανεις?"
"Φευγω Ted"
"Σε παρακαλω...κατσε και θα σου τα εξηγησω ολ-"
"Σταματα...δεν θελω να ακουσω τιποτα απο εσένα...δυο μηνες τωρα με κοροιδευεις...ο Τζέιμς σε πληρωσε για να με απαγαγεις και τωρα ολα μελι γαλα?"
"Δεν ξέρεις ομως γιατι το έκανα"
"Και δεν θέλω να μάθω"
"Ακουσε με σε παρακαλω"
"Απλα κανε στην ακρη...μην το ξανεις πιο δύσκολο...θα φυγω ειτε με το καλό ειτε με το αγριο"
"Μα δεν μπορεις να φυγεις ετσι"
"Φυσικα και μπορω...δες με"

Ανοιξε την πορτα και βγηκε εξω...απομακρυνονταν και εγω απλα την κοιτουσα...μεχρι που συνειδητοποίησα οτι θα την εχανα για παντα...βγηκα και σταθηκα στο σκαλοπατι...φώναξα το ονομα της με ολη μου την δυναμη και της ειπα

"Σε αγαπάω...εισαι ολη μου η ζωη...αν φυγεις θα πεθανω...οχι επειδη θα το επιδιώξω...απλα δεν θα αντεξω μακρυα σου"

Και εκεινη χωρίς να με κοιταξει καν ειπε ενα

"Αντιο τοτε"

[...]

"Κυριε?...κυριε ειστε καλα?"
"Εεε?"
"Κοιμοσασταν και παραμιλουσατε...ηρθα και ησασταν μουσκεμα στον ιδρώτα"
"Ναι ναι καλα ειμαι...ευχαριστώ"
"Σιγουρα να μην φωναξω μια νοσοκόμα?"
"Οχι ειμαι καλα...μονο μια στιγμη...τι ωρα ειναι?"
"Τρεις το πρωι...μαλλον για να περιμενετε εδω αγαπατε πολυ καποιον"
"Σωστα...μονο που δυστυχως ειμαι εδω για δυο σημαντικά πρόσωπα και οχι για ενα"
"Ευχομαι να πανε ολα καλα"
"Μακαρι"

Πωωω...ορκιζομαι πως αν δεν με ξυπνούσε η κοπελα θα ειχα αρχισει να ουρλιαζω και θα με εβγαζαν σηκωτο με το φορειο
Τι εφιαλτης ηταν αυτος?
Ηταν τοσο ζωντανο...μαλλον πρεπει να μιλησω Κατάνια οταν συνέλθει...
Ααα δεν σας ειπα...η Κατάνια...στο ασθενοφορο ηταν μια τραγικη κατασταση...αν αργουσαμε λιγο ακομα ισως να μην αντεχε...το οξυγόνο της ηταν ελαχιστο...οι γιατροι ειπαν πως με μια πρωτη ματια ειναι μια αλλη μορφη αυτου που παθαινε στην αρχη...Τότε βεβαια πάθαινε επιλιπτικη κριση...τωρα ειναι κατι αλλο...αλλα ακομα δεν εχουν προσδιορισει κατι συγκεκριμένο...ο Taylor έπαθε μια κάκωση σε μια αρτηρι και μπηκε ξανα στο χειρουργείο και ακομα δεν εχω νεα του...ειναι μπορει και τρεις ωρες εκει μεσα...και εγω πηγαινοερχομαι...μια εδω και μια στην Κατανια...αλλα ακομα δεν μπυ εχουν.επιυρεψει να την δω...αυριο το πρωι μαλλον...μου λειπει ηδη...και ειχα τοσα σχεδια για αποψε...κρίμα...
Ομως πριν της μιλησω πρεπει να ενημερωσω και τον Taylor
Φευγω απο εκεινον και πηγαινω παλι στην Κατάνια...την εχουν βάλει σε δωματιο και μπορω να την δω απο το τζαμι...ακόμα και ετσι ειναι πανέμορφη...ομως ειναι διασωληνωμενη και δεν μπορω να την βλέπω ετσι ...ταλαιπωρείται χωρις να ευθύνεται για τίποτα...ειναι άδικο...

Τοτε μια νοσοκομα ερχεται και μουλεει να ανεβω αμεσως στο χειρουργείο...φανταζομαι πως ο Taylor θα βγηκε και οι γιατρι θα ερθουν να με ενημερώσουν...φτάνοντας βλεπω μια νοσοκομα να μιλαει με τον γιατρο...δειχνουν αναστατωμενοι

"Γιατρε?"
"Ακουστε...λυπαμε που θα το οω αυτο αλλα η αρτηρια ειναι σε δυσκολο σημειο...θα παρει ωρα"
"Μα ηδη ειναι τοσες βρες στο χειρουργείο...θα το αντεξει?"
"Οι πιθανότητες ειναι πενηντα πενήντα...να ειστε έτοιμοι για καθε περίπτωση...εμεις θα κανουμε οτι μπορούμε"

Αν ο Taylor πεθανει θα καταστραφουν ολα...η Κατανια θα καταρευσει...εγω θα μεινω μισος...τι..τιποτα δεν θα ειναι ξανα το ιδιο...για αυτο Taylor αδερφε μου βαλε τα δυνατα σου...μην το βαλεις κάτω...παλεψε με ολη σου την δυναμη

...........................................................
Hi...τι νεα?
Εγω τα ιδια...το κεφαλαιο ειναι λιγο μικρουλι αλλα γινονται πραγματα και θαυματα...στην αρχη τρομοκρατηθηκατε λιγο?
Ηταν απλα ενας εφιλατης...στο επομενο νεα για τον φιλτατο Taylor
Μεχρι τοτε φιλακια μωράκια💋💋