❎❎🔞❎❎

115 12 0
                                    

"Ήρθες μωρό μου?"
"Τζέιμς άστα αυτά...ξέρεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχαστώ ετσι"
"Τι εννοείς?"
"Όταν μου ζήτησες βοήθεια από τον αδερφό μου να απαγαγετε κάποια δεν ήξερα πως ήταν η Κατάνια...αν το ήξερα δεν είμαι σίγουρη ότι θα βοηθουσα"
"Ναι μωρέ σε πήρε ο πόνος για την φίλη σου"
"Αν θες να ξέρεις είναι φίλη μου...εννοώ αληθινή μου φίλη...μπορεί να τα είχε μαζί σου ενώ σε γούσταρα αλλά έμαθε ότι μου αρεσεις πολυ αργότερα από όταν τα φτιαξατε"
"Ήρθες για κήρυγμα?"
"Όχι...Μην θυμώνεις απλά ήθελα να μου είχες πει από την αρχη τα σχέδια σου"
"Μα ρε μωρό μου δεν καταλαβαίνεις?"
"Μπορεί να πήγαινε κάτι στραβά και δεν ήθελα να βρεθείς μπλεγμενη"
"Αλήθεια μου λες?...με σκέφτηκες?"
"Εννοείτε...Αφού είσαι το μωρό μου"
"Ναι...Είμαι το μωρό σου...και δεν θ με αφήσεις ποτέ?"
"Οχι...Αλλά Εγώ τι θα κερδίσω?"
"Κάτι εχω σκςφτει"
"Μμμ τι?"είπε ενώ ανέβηκα επάνω του και άρχισα να του φιλάω το λαιμό...
"Να σου οω όμως κάτι?"
"Τι θες μωρό μου?"
"Δ-δεν.."
Τι?...Είναι η πρώτη σου φορά?"
"Όχι...απλά..κοίτα...Όταν ήμουν δεκαπέντε με βίασαν...και από τότε δεν έχει ξαναγίνει κάτι...Δηλαδή πήγε μια φορά να γίνει αλλά δεν μπόρεσα...και τώρα λίγο φοβαμαι"
"Αν δεν θες ας το τελειώσουμε εδω"
"Όχι ρε παιδί μου...απλά θέλω να είναι ωραία...μπορείς για μια φορά να γίνεις λίγο τρυφερός?"
"Ναι..μάλλον...Αλλά μόνο για αυτή την φορα"
"Ναι...ενταξει"

Φοβάμαι λιγο γιατί του είναι δύσκολη η τρυφερότητα...Αλλά είπε ότι θα προσπαθήσει...με πηρε λοιπον στα χερια και πηγαμε το κρεβατι...με αφησε και εκατδε λιγο και με κοιταξε...γαμωτο ειναι τοσο κουκλος...γιατι να ειναι τοσο κακος...δηλαδη αν δεν του καθομουνα και εγω τι θα μου εκανε?
Ήρθε από πάνω μου και έβγαλε την μπλούζα του...έβαλε τα χέρια μου πάνω στου κοιλιακούς του και με ένιωθα να υγραινω μόνο με αυτο..Μετά έβαλε τα χέρια μου δίπλα από το κεφάλι μου και με φίλησε με πολύ κτητικά...και μετα μου αφηνε σημαδια το λαιμο...αντε να τα κρυψω εγω μετα...μου εβφλε την μπλουζα και ενα ρηγος περασε απο πανω μου και ανατρίχιασα...με χάιδευε και φαινόταν άλλος άνθρωπος...Τελικά άμα θέλει μπορεί να γίνει τόσο γλυκός...Μετά ξεκουμπωσε το σουτιέν μου και εκεί ντράπηκα λίγο...μπορεί να φαίνομαι πεταχτουλα με τα αγόρια αλλά δεν έχω φτάσει ποτέ σε αυτό το σημειο...
"Μην ντρέπεσαι...Είσαι πολύ ομορφη"

Μπορώ να πεθάνω αυτή τη στιγμή...Ήταν τόσο κοντά μου που με έκανε να αναστεναξω...και αφησε ενα γελιο...Μετά έβγαλε και αυτός το παντελόνι μαζί με το εσώρουχο του και εκεί νομίζω έγινα πατζαρι...

"Τι δεν σου άρεσε?"
"Όχι απλά δ-δεν μπορώ να κοιταω"
"Άκου...Είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα...Δεν πρέπει να ντρέπεσαι...Δεν είμαι τρυφερός?"
"Είσαι πολυ"
"Τότε?"
"Καλά...συνεχισε"
Άρχισε να με φιλάει από το λαιμο και όλο και πιο κάτω μέχρι που έφτασε στον αφαλό...Είναι τόσο ωραία αίσθηση...με αυτόν ήθελα να είναι η πρώτη μου φορά...Όμως κάποιος μου την στέρησε...ξεκουμπωσε το τζιν μου και το έβγαλε..Τώρα ήμουν μόνο με το εσώρουχο...πανάκριβο εντωμεταξύ...ελπίζω να μην μου το σκίσει...Είναι Calzedonia
Και Ναι...Δεν το έσκισε...το έβγαλε σιγά σιγά και βασανιστικά...και μετά χάιδευε τα πόδια μου και τους όμορους μου μέχρι που ακούμπησε ένα σημείο της περιοχής μου που ανατρίχιασα και τρανταχτηκα...
"Σου αρέσει αυτό εεε?"
"Αα Ναι..μ-μου αρέσει πολυ"
"Μμμ"

Και σε λιγο ήταν απο πανω μου και με ακουμπουσε...και σιγά σιγά έσπρωχνε τον εαυτό του προς τα μέσα και εγω ένιωθα ότι σε λιγο δεν θα μπορώ να συγκρατήσω τις φωνές μου...Ήταν υπέροχα...Δεν είχε καμία ομοιότητα με τότε...Αυτός ο άνθρωπος ήταν κτήνος...με διελυε σε κάθε του ωθήσει...ένιωθα ότι θα πέθαινα εκεί...Ο Τζέιμς όμως είναι αλλιώς...ακόμα και ο ίδιος δεν πιστεύει πως μπορεί να βγάλει μια τόσο τρυφερή πλευρά...μπήκε μέσα αργά...καταλάβαινα ότι ίσα ίσα που κρατιόταν...σιγά σιγά οι κινήσεις του ήταν πιο γρήγορες...και εγώ δεν μπορούσα να συγκρατήσω τις δυνατές φωνές μου...έλεγα ασυνάρτητα πράγματα...και σε ένα σημείο ένιωθα ότι δεν στηριζομουν πουθενά...Ότι δεν υπάρχει κάτι να πατήσω Ή να ακουμπήσω...και ο Τζέιμς είχε δυναμώσει πολύ τις κινήσεις του...Μέχρι που τελειώσαμε και ξάπλωσε δίπλα μου αφηνωντας έναν αναστεναγμό ευχαρίστησης.

"Λοιπόν?"
"Τι λοιπόν?"
"Ήμουν αρκετά τρυφερός?"
"Νομίζω πως δεν μπορούσε να γίνει καλυτερο"
"Ήσουν τελεια"
"Αλήθεια μου λες ή το κανεις για να νιώσω καλύτερα?"
"Σου λέω Αλήθεια...ήσουν τελεια"
"Σε αγαπω"
"Κοιμήσου...Είσαι κουρασμενη"
"Εσύ δεν με αγαπάς?"
"Καληνύχτα Τζενα"

Γύρισα από την άλλη απογοητευμένη...Αυτή την στιγμή πονάω όχι σωματικά...ψυχικά...ήθελα να μου το πει...αλλά ήταν αρκετά καλός σήμερα για να είναι τέλειος...Μέχρι εκεί μπόρεσε να φτάσει...και μου είναι αρκετό...προσπαθούσα να μην κλάψω αλλά δεν κατάφερα να κρατήσω τα δάκρυα μου...Τώρα έτρεχαν από τα μάτια μου και μαζί με τον πόνο ένιωθα κομμάτια...μπορεί και να ήμουν...Δεν ξέρω...ελπίζω αύριο να είναι όλα καλύτερα και τα πράγματα να μην χειροτερέψουν...είπε πως θα είναι τρυφερός μόνο για σήμερα...ελπίζω να μην γίνει ο παλιός του εαυτός...Δεν θα το αντέξω.

......................................................
No comments..το κεφάλαιο ήταν δύσκολο...Δεν ήθελα να βγει πρόστυχο...αλλά επειδή θέλω η πρώτη φορά της Κατάνια να είναι η καλύτερη έκανα αυτό το κεφάλαιο έτσι ώστε να γίνει το μπαμ με την Κατάνια..
Πατήστε το αστεράκι και τα λεμε στο επόμενο.
Φιλάκια μωράκια 😗

TakenOù les histoires vivent. Découvrez maintenant