Mustafa Kemal'in daha Atatürk soyadını almadığı yıllar... Herkes ondan Gazi Paşa olarak söz ediyor, öyle tanınıyordu.
Bir gün, Gazi Paşa bir yaveriyle Çankaya çevresinde geziye çıktı. Kırda ilerlerken bağlık bir yere geldiklerinde durdular.Gazi Paşa ileride gördükleri kulübeye bir süre baktıktan sonra, yaverine :
" Acaba içeride kimse var mıdır? Bir kahve içebilir miyiz? " Diye sordu.
Şanslarını denemeye karar verdiler. Kulübenin önüne gelince yaver kapıyı çaldı. Kapıyı yaşlı bir adam açtı. Konuklarını güleryüzle karşılayıp içeri buyur etti. Onlara baş sediri gösterdi. Biraz hoşbeşten sonra Gazi Paşa yaşlı adama ,
"Ne yaparsın, ne ile geçinirsin? Kimin kimsen var mı? Diye sordu.
Yaşlı adam, "Bir-iki tarlamız var... Bu bağ da bizimdir... Çoluk çocuk geçinip gidiyoruz. Allah başımızdan Gazi Paşa'yı eksik etmesin." Diye yanıt verdi.
Gazi Paşa gülümsedi:
"Gazi Paşa'yı tanır mısın sen?"
"Nasıl tanımam? Pehlivan gibi boylu boslu ( Kulübenin tavanını göstererek.) Maşallah, hani buraya sığmaz... Sakalı da göğsüne kadar, kıvrık kıvrık yiğit bıyıklı..."
Yaşlı adam Gazi Paşa' yı tarif ederken, yaver araya girmek istedi... Bunu fark eden Gazi Paşa ona doğru eğilerek,
"Sakın düzeltmeye kalkma, ihtiyarin hayalini bozmayalım." Diye fısıldadı.
Sohbeti biraz daha sürdürdükten sonra Gazi Paşa ve yaveri , teşekkür ederek yaşlı adamın yanından ayrıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
