Leyla ile Mecnun (Geri Dönüş)

4

Mecnun haftalar içinde iyileşti.Sürekli odasına giren birisi vardı.Tanımıyordu onu ama sürekli bir yerden aşina geliyordu.Hep solundan bir irkilme hissediyordu onu gördükçe.Neydi bu?Bilmiyordu ki Mecnun.Senelerdir o yatağa , o odaya bağlı kalmıştı.Hiç hissetmemişti bunu.Bir yandan da ufak tefek konuşmaya başlıyordu Mecnun.Yeniden ilk defa söylediği kelime 'At' olmuştu.Herkes 'A' sesini çıkarırken onun anne demesini bekliyordu.Ama o bekleneni değil isteneni yapmıştı.Yine her zaman ki Mecnun'du anlayacağınız.

Günler böyle geçerken Mecnun ayağa kalkmış,konuşmuş hatta kalan eğitim hayatı için sınavlara başvuru yapacak seviyeye gelmişti her ne kadar bunlar yaklaşık 1 senesini alsa da.Mecnun'un bunlar haricinde tek bir görevi vardı.Aslında kendisini görevli yapmıştı öyle hissediyordu.O odasına giren kişinin Leyla olduğunu öğrendiğinden beri onu gizli gizli takip ediyordu.Evinden hastaneye oradan dolaştığı mekanlara kadar her yerdeydi Mecnun.Sonra bir gün uzaktan yine Leyla'yı gözetlerken bir erkekle samimi olduğunu gördü.O gün sanki o kafedeki tüm kahveler , çaylar Mecnun'un üstüne dökülmüştü.Ne yapması gerektiğini bilmiyordu sadece içindeki ses ona bekle diyordu.Neredeyse kafayı yiyecekti Mecnun.Hemen yan masaya gitti , oturdu.Gizlice konuşmaları dinledi.Ancak ikide bir bağıran garsondan çok bir şey anlayamadı.En sonunda gitti garsona ''Hacı az bi müsade'' diye bağırdı.

Garson Mecnun'un yanına gelerek sen kime ''Hacı diyosun'' diyip Mecnun'u itip dışarı attı.Mecnun vazgeçmedi bu sefer dürbün alarak uzaktan dudak okuma sanatına girişti ancak neyi becerebilmişti ki zaten Mecnun.Bunu da yapamadı.Ancak dudaklardan Leyla'nın ''Gelin ata atlamış dimahları patlamış'' dediğini gördü.Onu da büyük ihtimalle o yanlış anlamıştı.Mecnun melül bir şekilde evinin yolunu tuttu yapacak bir şey yoktu.