Bi kafede garsonluk yapan kendi halinde bir kızsın.Yine bir gün kafeye birinin girdiğini görürsün.Yırtık kıyafetlerinden dolayı evsiz kalan biri diye düşünürsün.
Belki de birinden saklanıyordur diye geçirirsin içinden.Elinde iki tane poşet vardır.Bu yağmurlu aralık ayında üzerinde olan yırtık paltoyu çıkarır ve yeni bir mont giyer.İyice kılık değiştirdikten sonra da bir adet sıcak salep ısmarlamak için,adını unutturacak büyüklükteki bu kafenin içinde ilerler ve en kuydudaki masasına gidersin.Salepi ona doğru uzatırsın ve boğazını temizleyerek dikkat çekmeye çalışırsın.
(Medya)
Kafasını kaldırıp sana bakar ve hiçbir şey demeden salepi sana doğru uzatır.Aslında birşeyler anlatıyordur.
GözleriyleC;"Alerjim var.Al sen iç.Üşütmüş boğazlarına iyi gelir."
Yn;"Çok naziksiniz."
C;"Bana siz öğrettiniz."
Yn;"Neyi,diye sormamın mahsuru yoktur umarım bay XAVİER."
C;"Ah.Tabiki de hayır.Bi mahsuru yok"
Yn;"Söyleyin o halde"
C;"Böyle güzel gülmeyi sizden öğrendim diyecektim.Ee, sakıncası yoksa tabi"
Devamı gelecek