Robyn

#2#

Kelly suratına bir yumruk yedi. Ağzım açık kalmıştı. O buranın başıydı. Hangi çılgın buna cesaret edebilmişti? Önce Bayan Kelly'e sonra ise yumruk atan çocuğa baktım. Çocuk benimle aynı yaştaydı. Tamam belki biraz daha büyük. En fazla bir iki yaş. Ve fazla yakışıklıydı.

Daha sonra araya Aiden girdi. Hani şu eğitmenimiz olan. Saldırganı karnından tuttu ve geriye doğru çekti. Omuzlarından tutup onu sarstı. Kulağına yakınlaşıp bir şeyler söyledi. Çocuk sakinleşmişti. Kelly'den özür dileyip kalabalığa karıştı. Kelly Aiden'a bakıp başını teşekkür edercesine sağladı. Aiden'da aynısını yaptı. Aiden ona ne yapmıştı? Birden nasıl böyle uysallaşmıştı?

Kelly hiç bir şey olmamışçasına gülümsedi ve konuşmaya devam etti. ''Eminim ki yorgunsunuz. Bu gün dinlenmenizi istiyorum. Çünkü yarın sizin için yorucu olacak'' Salon sessizliğe gömülmüştü. ''Daha öncede bunlar yaşanmıştı. O zamanlar şimdi alacağımız önlemler yoktu. Ve öğrenciler arasında bir sürü kavga yaşanmıştı. Kafa denginiz olan insanlarla yaşamanız daha mantıklı olur diye düşündük'' Bu konuşma cidden sıkıcıydı. ''Bu yüzden yarın her biriniz testlere gireceksiniz. Özelliklerinize ve tavırlarınıza göre ayrılacaksınız. Asi olanlar bir yere duygusal olanlar farklı bir yere ve savaşçı ruhlu olanlar farklı bir yere. Bu hepinizin iyiliği için yapılan bir düzenlemedir. Dinlediğiniz için teşekkürler'' Sözlerini tamamladıktan sonra sahneden indi. Aiden ve yanındakiler de peşinden gitti.

Bu kargaşanın içinde kardeşimi unutmuştum. Tommy neredeydi? Onu da benimle birlikte almışlardı. O da buraya getirilmiştı. Kalabalığın arasında hızla koşuyordum ve etrafa bakınıyordum. Fakat tanıdık kimse yoktu. Adımı söyleyen bir ses duydum. Dört bir yana baktım. Sonra tekrar ve tekrar. Bir el omuzuma dokunduğu an sıçradım. Arkamı dödüğümde onu gördüm. ''Tommy! Buradasın.'' ona sarıldım. Öylesine özlemiştim ki. Kokusunu içime çektim. ''Bizi ayıracaklar Rob. Buna dayanamam. Yanında olmaya ihtiyacım var.'' Gözleri dolmuş bir şekilde bana bakıyordu. Gözünden bir yaş düştü düşecekti. Çok sinirlenmiştim. '' Saçmalama bizi ayıramazlar.'' Onu rahatlatmaya çalışıyordum. Büyük ihtimal ayrılacaktık. Ona göre daha öfkeli ve saldırgan biriydim. O daha sakin ve düşünceliydi. ''Hayır Rob. Farkındayım. Biz çok zıtız. Mutlaka ayrılacağız.'' İçim parçalanıyordu her sözünde. Ama belli etmemeliydim. Zorla gülümsedim ve ona sarıldım. Bir muhafız geldi ve odalarımıza dönmemiz için uyardı. ''Tommy her şey düzelicek canım.'' Umutsuzca kafa salladı ve gitti. 

Odamın kapısının önüne geldim ve derin bir nefes aldım. Daha sonra kapıyı açıp içeri girdim. Banyoya geçip aynadan kendime baktım. Bronz tenli, ela gözlü ve siyah saçlı güçsüz bir kız vardı karşımda. Güçlü olmak zorunda olan fakat güçsüz bir kız. Kendi kendime konuşmaya başladım. ''Kendine gel Rob. Kendine gel. Sen bu değilsin. Eski Rob ol. Güçlü ol.'' sıcaklığını hissettiğim bir damla yaş yanaklarımdan süzüldü gitti. Elimin tersiyle akan yaşı sildim. Duşa girmem gerekiyordu. Üzerimde kötü bir koku vardı. 

Duştan çıktığımda yeni elbiseler için bavulumu açtım. Bir kot pantolon ve kırmızı bir kazak aldım. Bunları üstüme geçirip tekrar aynanın önünde durdum. ''İşte böyle daha iyisin'' hemen arkamı döndüm. Sam banyonun girişinde duruyordu. İçeri nasıl girmişti? Ona şaşkın şaşkıın bakıyordum. ''Selam'' gerçekten söyleyebildiğim şey bu muydu? Çocuk habersizce içeri giriyor ve ben buna razı olmuşçasına selam diyorum. Karşılık verdi gülerek ''Selam, habersizce girdim özür dilerim.'' Hatasının farkına varmasına şaşırmıştım. ''Cidden yaptığın sinir bozucu. Her neyse açıkta bir şeyim yok.'' Gülümsedim.'' Tekrar özür dilerim. Kalabalığın arasında nasıl olduysa sen dikkatimi çektin. Bence bu özel bir şey. Tanrı bizi birleştirmeye çalışıyor gibi.'' Göz kırptı. Aman tanrım tatlı olduğu kadar da yavşaktı. ''Ne güzel. Ama böyle bir şey olduğunu sanmıyorum. Sadece şans.'' Kaşlarını kaldırdı. ''Peki, banyodamı konuşacağız? Benimle bir kahve içmeye gelirsin diye düşünmüştüm.'' Uykum vardı. ''Cidden yorgunum başka sefere ol..'' sözümü kesti.''Hadi ama. Odandan çıkıp dışarı bir bakmalısın. Buraya kapanmak senin için iyi olmaz'' Kolumdan tuttu ve kapının dışına çıktık.