-Özel-

682 10 0
                                    

Deli gibi yağmur yağıyordu.Sarı saçlı bit erkek tüm gücüyle konuşuyordu.Yüzündeki yaralardan kanlar akıyordu.Elbiseleri yırtılmıştı.Arada bir,arkasını dönüp bakıyordu.Endişeli ve acı çekiyor gibiydi.Yavaşlamaya başladı.Bacağını tutup acı içinde çığlık attı.Seke seke yürümeye başlamıştı.Ayağında derin bir yarık vardı.Arkasındaki şey gürledi.Çocuk yere düştü,gözlerini kapattı.Sanki pes etmişti.Zar zor nefes alıyordu.Arkasındaki,erkeği eline aldı ve yere doğru sertçe itti.

Hızla gözlerimi açtım.Kan ter içinde kalmıştım.Annem kapıyı sertçe açıp içeri girdi.Yanıma oturdu."Skylar,yine mi?"
"Anne bunlar,bunları ben istemiyorum.Eskiden de oluyordu ama şimdi çok daha güçlü ve acı çekici geliyor." dedim alnımdaki terleri yorganıma sürerken.
Annem yanıma gelip saçımı okşayarak "Tamam tatlım geçicek,hepsi geçecek merak etme" dedi yumuşakça.

"Anne geçmiyor işite,ömrüm boyunca aynı şey.Her sabah ağlayarak kalkmak istemiyorum artık."
"Sadece,sadece bir rüya tatlım" diye diretti annem.
"Ama ben öyle hissetmiyorum.Sanki gerçekten ordayım.Bana vurduklarında acı hissediyorum.Ve senelerdir onu görmeye devam ediyorum.Onunla birlikte büyüdüm resmen.Oda büyüyor,değişiyor.Bu normal değil anne!"

"Skylar,istersen ben çıkayım.Toparlan,yarın yine olursa yine konuşuruz,Tamam?"
"Tamam" dedim tek nefeste.Artık bu rutin bir hal aldığı için alışmıştık.İkimizde..

Annem alnımdan öpüp dışarı çıktı.Ayağa kalktım.Aynada kendime baktım.Kahverengi saçlarım terden siyaha dönmüştü.Masmavi gözlerim kıpkırmızı olmuştu.Banyoya gittim.Musluğu açıp yüzümü yıkamaya başladım.Babam"Kızım,bir dakika gelir misin?" diye bağırdı salondan.

"Geliyorum"
Elimi kurulayıp salona gittim,koltuğa oturdum."Bak baba ne yaptığımı düşünüyorsan,ben yapmadım"
Babam güldükten sonra ciddileşti ve "Bu başka bir konu ile ilgili.Senin şu rüya olayların ile ilgili.Biz düşündük ki,belki bir doktora gözükmelisin.Tabi sende istersen," dedi.

"Kaç bin kere gittik,kimseden ses çıkmadı değil mi?Boşa para harcamaya değmez.Bu iş birkaç kart gösterip neye benziyor Skylar demek ile olacak iş değil."
"Sadece denesen,bu güne randevu bile aldım.Saat 12,de."
"Tamam,denerim." dedim ısrar etmeye gerek duymayarak.

Kolktuktan kalktım."Teşekkürler.Bak bunlar senin iyiliğin için.Hadi git giyin."
Odama girdim.O sarışını adını bile bilmiyordum ama her rüyamda o var.Ama bu sefer başı kesinlikle belada.Bir kaç rüyadır hep başına birşey geliyor,ve yanında kimse yok.Boşver gitsin.dedim kendi kendime.Üstüme kot pantalon,lacivet kumaş bluz ve gri kapşonlu giydim.Babam kapıya çıkmıştı bile.

Siyah Converse giyip dışarı çıktım.Merdivenlerden inmeye başladık.Arabaya bindik.Saçımı açık bırakmıştım ama sıcaklayıp at kuyruğu yaptım.Rahatsız edici bir sessizlik oldu.Babam arabayı durdurdu."Kat 4 daire 9.İstersen seninle gelebilirim,"
"Gerek yok.Kendim hallederim,"
Kapıyı açıp dışarı çıktım.Kapının önüne gelip"Başlasın bakalım"dedim.Merdivenleri ikişer ikişer çıktım.
Zili çaldım.

Bir bayan kapıyı açtı."Sklar Connar"dedim.İçeri girdim.Kadın masasına oturdu.Yan yan bana bakıyordu.Bir şey demedim.
"Girebilirsin Skylar"dedi.Kasın beni hiç sevmemişti.Kesinlikle...

Pisikolog kapının önünde duruyordu."Gel bakalım"dedi.Adamın saçları siyak,aralarda beyazlar vardı,ince bir adamdı.Rahat gözüküyordu.Kapıdan içeri girdim.Adam"Ben John Letard,sende Sklar olmalısın"
"Evet"
Lanet olsun sana bunun için tonlarca para verdik ve eminim banka dekontunda adımın yazıldığına eminim.Klişeler peşimizi bırakmıyor...

"Yat bakalım"
Kafamı koyup uzandım."Nasıl rüyalar görüyordun?"
"Hep aynı kişiyi.Acılara hissediyorum,yağmur yağıyorsa ıslanıyor,kar yağarsa üşüyorum..."

Peki...",adam konuşuyordu ama rahatsız olmaya başladım,Soğuk terler döküyordum,başım dönüyordu.Gözlerim kapandı.

Sarışın çocuk dahada kötü olmuştu,hiç hali kalmamıştı.Bir şehire bakıyordu.Sonra bir adam üzerine atladı.Bıçağı ile koluna bir çizik attı.
"Aaa" diye bütün gücü ile çığlık attı çocuk.Gözümü açtım

Bay Letard beni dürtüyor sekreter banaa dehşet içinde bakıyordu.
"Kızım,seni kimse düzeltemez,çık git buradan!"
Kadın beni kolumdan tuttuğu gibi kapı dışarı attı.Merdivenlerden birini oturup düşünmeye başladım.Hiç bayılmamıştım.Ona,hayatımda hiç olmadığı kadar acımıştım.Ona önem veriyordum.

"Tamam,toparla kendini,"
Merdivenlerden aşşağıya indim.Bir taksi çevirdim be evin yolunu tuttum...

***

Parayı verip indim.Kapıyı çaldım.Annem kapıyı açıp"Sky,erken geldin?"
"Attılar da ondan."
İçeri girip koltuğa oturdum.

"Olanları anlatır mısın?"
"Bayıldım"
"Ne?!"
"Bayıldım.Yine o vardı,içim burkuldu.Sonra benden korkup kovdu"

"Olamaz,dahada kötüye gidiyor.
"Tesellini böleceğim ama dışarı çıkıp biraz hava almak istiyorum"
"Peki,çık"
Moralim bozuldu!Kapıyı açtım ve bahçeye çıktım.

Banklardan birine oturdum.Karşı sokaktan sekerek biri geçiyordu.Durun.Olamaz,hayır hayır.Sarı saçlar aynı elbiseler.Bankdan kalkıp koşarak yanına geldim."Kimsin sen?"diye sordum.İlk karşılaşmada söylenecek bir şey değildi ama.
"Asıl sen kimsin?"

"Ben,ben Skylar.Kötü gözüküyorsun biraz oturalımmı?"
"Sana neden güveneyim ki?"
"Başka çaren var öı ki?"
"Güzel noktaya deyindin"

Onun omuzuna sarıldım.karşıya geçtik.Evin zilini çaldım."Soru sorma anne sadece biri arkadaş"dedim ve otuma odasına gittik.Annemi biliyordum.Eve getirdiğim her karşı cins erkek arkadaşım oldurdu.Ve o gittiğinde gelen soru yağmuru Dan Brown'u aratmıyacak derecedeydi.Ve sarışınlar konusunda daha hassastı.Baba hep eğer o çocuk sana rüyalarındakini anımsatıyorsa gidelim derdi.

Yavaşça onu koltuğa bıraktım.Dolaptan sağlık kutusunu çıkardım.İçinden pamuk ve sargı bezini çıkardım.

Yanına oturdum.Kolunu aldım."Eee,peki senin adın ne?"
"Neden soruyorsun?"
İç geçirip "Farkındaysan seni evime aldım," dedim.

Çocuk başını eğip "Ethan.." dedi.Gülümsedim.
Islak pamuğu kolundaki çiziğin üstüne bastırdım."Ahh!"
"Affedersin"

Kolunu sildim ve pamuğu attım."Beni deli sanabilirsin ama,acaba bu yaranın bıçaktan ya da onun gibi bir şeyden olma ihtimalı varmı?"
"Ne?"
"Bak,bana güvenebilirsin.

"Peki,evet"
"Bak ben seni rüyalarımda görüyorum.Seni tanıyorum gibi"
"Nasıl yani?"
"Mesela küçükken annen sana her akşam masal anlatırdı."
"Evet,ama sonra annem-"
"Yangında öldü." diye tamamladım.

"Babamda-"
"Seni sevmez,döverdi."
"Bende-"
"11 yaşında kaçtın"diye tamamladım yine.

"4 yıl ne yaptın peki?"
"Onlara katıldım bana dövüşmeyi ve hayatta kalmayı öğrettiler.Sonra bu göreve çıktım."
"Görevin ne peki?"
Konuşurken ayağına geçmiştim.
"Sendin"
"Ne?"dedim şaşkınlıkla.
"Bak Sklar,sen özelsin.Benimle gelmen gerek"

Gözgöze geldik.Elektrik mavisi gözleri vardı."Şaka mı yapıyorsun"dedim.Başını sallayarak "Ben ciddiyim" dedi.Şaşkınlıktan ağzım biraz açılmıştı.
"Bütün arkadaşlarımı tanıyan ve takip eden,takıntılı bir babanın ve evlenmemi dört gözle bekleyen bir anneye bunu nasıl açıklayacağını zannediyorsun?"

Ethan burukça gülümseyip "Evleniyoruz deriz" dedi.Gözlerimi kocaman açıp "Hey,kafayı mı yedin sen?" dedim.Kahkaha atmaya başladı.
"Şaka,"

Annem içeri girdi."İsterseniz çıkayım"
"Eeee,anne sana birşey söylemeliyim."
Olanları anlattım."Bakın bayan,onu olabileceği en güvenli yere götüreceğim.Benle olacak ve sizi istediği zaman görecek,"dedi Ethan.

"Peki,madem öyle.Evet.".Anneme sarıldım.Çıktı."Bu gün burada kal,yarın yola çıkarız.Olur mu?"
"Olur"

Koltuğun altında takımı çıkardım.Birlikte hazırladıktan sonra.Kapıyı açıp"iyi geceler"dedim."Sanada,rüyanda beni gör"dedi gülerek,bende "Zaten öyle olacak dedim.Kapısını kapadım.Odama girip pjamalarımı giydim.Yatağıma yattım.İyi uyumalıydım.Yarın yolculuk var nede olsa...

Devam Edecek...
***
Bir avuç kömür için bir ömür verenler... SOMA.

ÖzelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin