Özel

-Görev-

"NE!15 YILDIR BENİ AYNI ANNE BABA BÜYÜTÜYOR VE SEN ÇIKIP BUNU YALANLIYOR MUSUN?"

"Bak Skylar otur ve sakince konuşalım."

"BEN SAKİNİM!"(olmadığımı biliyorum)

Sertçe koltuğa oturup adamın konuşmasını bekledim.

"Olay şu.Sen doğduğunda Yüce Melanie'nin tek çocuğu sadece sendin.Sen hem Özellerden hem de Yeteneklilerden sin.Bunların hepsi sende olunca gereğinden çok fazla ilgi gördün.Annen buna dayanamadı.Senin normal biri gibi büyümeni istedi.Baban ile kararlarından sonra seni çocuk isteyen Connar ailesine verdi.Ama o senin hep yanındaydı"

Gözüm dolmuştu ama ağlamamak için kendimi tutuyordum.

"Peki,peki babam nerede?"

"Burada,Floransa'da"

"Onu görebilir miyim?"

"Floransa'ya onun alanına gidersen kendini sana gösterir"

Kısık bir sesle"Yaşadığım,bildiğim herşey yalanmış"dedim.

Aiden ayağa kalkıp Bay Braneur'u dışarı çıkardı.

Gücüm kalmadığında ağlamaya başladım.McGee Ethan'a birşey söyleyip o da Aiden'ın yanına gidince yanlız kaldık.

Ethan yanıma gelip sarıldı.Başımı gövdesine yastlayıp ağlamaya devam ettim.Önüme gelen saçları itip"İstersen Connar ları a rıyalım."dedi."Ben onların yüzünü görmek istemiyorum"."Hadi Sky,yüzleşmen gerek"dedi ve daha sıkı sarıldı.

"Tamammı?"

Göz yaşlarımı silip"Tamam"dedim.Ethan telefonunu bana uzattı.Annemin,yani annem olduğunu sandığım kişinin numarasını çevirdim.Beni görünce koltuktan zıpladı.Bay Connar yanında oturuyordu.Artık onlara anne baba demiyeceğim.Ethan yanımda oturuyordu.Destek verircesine"Hadi"dedi.

"Ben Ethan ile Roma dayım"

"Tatlım,canım kızım seni çok özledim"

"Şaşırdım."

"Neden canım"

"SONUÇTA GERÇEK KIZINIZ DEĞİLİM!"diye bağırdım.

"Tatlım"

"TATLIM DEME BANA!SADECE SÖYLEYECEKLERİMİ DİNLE.

Ben bundan sonra sizle kalmak istemiyorum.Görev bitince geri dönmeyeceğim elbet kalacak bir yer çıkar.Ve bana yalan söylediğiniz için size karşı hep nefret hissedeceğim.Beni birdaha aramayın."dedim ve kapattım.

Çok güzel bir konuşmaydı.Ethan yanıma gelince"Düşündüğümden daha iyiydi"dedi.Koltuğa oturdum.Ethan yanıma oturdu ve "Bir kaç saate yola çıkacağız"dedi.

"Bunu yapabilir miyim bilmiyorum Etan"

"Neden.Yapabilirsin"

"Belli etmiyorum ama çok acı çektim ve çekmeye devam ediyorum tamammı.Artık yetti.İçimde tutamıyorum.Dayanamıyorum Ethan,yapamıyorum".Yeniden ağlamaya başladığımda artık tükendiğimi anladım.

"Bak Sky benimde yapmaktan koktuğum şeyler var.Dayanamadığım noktalar,taşma noktam var.Kendimi kontrol etmeye çalışıyorum"

"Peki seninki ne?"

"Ben onbir yaşındayken annem,babam ölmüştü.Aiden ile birlikte yaşıyorduk.Devlet başımıza bir kadın koymuştu.Bize baksın diye.Yirmili yaşlardaydı.Ben koktukta oturuyordum.Aiden'a doğru gelmeye başlamıştı.Dahada yakınına gelince.Ayağa kalkıp kaçmaya çalışmaya başlamıştı ama kolundan tutmuştu.Ne oldu yakışıklı? demişti.Sen...sen anlamışsındır.Sonra bende ayağa kalkmıştım.Murfaktaki bıçağı alıp kadına yürümüştüm.Eline bir çizik atınca Aiden'ı bırakmıştı.Kadına yumruk arıp yere devirmiştim bıçağı boğazına dayayıp"Yürü git yoksa öldürürüm seni anladın mı!ÖLDÜRÜRÜM"demiştim.