My Manhid Crush! (On Going!)

Chapter 3

Chapter 3

Tinker's Point of View

Nandito na ako sa bahay nakakapagod kapag galing ka sa pag-aaral at paglalaro tapos gagawa ka ng mga assignments mo hay buhay estudyante nga naman

Pumunta na ako sa mesa at sabay kumain kina mama at papa habang nag-uusap at ang aking kapatid naman ay gumagala-gala habang kumakain

May autistic kasi akong kapatid matawag natin na special child dahil hindi pa kasi siya marunong magsalita pero nakaririnig naman at makaintindi pero minsan di siya sumusunod kasi ayaw niya matigasin rin

Pero naiintindihan namin ang sitwasyon niya kasi ang tunay na may ganyang sakit ay ang pumatol sa mga PWD(Person with Disability) hindi kasi nila alam kung ano ang ginagawa nila di naman nila kasalanan na magkaganyan kasi bigay iyan ni God at kaya dapat natin sila pakisamahan kahit ganyan sila

Dati ikinahihiya ko siya pero alam kong mali yun di ko nga pinaparamdam sa kanya na mahal ko siya dahil lagi lang siya natatakot sakin kasi nga hilig ako magsimula nang away kasi pinapakialam niya lahat ng mga gamit dito sa bahay

Pero alam ko na di nila alam minsan kasi nadadala ako saking emosyon na makasampal ako nang dahil sa galit ko at kasalanan ko rin bakit ko nilagay ang gamit ko kahit saan, alam ko naman na may kapatid akong ganyan dapat ako mag a-adjust

At naputol ako sa malalim kong pag-iisip nang may kumuha sa baso ko at ininum kapatid ko talaga pero di na ako nagprotesta na kunin to useless lang malapit naman ang despenser namin

"Ker gumising ka nga! 6:40 na!" pasigaw ni mama na sabay kalabit saking mga binti at hinila

"Oo na babangon na!" inis kong sagot nakakaisturbo lang bakit kasi sa tuwing maganda ang mga panaginip ko ay napuputol na lang at mawawala

Pinipilit ko pang matulog para lang mabalikan ko ang mga magagandang panaginip pero di na ehh nawala na!!! ako kasi everyday ako nananaginip weird but I enjoy it kaya mas gusto ko na lang matulog kaysa magising sa katotohanan

6:50 na hindi pa ako nakaligo sa sobrang bagal ko hays bilis talaga ng oras pero kapag may hinihintay ka ay napakabagal ng oras at ang pinaka gusto ko sa lahat ay bumalik sa nakaraan, sana may time machine

"I hope that I can turn back the time" kumakanta ako habang naliligo hanggang sa natapos ako nagbihis kaagad ako ng uniform ta's kumain at hinatid na ako ni papa sa school sabay hingi ko ng baon

Pagdating ko sa gate nakasalubong ko si Zyrus

"Oi Tink" pagbati niya "Sabay na tayo" dugtong pa nito

"Sabay lang walang tayo" biro ko

"Ehhh pilosopo ka rin no" ani nito at napaismid na lang siya sa sinabi ko

"Haha wag mo namang seryosohin pare" ani ko sabay suntok ng mahina sa kanyang braso ang o.a naman nito pero alam niyo ganito talaga ako di niyo alam na lumalabas ang boyish attitude ko na may pagka o.a or kaya maypagka joker,baliw, maarte boyish pa ba yan? at higit sa lahat pikon

Tapos na ang klase namin nagawa na ni Katrine ang kanyang dare I feel sorry for her aba dapat lang dahil ako ang nanalo I mean kami ni Mars she's also save my grossest dare ever!!

"Oi Theresa ang unfair naman sige na plssss" rinig kong boses ni Katrine sa aking tabi

"Oh sige na nga basta may kapalit" inis niyang sambit, hmm ano kaya ang kanilang pinag-uusapan ito rin si Theresa lahat ng utos ay may kapalit hays