⭐ She Is So⭐ ~ Jinne

9⭐️ Day 8 Vervroegte terug reis

Heb begrepen da vorige deeltje bij sommige om bepaalde redenen die niet tot pas komen vrij heftig was.. Ik wil alleen zeggen mocht er ooit iets heftig gebeuren dat je er nie alleen voor staat❤️ Praat er over en schaam je niet, je kan altijd bij mij aankloppen als je er over wilt praten. Het leven is vallen en weer opstaan, je krijgt er maar een dus maak er wat van. Iedereen is prachtig op zijn of haar manier ❤️
maar gauw verder❤️

Tinne's pov
"Juan, het spijt me zo erg dat ik je vakantie heb verpest" zeg ik snikkend. "Dat heb je niet Tinne, echt niet! Ik zie jou liever gelukkig in België dan ongelukkig in Spanje!" Zegt hij terwijl hij mijn schouders vast houd. Ik kijk hem diep in de ogen en geef hem een knuffel "Dankje, voor alles" We pakken onze valiezen en lopen richting de taxi die al ongeduldig op ons aan het wachten was. We hadden het ookal aan de oud docent uitgelegd dat we eerder gingen. Dat hij gewoon hier mocht blijven genieten van Spanje. Hij had het ons nog een paar keer gevraagd of het het niet nodig was dat hij mee ging. We zeiden elke keer nee en begeven moment geeft hij de strijd op en blijft hier gewoon genieten van zijn vakantie. Ik bedoel waarom zouden we nog een begeleider nodig hebben? We zijn allebei boven de 20.

Na een lange reis komen we eindelijk in België. We zijn met veel treinen en soms ook bussen gegaan om uit eindelijk bij Juan's appartement aan te komen. Ik had besloten om hier te blijven omdat het 1:00 s' nachts is en ik heel moe was. Ik sliep gewoon bij Juan in bed, hij wou zijn bed afstaan en zelf op de bank te slapen maar ik had dat voorstel tegen gegaan. We hebben nu al een week samen geslapen dus waarom nu ook niet?

Het ziet er vrij gezellig uit, de meubels zijn nog vrij nieuw dus, ik denk dat hij hier nog maar net woont. "Volg mij maar" Zegt hij en loopt voor mij naar zijn slaapkamer. Ik kleed me om in de badkamer en ik wacht daar tot dat ik denk dat Juan ook is omgekleed. Ik kom weer naar de slaapkamer en ik laat me op zijn bed vallen terwijl ik door mijn wimpers naar hem probeer te kijken. "Zeker dat ik bij je mag liggen na wat er is gebeurd?" Vraagt Juan voor de tienduizenden keer. Ik kom omhoog zodat ik zat. Hij staat voor me dus ik pak zijn hand "Nee, je moet. Ik voel me dan veiliger" zeg ik terwijl ik een klein beetje aan zijn arm trek in hoop hem te kunnen wijzen dat hij moest gaan liggen. Hij knikt na mijn uitspraak. Begeven moment laat hij zich mee vallen met mijn slappe poging die ik doe om hem te krijgen te liggen. Hij valt op zijn buik met hoofd in het kussen en zijn armen hangen slap naast hem. Ik grinnik voor het eerst na 'het ongeval' om zijn actie. "Je kan nog wel lachen" Zegt hij terwijl hij me een paar zachte porren in mijn zij geeft. Ik laat me nu ook zakken tot een lig positie en trek de dekens over me heen. "Trustee kleintje" Hoor ik hem nog zeggen en ik voel zachte lippen kort op mijn voorhoofd. Glimlachend val ik in slaap, met een dubbel gevoel. Ik heb een super leuke jongen ontmoet die voor mij zorgt in welke staat dan ook. Maar, er is een poging tot verkrachting op me gepleegd en dat staat nog vers op mijn netvlies gebrand.

Juan's pov
Ik wordt abrupt wakker van een gil, ik open mijn ogen slaperig. Tinne zit op bed met haar armen rond haar benen geklemd. Haar schouder schokken. Ik kom langzaam omhoog en sla een arm om haar heen. Ik leun met mijn voorhoofd tegen de zijkant van haar hoofd. Mijn lippen zitten op een paar centimeter van haar oor. Ik begin sussende woordjes te verluisteren totdat haar schouders stoppen met schokken en haar gesnik langzaam ophoud. "Het was maar een droom Tin, ze zijn weg en je bent veilig bij mij" Verluister ik vermoeit. Ze knik en ik haal mijn arm voorzichtig van haar schouder zodat ze onder de dekens kan gaan liggen. Ik kom achter haar liggen en sla mijn arm om me heen en de ander hou ik onder mijn hoofd. Ondanks dat ik elk moment in slaap kon vallen, wacht ik totdat ik zeker wist dat ze weer rustig ging slapen. Ik druk haar iets dichter en sluit dan mijn ogen weer.

Ik wordt wakker en Tinne ligt nog te slapen. Ze ziet er rustig uit maar haar gezicht staat gespannen. Ik leg mijn arm weer over haar heen en streel zacht over haar rug. Ik kijk op de klok en zie dat het 11:00 s' ochtends is. Ik laat haar nog even in mijn armen liggen aangezien dit waarschijnlijk de laatste keer is. Na een half uur beslis ik dan toch maar haar te wekken. "Tinne, Sunshine, wakker worden" zeg ik zacht ik tegen haar haar. Ik besloot haar niet te laat op te staan want ik ga haar thuis brengen en aangezien ik denk dat we daar het verhaal ook nog moeten gaan vertellen besloot ik maar om nog voor 13:00 te vertrekken. Gedachteloos  pak ik een pluk haar van haar gezicht weg en leg dat bij de rest. "Wakker worden slaapkopje" Zeg ik nog eens, waardoor haar ogen open gaan. "Hoe laat is 't" Vraagt ze met half geopende ogen. "25 voor 12 uur s' middags" Zeg ik.

Omgekleed en met haar valiezen ingepakt in de auto, stappen we nog voor 1 uur s' middags de deur uit. Tinne ligt al weer te slapen tegen het raam. Ik kan het haar niet kwalijk nemen na wat er is gebeurd en die onrustige nacht. Ik heb het navigatie-systeem op nacht stand gezet zo dat die niet te veel geluid maakte. Ik zet de auto stil op een van de pakeer plekken tegenover het huis waar ze woont. Ik zet de motor uit en maak dan Tinne met tegen zin wakker. Ze stapt rustig uit en ik pak haar valiezen uit de kofferbak. Samen lopen we naar het de voordeur. Tinne drukt op de bel. "Waarmee ka... Tinne!" Zegt een vrouw wie neem ik aan haar moeder is. Ze vliegen elkaar in de armen. Ik sta daar maar wat ongemakkelijk te wachten. Nadat ze uit de knuffel kwamen stak ik beleefd mijn hand uit "Juan Gerlo, ik ben de jongen die met uw dochter mocht verblijven" "Aangenaam Juan, Tessa Oltmans de moeder van Tinne en je mag 'je' zeggen hoor anders voel ik me zo oud" Zegt Tinne's moeder. Ik knik vriendelijk "Kom binnen" zegt ze. Ik laat de valiezen in de gang staan en loop naar de living. Er zitten een man en een jongetje in de zetel te spelen met de WII. "Pap" Zegt Tinne en geeft hem een knuffel, heeft die man haar vroeger niet gebruikt? Waarom vliegt ze hem dan in zijn armen? Ik glimlach gewoon en steek mijn hand uit "Juan Gerlo, ik ben de jongen die met uw dochter mocht verblijven" Herhaal ik. "Will Schuchter, de stiefvader van Tinne" Zegt hij en nu begrijp ik waarom er geen angst was te bespeuren op Tinne haar gezicht. "En jij moet Bram zijn hè? Ik ben Juan" Zeg ik en geef hem een handje, maar hij gaf mij een knuffel. Ik glimlach en knuffel hem kort terug. Daarna zet ik me naast Tinne in de zetel. "Waarom zijn jullie eigelijk al terug er is toch niets ergs gebeurd?" Vraagt de moeder van Tinne terwijl ze thee en koffie inschenkt. "Nou....."     en toen volgde er een lang verhaal met veel tranen en knuffels over de week vakantie. "Bedankt Juan dat jij zo goed voor mijn dochter zorgt" Zeggen Tessa en Will nadat het verhaal is geëindigd.