Juan en Tinne de nu nog compleet vreemden van elkaar zitten in de eind periode van het laatste jaar van de acteurscollege te luisteren naar wat hun directeur mee heeft te delen: "De reden waarom ik jullie hier bij een heb geroepen terwijl jullie zij...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Outfit Tinne^
Pov Tinne Juan houd een hand voor mijn ogen en de ander rond mijn heup. Af en toe struikelend en lachend lopen we een klein stukje, voordat hij mij langzaam tot stilstandbrengt. "Open je ogen" zegt hij tegen mijn hals als hij ook zijn andere hand naar mijn heup laat zakken. Ik open mijn ogen en zie een picknick kleed liggen met allerlei lekkere hapjes, glimlachend kijk ik met twinkelende oogjes over mijn schouder. Juan kijkt me hoopvol aan "Fantastisch" zeg ik als ik een teder kusje op zijn wang plaats. We gaan tegen over elkaar zitten, hij duwde een kommetje in mijn handen. Vervolgens haalt hij een thermobeker uit de mand. Hij trekt mijn handen rustig naar zich toe en schenkt tomatensoep in mijn kommetje. Hij heeft mijn lievelingseten onthouden. Ik schenk een denkbare glimlach "Dankje". Na een tijdje ben ik al vol gepropt met allerlei soorten eten. Ik lig tegen Juan' schouder. "Er zijn ook aardbeien" zegt Juan als ik mijn kommetje tomatensoep op heb. "En dat zeg je nu pas" Zeg ik lachend. Hij glimlacht en geeft mij een bakje aardbeien. Net voordat ik een aarbei in mijn mond wou stoppen wordt er slagroom op mijn aardbei gespoten. Ik kijk glimlachend omhoog "Heb je ook chocolade?" Vraag ik, hij schud lachend zijn hoofd "Nee, sorry" Ik knik en eet een paar aardbeien. "Ik ga nog even het drinken halen, ben over een kleine 10 minuutjes weer terug" zegt hij en loopt door de bosjes terug naar de bungelow hier minder dan een kilometer vandaan.
Wanneer Juan even weg is gelopen naar de bungalow wordt ik plots van achter vast gepakt. Ik dacht de eerste twee seconde dat dit Juan was die een grapje maakte maar, al snel verdwijnt die gedachten als er een donker aan geklede man voor me komt staan samen met iemand achter me trekken ze me de bosjes in. Ik probeer te gillen maar dat lukt niet door de hand voor mijn mond en wild in het rond trappen had ook geen enkel nut. Plots komt er ook een derde man. Terwijl eentje mij vast houd trekken de andere zo hard aan mijn witte blousje dat de blouses los schieten en eentje vliegt zelfs van mijn blouse af. De mannen kussen me in mijn nek en raken me over geheel mijn lichaam aan. Mijn BH wordt ook niet gespaart en wordt ook los gerukt. Hierdoor loopt er een straaltje bloed van net onder mijn oksel. Ik hoor dat de mannen vlaams of nederlands zijn "HE, BLIJF VAN HAAR AF" Schreeuwt iemand plots, ik kijk door mijn tranen naar een mannelijk figuur naar me toekomt. Ik wordt bruut los gelaten en ik hoor de mannen weg rennen.
Juan's pov Ik ren snel naar Tinne die snikkend in een is gekropen. Ik kom voorzichtig bij haar zitten "Ik ben het, ze zijn weg" Zeg ik voordat ik haar ga aanraken voor het geval dat ze daar van schrikt. Ze draait zich met het horen van mijn stem meteen naar me toe. Ik neem haar in mijn armen. Ik slik even als ik over haar naakte rug wrijf. Nadat we even hebben gezeten duw ik haar voorzichtig van mij af. Ik laat mijn ogen snel over haar lichaam gaan maar trek al snel mijn t-shirt over mijn hoofd en trek het bij haar aan. Ik pak de belanrijkste spullen mee en til dan Tinne op om terug naar de bungalow te lopen.
Tinne We zitten net op de zetel van de bungalow. Ik kan het gewoon niet meer ik huil, huil tot dat mijn ogen geen tranen meer kunnen maken. Ik lig met mijn hoofd op Juan's schoot. Hij streelt over mijn rug om me rustig te maken, maar tegeefs heeft dat maar de kleinste werking. Ik ben zo juist half uitgekleed door die onbekende mannen. Juan had me gered van een verkrachting...
Net zoals toen... Toen mijn vader, mij als zijn speeltje had gebruikt. Vanaf 8 tot 14 jaar, ik voelde me weer zo vies als toen en wil gewoon de hele nacht douche, net als vroeger. Ik huil tot mijn laatste traan en begin dan eindelijk een beetje te ontspannen door Juan. Die tot nu toe alleen nog maar heeft gezeten, gewacht en geluisterd. Aan wat heb ik hem te danken? Hij schraapt zacht zijn keel. "Wil je wat water?" Vraagt hij..
Juan Ik wou vragen of het met haar ging, maar op dit moment leek me dat het domste wat ik kon doen, ik blijf gewoon rustig over haar rug wrijven hopend dat ik haar niet nog meer aangeraakt laat voelen. Als ze haar schouder stopten met schokken had ik eindelijk de moed om te vragen of ze wat water wou. Ze knikt en gaat recht zitten. Ik ga langzaam met mijn hand omhoog om haar niet te laten schrikken, en ga voorzichtig over haar wang. Ik druk een kusje op haar voorhoofd en sta dan op om een glaasje water te pakken. Ik geef het aan haar en ze neemt een slokje. Net als ik wou vragen of ik wat voor haar kon doen begon ze te praten. Over haar verleden, haar vader, de ongewilde seks die ze moest hebben. Het enige wat ik op dit moment kan doen is luisteren en over haar rug wrijfen hopen haar tot rust te brengen.
(Geen haat naar Tinne's vader maar ik vond dit gewoon passen)
