PART TWO
Pairings: Sehun & Luhan
Genre: Fanfiction
Angst
----------------------
April 12, Sehun's birthday.
Lahat ng inimbita ay nasa bahay niya except lang kay Chanyeol at Baekhyun na nasa hospital parin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin gumigising si Baekhyun.
At exactly 8:00 ay ang daming tao na sa bahay ni Sehun pero hindi ito mapakali dahil hanggang ngayon ay wala pa rin si Luhan, Kyungsoo at Jongin. Nagsimula na itong mag ala-la.
' fuck nasaan na ba sila? '
Sabi ni Sehun sakanyang isipan.
Lakad ito ng lakad at nahihilo na ang mga taong tumitingin sakanya. Hanggang may isang babaeng lumapit kay Sehun para tigilan ito kakalakad.
“ Hey, do you have a problem hun? ” nilingon ni Sehun yung babaeng nagsalita sa likuran niya. Di mapigilan ni Sehun na mapatingin sa dib-dib ng babae. Naka suot ito ng napaka sexy na dress na halos ipa kita na niya ang kanyang kaluluwa. Napa iling-iling na lang si Sehun.
Magsasalita na sana si Sehun ng biglang tumunog yung cellphone nito. Kinuha naman nito kaagad at tumatawag si Jongin, sinagot naman niya ito kaagad.
“ Jongin where the hell- ”
Napatigil ito sa pagsasalita ng may marinig siyang mga tunog ng ambulance sa kabilang linya at mga sigawan ng mga tao.
Kinakabahan ito at pumasok kaagad sa kanyang isipan si Luhan. Nagsimula nang manginig yung mga kamay ni Sehun.
“ J-jongin what the hell is happening there? ”
“ P-please c-come...naaksidente k-kami nila Kyungsoo at ni Luhan. ”
Na iiyak na sabi ni Jongin sa kabilang linya.
'Fuck. '
Pagkatapos sabihin iyon ni Jongin ay kaagad binaba ni Sehun yung tawag.
-
Pagdating ni Sehun sa lugar na tinext ni Jongin kung saan naaksidente sila ay bumaba kaagad ito sa kanyang sasakyan at nakipag siksikan sa mga tao.
At parang winasak yung puso ni Sehun ng makita niya si Luhan na ang daming dugo sa katawan habang si Jongin ay karga-karga nito si Kyungsoo na duguan din at may mga nurse na pilit siyang ipahiga sa stretcher pero hindi ito nakinig kundi patuloy lang ito kumakausap sa patay na katawan ni Kyungsoo.
Hindi matanggap ng sistema ni Sehun na aabot sa ganito si Luhan. Naalala na naman niya yung pag sigaw niya kay Luhan yung pag mura niya dito. Parang kinurot yung puso ni Sehun dahil sa sobrang pag sisisi niya sa pag sigaw kay Luhan at sa pagiging tanga niya na ngayon niya lang na realize na hindi talaga si Baekhyun mahal niya kundi ang taong nasa harapan niya ngayon na duguan at walang malay.
Bawat lakad niya papunta sa kinaroroonan niya kay Luhan ay kasabay din nito ang pag kirot ng puso niya at ang pag tulo ng mga luha niya.
“ H-hyung...hyung naman eh..w-wag ka naman g-ganyan d-diba sabi mo saakin na H-hindi mo ko i-iiwan? Bat ganito? Bat iniwan mo ko? Ang sakit-sakit hyung mukhang hindi ko yata kaya na makita ka sa ganitong sitwasyon, m-mahal na mahal kita hyung mahal na mahal..ang tanga-tanga ko at ngayon ko lang naisip na ikaw pala talaga ang mahal ko at hindi si Baekhyun hyung k-kaya hyung please naman oh parang awa mo na saakin gumising ka na diyan wag ka namang ganyan oh! Hyung! ”
Mas lalong lumakas yung iyak ni Sehun habang yakap-yakap niya ang duguang katawan ni Luhan.
“ Sir pasensya na po pero kailangan na po namin siya dalhin sa morgue.” parang nabingi si Sehun sa kanyang narinig. Ayaw niyang maniwala sa sinabi nito hindi pa pwede...hindi LA pwedeng mamatay ang minamahal niyang si Luhan.
“ Do you know what the fuck are you saying huh? Morgue?! Anong morgue! Hindi pa siya patay! Buhay pa oh buhay pa! Naririnig ko pa yung heartbeat niya! ” napasigaw na si Sehun sa sobrang galit sa nurse.
“ Sorry po sir pero totoo po yung sinasabi ko. Kanina pa po siya patay, nung pagdating namin,si Sir Kim Jongin lang po ang naka survive sa car accident. ” umiling-iling si Sehun at niyakap lalo ang patay na katawan ni Luhan.
“ KYUUUNGGSOOOO! ” Rinig niyang sigaw ni Jongin habang nilalagay si Kyungsoo sa stretcher at tinakpan na ang buong katawan nito.
Parang nahihilo si Sehun sa nangyayare ngayon hinding-hindi niya parin tanggap na patay na ang dalawa lalong-lalo na si Luhan.
Tinapik-tapik pa ni Sehun ang pisngi ni Luhan baka may chansa pang mabuhay ito ulit pero walang nangyare nakapikit pa din ang mga mata nito.
“ Sir excuse me po pero kailangan na po namin siyang ilagay sa stretcher you can look at him later at the morgue sir but for as now let us carry him and put him at the morgue you can also come with us if you want to. ”
Umiling-iling si Sehun.
“ No! No! Nooooo! Luhan! Gumising ka na! ” sigaw nito at kinuha na nila si Luhan at inilagay ito sa stretcher at bago tinakpan yung buong katawan ni Luhan ay may luhang tumulo sa mga mata nito.
-
Nang nasa morgue na sila ay nilapitan kaagad nila Jongin at Sehun ang katawan ng mga mamahal nila.
Sehun was still hoping that Luhan is alive pero ng buksan niya ito at makita ang napakaputla niyang balat at labi ay doon na siya naniwala na patay na talaga si Luhan. Wala na siyang magagawa pa.
Naubusan na ng luha si Sehun kaya niyakap niya na lang ang patay na katawan ni Luhan at bumulong dito ng ' Mahal na mahal kita sana maging masaya ka diyan sa itaas at sana mapatawad mo ko. '
And after Sehun and Jongin left the morgue nalaman na lang nila na patay na din pala si Baekhyun.
This year was their saddest year of their lives and also a saddest Christmas for them.
At night they saw a brightest star at the sky and they wished that all that happened that day was just a bad dream.
