ÂMÂ

145 63 27
                                    

Bir adam yürüyordu,
Gece ayazında,yalnızlığı yanında.
Tek arkadaşı duvarla buluşmaya.

Adam bir tek duvarı seviyordu.
Biliyordu onu kınamaycağını.
Farkındaydı duvarın gördüklerinin,ıssız sokaklarda.

Duvarın asaletindendir,
Dilsiz bir âmâ olması.
Taşlaşmış kalbindendir,
Adamı duymaması.

Adam bunu bildiği için,
Yürüyordu yalnızlığıyla,
Issız bir sokaktaki,
Kör,sağır duvarın yanında.
Aleyna KIZIL

MUSALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin