Zonder jou.

Hoofdstuk 2 ( het ziekenhuis )

Ik word wakker door het geluid van zingende vogels. Ik hou mijn ogen een tijdje dicht en hoop dat alles wat gister gebeurt is, een nare droom was. Maar helaas ik doe mijn ogen open en ik ben nogsteeds in dezelfde kamer. De deur gaat open en de dokter loopt naar binnen. Hij kijkt me aan en vraagt " heb je nog een beetje kunnen slapen vannacht?" Ik keek hem aan en dacht. Zou ik eerlijk zijn of liegen om eerder weg te kunnen. Ik koos voor het eerste en zij. " nou niet echt, ik lag tot 5 uur wakker." De dokter keek me aan en wees naar een vrouw in een witte outfit. " die mevrouw is zuster Maaike, als je 's avonds niet kunt slapen kan je op deze knop drukken en dan komt zij een slaap pilletje brengen. Je kan deze knop ook indrukken als er iets is." Hij wees naar een rode knop aan de zijkant van de muur naast me. "Probeer maar uit." Zei hij. Dus ik drukte op de rode knop. Binnen een no time stond er een zuster. Ze zei met een vriendelijke lach. " wat is er meisie kan ik je ergens mee helpen?" Ik kon niks zeggen of dokter vlapoor zij al dat het een oefening was. Dokter vlapoor liep de deur uit en de zuster zij tegen me dat het ontbijt over een paar minuut werd gebracht. Mooizo wand ik had flinke honger. Na het ontbijten werd ik opgehaald met een rolstoel door de zuster. Ze zei dat we gingen bloedprikken dus ik gehoorzaamde en ging mee. We kwamen in een kleine kamer waar een soort van stoel stond. En er stonden veel andere spullen. " je mag hier gaan zitten zei dokter vlapoor." Die inmiddels ook was aangekomen in de kamer. "Niet schrikken maar ik ga gelijk beginnen ik tel af. 3....2.....1. Dat was de prik al weer. Het viel reuze mee. Ze gaan nu kijken of er stoffen of iets in mijn bloed zitten en morgen krijg ik de uitslag. Voor de rest komen vandaag Sanne en Remco. Remco is een jongen die ik stiekem al heel lang leuk vind. Volgens sanne is hij ook op mij maar ik weet het niet. Hij is zo leuk maar hij kan veel beter krijgen. Ze zuster reed me terug naar mijn kamer en ik ging weer in bed liggen. In de loop van de middag kwamen Remco en Sanne mijn kamer binnen. Voor ik hoi kon zeggen was Remco al bezorgt en zij " an je gaat niet dood toch?" Waarop ik antwoord. " Rem doe is normaal ik moet al een een paar onderzoekjes en ik mag weer naar huis. Nou Ja dat was niet helemaal waar maar ik hoopte het gewoon. Naar een middag gezellig kletsen en de zusters irriteren met de welbekende rode knop. Gingen Sanne en Remco naar huis. Maar wat er toen gebeurde was zo onverwacht. Sanne gaf me een knuffel zoals ze altijd deed. Maar toen gaf Remco me ineens een kus op mijn wang. Het was zo'n mooi moment. Ik wil het 1000 keer opnieuw her beleven. En ik wil het nooit meer vergeten.