Vandaag is de dag. De dag dat ik te horen krijg wat er mis met me is, en tevens of er wel iets mis met me is. Het kan ook iets heel anders zijn. Remco komt vamiddag ook. Na dat ik de uitslag krijg, hij wou dan pad komen omdat hij dan meteen weet wat er is. Remco vertelde me gister nog dat hij misschien nog wel banger was als dat ik zelf was voor vandaag. Maar ik ben niet bang, ik weet bijna zeker dat er toch niks aan de hand is. Ik was trouwens vergeten te vertellen over mijn ouders. Mijn ouders komen niet zoveel voor. Dit komt omdat ze op vakantie zijn naar Spanje, ze hebben hier zolang naar uitgekeken en ik wou die kans niet laten gaan voor ze. Dus ik heb de hoogstpersoonlijk dat vliegtuig ingepropt. Ik hoor een deur, het is de zuster die binnen komt. Ze begind elke ochtend met de zelfde zin. " lekker geslapen liefje?" Waarop mijn standaard antwoord is. " ja hoor". En dan begind ons gesprek meestal. De ene keer gaat het over wat we gaan doen. Vandaag hadden me het over de uitslag. Zij wist hem ook nog niet. We hebben het er lang over gehad. Daarna kregen we ontbijt,en tegen een uur of 2 was het zover. De deur ging open en dokter vlapoor kwam binnen. Aan zijn gezicht te zien was de uitslag niet geweldig. Hij zij tegen me "Anna we hebben geen goed nieuws" hij ging op mijn bed zitten en begon het verhaal te vertellen. " we hebben ik je bloed sporen van een tumor gevonden. De tumor zit in je hoofd. Met flinke uitzaaiingen. We kunnen hier niks meer aan doen. Ik weet dat dit schokkend aankomt maar je hebt niet langer meer als 2 weken te leven." Ik keek hem aan,hij had traan ogen. Ik voelde de tranen opkomen. En binnen no time vielen de tranen over mijn wangen. Ik ging echt dood.
JE LEEST
Zonder jou.
RandomDit verhaal gaat over een meisje, Anne heet ze. Haar leven gaat op haar kop staan als ze plotseling hoort dat ze niet lang meer te leven heeft. Een mix van liefde drama en emoties. Alles bij elkaar.
