"Gaat het wel?" Sanne zet een stap dichter bij me en legt haar arm op mijn schouder. Ik antwoord met een naar gevoel ik mijn hooft " ja gaat prima hoor." Ik zie Sanne haar bezorgde blik. Plotseling gaat de bel al. "Shit Frans kom je an?". Waarop ik antwoord " ja shit dit word rennen." Samen rennen we naar het Frans lokaal. Onderweg gebeurt er iets vreemd, alles word ineens wazig en ik voel me niet goed. Het duurde niet lang of ik lag al op de grond. Voor ok het wist stonden de ambulance broeders, de conciërge, Sanne en nog een hele hoop mensen om me heen. Ik werd op een brancard gelegt. Ik wou vragen waar ik was en wat er was gebeurt. Maar ik kreeg het niet uit mijn mond. Toen we eenmaal aangekomen waren in het ziekenhuis, was alles weer wat helderder voor me. Ik wist weer wie ik was en waar ik was. Ik hoor een deur open gaan. Ik kijk omhoog en zie tot mijn verbazing mijn ouders en Sanne staan. "Hey" zeg ik met een zachte stem. Waarop Sanne gillend antwoord " Ohmygosh An je leeft nog" Ik kijk naar haar rode traan ogen en zeg vrolijk "ja". Op het zelfde moment kwam er een dokter binnen. Hij stelde zich voor " Goedemiddag. Ik ben dokter vlapus. En ik ga je morgen en de rest van de dagen begeleiden." Ik snap niet wat hij bedoeld dus onderbreek zijn verhaal en vraag " wat bedoelt u met begeleiden" Voor hij antwoord gaf op mijn vraag zij hij " nou nou zeg alsjeblieft gewoon jij of noem me maar dokter vlapoor,dat is tevens mijn bijnaam in dit ziekenhuis." Ik lag. " Maar wat ik bedoel met begeleiden. Nou je bent natuurlijk ineen keer flauwgevallen en dat is niet de bedoeling. Dus we gaan vandaag bloed afnemen en een MRI scan maken. Hierin kunnen we zien of er iets mis is in je lichaam." Nee toch denk ik. Ik had gehoopt dat ik gewoon weer naar huis mocht. Ik zei "moet ik hier blijven slapen dan wand het is al tien uur." Waarop hij antwoord. "Ja en waarschijnlijk nog wel wat meer dagen, dus ga nu maar lekker slapen. Het bezoek uur is toch al over" Ik geef sanne en mijn ouders een dikke knuffel en Ze verlaten de kamer. Binnen 10 minuten was ik al in slaap gevallen. Morgen zien we wel verder.
JE LEEST
Zonder jou.
De TodoDit verhaal gaat over een meisje, Anne heet ze. Haar leven gaat op haar kop staan als ze plotseling hoort dat ze niet lang meer te leven heeft. Een mix van liefde drama en emoties. Alles bij elkaar.
