SINO SA KANILA ANG FIANCÉ KO?

Kabanata 4- I'm His What?

Hey

Abby Marie Montelaban

Now i feel like crying.

Sa buong buhay ko ngayon lang ako nakaramdam ng pagod. Pagod hindi dahil sa paglalakad. Pagod dahil sa paghahabol ng kalinga sa mga magulang ko. Pagod sa paghahanap ng taong makakaintindi sa akin. Except for my bessy, nangungulila din ako.

Ano ba ang pakiramdam na maging proud ang mga magulang mo sa iyo?

Ginawa ko naman ang lahat.

Nag top ako sa school. I kept to be not just only number 1 but also to be the best at everything.

Nananalo ako sa mga contest. But everytime na may mga meetings yaya ko lang kasama ko. Minsan nga nagpanggap pa baodyguard ko na uncle ko. Pero after nun nasisante siya.

Sabi nga nila lahat ng bagay may limitasyon din..dahil lahat tayo napapagod din.

Siguro ito na yung time na masasabi kong suko na ako.

Gumagabi na din. At hanggang ngayon wala pang nakakahanap sa akin..

Dati rati kapag nantritrip akong tumakas at nagpapahanap agad nila akong mahahanap.

Hindi naman ako katulad ng ibang anak na sobra kung magrebelde sa mga magulang. Hindi ko naranasang hindi matulog sa bahay. Umuuwi din naman ako. Dahil hindi ko kayang magtampo ng ganun katagal dahil alam ko naman hindi nila ako susuyuin.

Katulad nalang ngayon. Napagod na din siguro sila sa mga games ko kaya itinigil na nila ang paghahanap at pagaalala sa akin.

Ang bilis nila magsawa.

Sabagay ilang years ko na bang ginagawa ito? ang umalis, tumakbo at magtago?

Now i'm here at the airport nag aantay ng call para sa flight ko.

Sitting on a bench tapos forever alone.

Hindi ako iiyak. Bakit ko gagawin yun? OO naiiyak na ako..KANINA yun. Hindi na ngayon. Hinding hindi ako iiyak dahil mayaman ako. Maganda. Maldita. Walang umiiyak na malditang babaeng katulad ko.

Ngayon mararanasan kong mamuhay ng mag isa. I have my money. Kahit na i-freeze pa nila mga credit cards ko wala akong pakialam. Ako mawawalan ng pera?

Paalis na ako...

________________________________________________________________

ARRRRRRRGGHHHHH

Kaya ayokong sumakay ng hindi private planes.

Nakakaasar masyadong magalaw ang plane nahihilo ako.

After so many DAMN YEARS..Hello Korea.

Here at the Incheon Internation Airport.

Mabuti nalang at naka chat ko si Patch na sunduin ako.

Hindi siya kilala ng mga magulang ko o kahit sino na kakilala ko. Maliban na lang kay Jessie remember her ang stupid na bessy ko na may lecheng bugatti veyron.

Humanda talaga siya akin pagbalik ko.

Dalawa lang silang kaibigan ko dito sa earth....well taga ibang planeta kasi ako.

Will you beleive me na hindi ko pa siya nakikita? I mean hindi ko alam ang mukha niya or whatever...nakakilala lang kami sa chat and she's soooooo mysterious dahil ni wala siyang picture?!

MYGOSH paano ko siya naging kaibigan?

It's another secret...:p

Good thing she's a pure Filipino. Madali lan siyang mahanap dahil may papel naman na nakasulat ang pangalan ko. Nasaan na nga ba yun?

Naupo nalang ako sa may bench kesa makipag siksikan at hanapin ang pangalan ko sa isa sa mga papel na iniwawagayway ng sino man doon. Alam naman niya ang mukha ko.

Pumunta muna ako saglit sa cr dahil kailanan kong mag retouch. Lalabas na sana ako ng may biglang pumasok na

LALAKI O______O

Tapos bigla niyang ni lock ang pinto!

At ngayon magkaharap na kami

O_O

"IKAW?"

Sabay pa kaming nagsalita.

"Small world huh" sabi niya

"Maniac open the door now"

"Sorry but i can't"

Grabe parang magigiba na yung pintuan. Ewan ano ba meron sa labas?

"Tumabi ka lalabas ako"

"No.."

"At bakit hindi?"

Napataas na boses ko.

"Coz you can't" Tapos nag flash siya ng nakakalokong smile..What was that for?

"Do you really want to get hit?! I really wanna punch you"

"A kiss is better"

He's getting into my nerves.

"Don't worry wala naman akong gagawing masama sa iyo. Tsaka hindi naman kita pag iinteresan kahit na niyaya mo pa ako sa CONDO ko."

At kailangan ipaalala yon?

" Shut up."

Hinihila ko na siya para hindi na siya makasandal sa door..Ang lakas talaga ng kabog at ang ingay sa labas.

"i'm warning you once you open that door youll be a dead meat"

"Tsch ako pa tinakot mo"

Pagkahawak ko sa door knob at pagbukas ko..

He suddenly grab my arm and the next thing i know

His lips were on my lips.

And were totally

KISSING

Infront of many people.

And then

I heard them crying......................................................................................

"You should love her by now as you love your OPPA"

Tapos nag wink siya sa kanila.

"Saranghae OPPA"

Seriously why are they crying?

"We will still be your number one fan even if you have a girlfriend now. We're happy for you..FIGHTING"

I was like O___________________________O

What the hell is happening here?

"One more thing...I want this to be private. You should keep this secret. You guys don't want my career to be ruined right..and you don't want me and your unnie to separate..you knew how we love each other"

Who the hell is this guy para sundin nalang agad agad ang utos niya.

"We love you..we don't want to ruined you oppa" sabi nun girl habang umiiyak iyak pa..GOSH ang dami nila. Ano to FANS CLUB?

"Good..now can you help us to escape? There's a lot of media out there"

"Everyone let's save our beloved OPPA"

Hindi ko alam kun matatawa ao o magagalit.

Ang corny nila.

At bago pa niya ako maisakay sa kotse niya..

"OUCH..WHAT THE F*"

Right tinapakan ko paa niya saka sinuntok ang mukha.

"I was your WHAT?!" sabi ko

Galit na galit ako..

I'm gonna kill him!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!