Teardrops on my Guitar

CHAPTER 2

[Sophia]

"Ah, Sophia. May I excuse myself. Nandito yung mga childhood friends KO galing Korea. Gusto nilang makasama ako ng 1 week bago pa sila bumalik.. Pwede ba?"sabi niya. Friends.. Oo friends.. Pagkakaalam KO ako lang ang friend niya. Sa Una naming pagkakaibigan Ni Samuel maraming nagalit sakin Ni tinangka pa nga Kong patayin.. Pero tiniis KO yun makuha lang ang gusto KO na kahit Hindi man magiging kami ay mas gugustuhin Kong maging kaibigan siya.

"Sige. Sana masanay akong ganito. Yun bang nakikipag bonding ka sa ibang kaibigan mo na ngayon KO lang nalaman kahit 3years na ang friendship natin.. Sana di ako maging loner ng 1week"sabi KO ng wala sa sariling emosyon. Di KO namalayan na tumutulo na pala ang mga luha KO. At di ko inaasahan ang biglang pagyakap sakin.. Mahigpit.. At wala na Kong nagawa kundi yakapin din siya at umiyak sa mga bisig niya.. Hindi KO alam kung anong problema KO.. Basta yun na ang nangyari. Mukha kino comfort na niya KO..

"Sorry Sophia. Yun lang naman ang secret na tintago KO sayo eh. Kahit sabihin KO sayo na ang yaya KO ang naglalaba ng brief ko alam mo na yun. Private life ko alam mo. Promise di nako magtatago ng secreto sayo. Tsaka wag kang mag alala. Magbabonding kami bukas sa Boracay Beach at isasama kita. Ipapakilala din kita doon sa friends KO. Promise yan at dapat di ka tumanggi. Sabado naman bukas diba.. Kaw talagang iyakin ka.."natawa ako sa pinagsasabi niya. Oo, alam KO ang private life niya kaya di na KO nagpaliguy liguy pa na di siya pagkatiwalaan.
.
.
.
. Aisstt! Naman Sophia anong meaning don sa 'di na KO nagpaliguy liguy pa na di siya pagkatiwalaan'? Ano ka nya? Girlfriend? Haist.. Nevermind

"Promise?"tanong KO. Sana naman ituloy niya. Lagi kasi kaming nag-cecelebrate sa beach tuwing anniversary namin.

"Oo, kahit hindi natin anniversary bukas mag bebeach tayo."kumalas ako ng pagkakayakap sa kanya. At nakita niya ang nagniningning Kong mga Mata sa saya. Napatawa siya.. Hay nako.. Those beautiful smile, makes my heart beats faster..

*********
5:30am

"Yeheeyyy! Saturday is the most exciting day!"sigaw KO sa sarili KO. Hindi KO alam basta nagising agad ako. Kahit 8:00 pa ang lakad namin. Bleehhh! Susunduin nanaman ako Ni Samuel.

*******

Eto nanaman yung itatanong niya...
.
.
.
.
.
.
.
.
."Saan mo gustong umupo. Passenger seat or Backseat?"Edi wow! Backseat ako noh! Hindi KO na siya sinagot at binuksan ang ang backseat at umupo. Sinara KO ang pinto at binuksan ang bintana saka ako nagperform ng crosseyes sabay belat.. Talo ka ngayon Samuel! Driver na kita!

"Hahahaha! Ikaw talaga oh!"sabi niya.

******

3RD PERSONS POV

"Chingu!"sigaw Ni Samuel sa isa sa mga kaibigan niya.

"Yah! Bogo shipo!"sagot ng kaibigan

(Bogo shipo-i miss you)

"Ah excuse me. Lalayo muna KO ha?"singit Ni Sophia. Hindi na siya humingi ng sagot at bigla nalang itong umalis. Dahil sa totoo lang kakabang kaba na ang dibdib niya ng marinig kung pano mag-usap ang dalawa. Gamit ang Koreanong legwahe. Hindi niya alam kung anong gagawin niya kung sa oras na makipagkwentuhan siya sa mga iyon. Sumagi nanaman sa isip niya so Samuel. 'Pano kung mapahiya si Samuel sakin dahil konti lang ang Alam KO dun? Patay na!' Sabi ng isip Ni Sophia. Sumasakit na ang ulo niya dahil dito.

******

Nasa harap si Samuel at Sophia sa Walo niyang kaibigan at naghihintay lang ang mga ito kung ano ang sasabihin ni Sophia.

"A-annyeonghaseyeo..."matamlay na bati Ni Sohpia sabay bow bilang paggalang

(Annyeonghaseyeo-hi)

"Do you speak Tagalog Sophia?"tanong ng isa sa mga kaibigan Ni Samuel

"Yeh?"mukhang mabingi si Sophia sa salita ng is a sa mga kaibigan Ni Samuel. Pero lumuwag-luwag din ang pakiramdam niya ng nagsalita ng English ang kaibigan Ni Samuel. Dahil siguro naman di na siya mahihirapang magsalita ng English.

(Yeh-pardon (depends on the sentence))

"Your a filipino right? Maybe you should speak Filipino."suggest ng isa pang kaibigan Ni Samuel

"Ah. Oo"sabi ni Sophia at di nagtagal at may lumapit sa kanya.