same mistakes » h.s.

Chapter 42.

Ik likte aan mijn lolly en keek Harry strak aan. Als er één ding is wat je niet moet doen als meisje is het een lolly likken terwijl je een knappe jongen aankijkt. Of een banaan eten terwijl je een knappe jongen aan kijkt. Gelukkig dacht ik daar ook weer lekker op tijd aan. hmpf. Harry trok een wenkbrauw op en keek me geamuseerd aan. Ik keek gauw weg. 'Perv.' Mompelde ik zachtjes. 

Er viel een ongemakkelijke stilte en ik probeerde wanhopig moed bij elkaar te schrapen om over "ons" te beginnen. 'Dus..' Goeie start van een gesprek, Cherl. Dat gaat lekker. Harry perste zijn lippen op elkaar. 'Ja, inderdaad..' Er viel opnieuw een stilte en ik peuterde aan mijn lolly stokje.

'Waarom..' Begon ik, maar de rest van de zin bleef achterin mijn keel stokken. Harry keek op, zijn blik kruiste de mijne en binnen no-time waren mijn wangen weer warm. Ik bloosde echt te veel. 'wat?' Drong Harry lief aan.

'Waarom..zoende je me?' Ugh, dit was beschamend. Ik keek van hem weg en wenste dat ik nu door de grond kon zakken. Dit was vreselijk. Dit was echt genant. 'Ik denk..dat ik je wel leuk vind..' Antwoordde Harry, na een korte stilte. Ik hield mijn blik op mij lolly, in mijn handen gericht, wetend dat ik er nu uit zag als een tomaat of iets in die richting. '..en ik hoopte dat jij mij misschien ook wel zag zitten..' Ging hij verder, toen ik niets zei. Ik beet op mijn lip, om niet dom te gaan giechelen en keek hem van onder mijn wimpers aan. Hij had een schattige lach om zijn mond en keek me zonder te blozen aan. Waarom was hij hier zo goed in?

'Ik..Ja, natuurlijk zie je zitten. Ja.' Ik perste de woorden met moeite uit mijn mond en voelde een, veel te brede, lach om mijn mond verspreiden. 

'Ik denk dat ik je misschien nog wel een keer zoenen.' Glimlachte hij speels. 'Ik denk dat ik dat niet erg zou vinden.' Grinnikte ik onzeker. Hij boog naar me toe en zijn ogen gleden naar mijn lippen. Ik sloot mijn ogen en genoot van de zenuwen en vlinders en kriebels en rillingen door mijn lichaam. Zijn lippen vonden die van mij en hij ging wat makkelijker zitten. Ik legde mijn hand in zijn nek, en liet mijn vingers door wat krulletjes gaan. Ik voelde hoe hij zijn tong twijfelend over mijn lippen streek en ik voelde mijn zekerheid stijgen. Niets leek uit te maken. Harry vond me leuk, en ik vond hem leuk en dat was wat nu belangrijk was. Ik opende mijn mond en voelde hoe zijn tong mijn mond verkende. Mijn hoofd tolde toen mijn tong de zijne weer vond en ik kon wel gillen, dansen, juichen van geluk. Maar ik hield me in en genoot van de zoen. Ik genoot van het feit dat hij zó dicht bij mij was. Niets kon dit moment nog kapot maken.

Naar mijn mening werd de zoen veel te snel verbroken, maar ik kon er genoegen mee nemen. Ik beet op mijn lip en besloot dat ik dit moment moest koesteren. 'Dus..zijn wij nu...samen..of..' Hakkelde ik onzeker. Harry keek me bedenkelijk aan. 'Ik..Hou niet echt van labels, als je me begrijpt. Het is niet dat ik het niet wil, maar ik wil liever gewoon van de tijd samen genieten, in plaats van het meteen in een hokje te plaatsten.' Er was geen verwijt in zijn stem te horen, en ik merkte duidelijk dat het gelukkig niet met mij te maken had.

'Oké, ik snap je wel.' Glimlachte ik, zonder moeite. Ik voelde me geweldig en mijn maag kriebelde als een gek. 'Je bent echt...amazing.' Glimlachte hij lief. Een zachte lach ontsnapte mijn lippen. Niet omdat het grappig was, maar gewoon omdat dit allemaal zo raar en leuk was. 'Jij bent..' Ik maakte mijn zin niet af. Er was volgens mij geen woord goed genoeg om hem te beschrijven.