6 μηνες μετα.
Υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος στην ζωή σας;
Αυτός ο κάποιος που με μια του ματιά ή χαμόγελο ,έκανε την καρδιά σας να κτυπάει σε ξέφρενους ρυθμούς;. Που σας έδωσε ζωή. Και στη συνέχεια σας σκότωσε με το πιο βίαιο τρόπο;
Αυτός ο κάποιος που την έσπασε σε πολλά μικροσκοπικά κομμάτια και έφυγε ,αφήνωντας σας πίσω μόνη και κενη;
Κι'αφού έφυγε, η ζωή θα πρέπει να συνεχιστεί.
Τα σημάδια εξαφάνισης σβήνουν σταδιακά.Αυτές οι μακρινές και ωραίες στιγμές σας, έχουν μετατραπεί σε ξεθωριασμένες αναμνήσεις που μαραίνονται αργά.
Και ο πόνος της απώλειας, μετατρέπεται σε μίσος.
Και η μορφή του ξεθωριάζει.
Όσπου πλέων..
Τίποτα.
Ένα απόλυτο κενό.
Σαν την καρδιά του.
Ονομάζομαι Karoline Stephen και αυτή είναι η ιστορία μου.
6 μήνες πριν.
Ο καιρός έξω ήταν ηλιόλουστος για φθινόπωρο. Δεν υπήρχε αυτή η γκρίζαδα στον ουρανό, και έξω ήταν αρκετά όμορφα. Ότι πρέπει για μια βόλτα. Βέβαια για την Karoline ο ιδανικός καιρός ήταν ο βροχερός αλλά η Anna είχε αλλά σχέδια για σήμερα.
Η Karoline είχε περάσει μία δύσκολη ζωή. Ο αναπάντεχος θάνατος της μητέρας της πριν 2 χρόνια, η εγκατάλειψη από τον πατέρα της λίγο καιρό αργότερα ήταν τα αίτια για τον καταθλιπτικό χαρακτήρα της. Τις παραπάνω φορές την έβλεπες να κάθεται μοναχή της αγναντευωντας το κενό, βυθισμένη στης σκέψεις της. Δεν ήταν κοινωνική, δεν μιλούσε πολύ και ήταν εσωστεφής. Η μοναδική της φίλη Anna ήταν το μοναδικό φως στην μαύρη της ζωή.
Η Anna έλαμπε από ενέργεια και ευτυχία. Ήταν το ακριβός αντίθετο της Karoline. Εκείνη ήταν η ζωή και η Karoline ο θάνατος. Θα της χαρακτήριζες εντελώς ακατάλληλες η μία για την άλλη αλλά η φιλιά που της έδενε ήταν πραγματικά δυνατή.
Έτσι σήμερα η Karoline θα έβγαινε με την Anna. Σε λίγο καιρό θα έπρεπε να επιστρέψουν πίσω στις δουλειές τους και η Karoline στην Αλεξάνδρεια. Εκεί δούλευε και ζούσε τόσο καιρό. Είχε έρθει στην Ελλάδα για να επισκεφθεί την Άnna. Ηταν reporter στην εφημερίδα της Αλεξάνδρειας και το αφεντικό της έπρεπε να παραβρεθεί σε κάτι δουλειές στην Κίνα έτσι της έδωσε αδια για 2 μήνες και βέβαια η Karoline το εκμεταλλευτηκε ως ευκαιρία για να δει το μοναδικό άνθρωπο που την νοιάζεται.
Η ωρες ειχαν περάσει. Ο ήλιος είχε πια πέσει και ένα μαύρο χρώμα με λαμπερές πινελιές στόλιζαν τώρα τον ουρανό της Ελλάδας. Το κουδούνι άρχισε να κτυπάει μανιωδώς. Σημάδι ότι η Anna είχε καταφθασει για την νυχτερινή τους έξοδο.Υποτίθεται θα πηγαίνανε για φαγητό αλλά η Anna άλλαξε τα σχέδια τελευταία λεπτά και θα πηγαίνανε club.
Είχε αρπάξει το παλτό της και κοίταξε για τελευταία φορά το είδωλό της στον καθρέφτη. Ένα μαύρο φόρεμα ως το γόνατο με ανοικτό ντεκολτέ αγκάλιαζε απόλυτα το σώμα της. Τα καστανό ξάνθα μαλλία της ήταν λιτά και καταφθαναν ως χαμηλά στην πλάτη της. Τα μάτια της είχαν καλυφθεί από απαλές μαύρες σκιές και ένα ματ καφέ χρώμα επικρατούσε στα χείλη της. Το μαυρο ήταν το αγαπημένο της χρώμα. Εξάλλου ταίριαζε με τον χαρακτήρα της.
Εν τέλη κατευθύνθηκε στην πόρτα, κλείδωσε και κατέβαινε τα σκάλια της πολυκατοικία της για να συναντήσει την Anna.
Προβλέποταν μεγάλη νύχτα.
YOU ARE READING
Don't Come Closer {ON HOLD}
ChickLit"I felt like I know him though and I know his heart, and I know he wouldn't do anything to hurt me.." I was wrong..