Her
As I walk on the corridor everyone seems to have a new issue again because the way they stared at me, something is going on. Well, wala naman akong magagawa doon. Ganito naman palagi, kesyo lalakad lang ako sandali at nakatapak ng bubble gum, its like the end of the world already. Lahat na lang kakalat, lahat na lang ultimo napaka liit na bagay e lumalaki. Mga tao nga naman.
Hinayaan ko nalang yung mga titig nilang walang kupas, hanggang sa makarating ako sa room eh wala pa rin namang pinagbago. Still it is a room, and still it is a room for the people who are full of themselves. I just rolled my eyes when I met her cold stares at me and continue walking towards to my seat. Dahil wala pa namang teacher, nakinig na muna ako ng kanta.
Sa sobrang busy ko hindi ko na napansin si Heather na nasa tabi ko na pala at naka ngising kita gilagid.
"What?" I asked her when I pulled out the headphone in my ear.
She just frowned at me. Like wtf I am asking her what, she just look at me frowning doesn't even have to say something! Tinaasan ko siya ng kilay at ibabalik nalang sana ulit ang atensyon ko sa pakikinig ng music ng magsalita siya.
"So that's it? After long long long weekend you just gonna say "what" to me? You really are unbelievable Lucy!" She says to me while swaying her palm in her face.
"So? I can't see something wrong with that Heather, atleast say thank you because I'd talk to you. Right?" I told her wearing my sweetest smile.
She just make face on me and turn to the front, saktong pagdating naman ng aming teacher. Everything go smooth, until lunch break came.
Nakaupo na kami sa usual spot namin ni Heather when I feel like someone is staring at us, or me? I look around and there I see a bunch of biatch looking at me, as if in their mind they're killing me. I just raised my eyebrow at them and smirk.
Heather seems so preoccupied kaya hindi niya napansin na nakatingin sa amin yung fans ko. Dahil paglingon ko sa kaniya e sa iba naman pala nakatingin, and when I look what she is staring at, there I saw him smirking at me. That's when I was told by myself that WORLD WAR III has yet to come!
In order for me to win this smirking game, I wave my hand like saying hello to him at boom. Napatulala siya sa aking ginawa kaya naman yung mga haliparot na studyanteng naghaharutan habang may hawak na juices eh hindi sinasadyang naitapon sa over so white polo shirt uniform niya. Its time of a speaker beside me saying "Victory".
Heather let out a small laugh and turn to me saying that for this day its 1-0 score. There he goes running outside to escape his embarassing moment of himself which he did. After we ate our lunch Heather and I decided to go to CR para makapag retouch.
Habang nasa loob kami ni Heather at nagkikwentuhan, someone oustide I heard na naguusap. I did not care at all so? Until we heard a little "click". Nagkatitigan pa kaming dalawa ni Heather bago nag mamadaling tumungo sa pinto, and now what? Its 1-1 score for this day!
"ARGH! DAMN YOU SAITHANAS! GO TO HELL! HUMANDA KA SA AKIN KAPAG NAKALABAS AKO DITO!" I shout at the top of my lungs. At sinasabi ko na nga ba! Tama ang hinala ko!
"Its only SAITHAN not SAITHANAS,Lucyfer. Now were even, you and I was came from hell, hindi ko na gustong bumalik pa doon no." Saithan said outside while laughing. At dahil wala naman kaming magagawa ni Heather dahil pareho naming iniwan ang cellphone namin sa bag, umupo na lang kami sa sink at hinintay na may mag cr.
"Bakit naman kasi may lock sa labas tong pinto ng CR? Nakakaasar rin yung admin eh!" Aniya at umupo na rin sa tabi ko.
I just shrugged my shoulders, kasi wala naman na talagang mapapala yung maganda kong boses kapag nagdakdak pa ako ng nagdakdak dito.
"So what now Lucy? Paano ka makakaganti kay Saith? Nakakaasar! Pati ako nadamay sa inyong dalawa!" pagmamaktol ni Heather. Kasalanan ko ba? Sa lakas ng tama nung Satanas na yun pati tong kaibigan ko nadamay. Diyos ko lord! Kailan ba matatapos yung kalokohan ni Saithan?
Kahit ako napapaisip e? Paano ba ako makakaganti sa kaniya. And then a small bulb light up in my head!
"Bingo!" I said while jumping, as if I won the crown of Miss universe! Well I AM.
"Alright. What is it then Lucy?" Heather ask. I just smirk on her. Basta! Sarilinin ko nalang ako rin naman magwawagi! At last! After a minutes may nagbukas rin ng pinto, and to my surprise, it's Suzy. Lalabas na sana kami ni Heather kaso nakaharang siya sa pinto
"Can you please excuse us?" Sabi ko sa kaniya habang nakadiretso lang ang tingin ko sa pinto, tagos sa bruhang to.
"What If-" Hindi niya na natapos ang sasabihin niya because Heather interrupted her.
"Kung tatabi ka hindi ka masasaktan" Muntik na akong matawa ng malakas kasi naman hindi pa tapos magsalita si Suzy e binara na agad ni Heather.
Kita ko ang paglaki ng butas ng ilong ni Suzi sa sinabi ni Heather, kaunti nalang talaga matatawa na ako! Humakbang siya papalapit kay Heather and because she is more than taller to Heather shes towering now. But, hindi naman papatalo itong kaibigan ko. Syempre! Mana ito sa akin.
"Don't you dare speak to me like that looser" Suzy said. Heather just smiled at her before she speaks
"You know what? I DARE TALK TO YOU LIKE THAT OR EVEN THIS, Kasi gusto ko at walang masama sa opinyon ng lahat ng tao. Nagiging masama lang ito kung bibigyang malisya mo. Pero sa nakikita ko sayo? Takot kang masaktan, kaya if you did not excuse us mapipilitan akong gamitan ka ng pamatay skills ko" nakakapag pagabagabag na salita ang binitawan ni Heather! I really want to clap my hands!
"Clap! Clap! Clap.. Now excuse" I grab Heather's hand at naglakad na palabas habang binubunggo sila Suzy. Nang makalampas na kami sa kanila narinig ko nalng ang tantrums ng bruha!
Sa hindi malamang kadahilanan bigla nalang kaming napatawa magkaibigan. I should not underestimate a small girl. Because, small but terrible!
"You really are amazing Heather! Im so proud of you!" I giggly said to her. "Oh well kanino pa ba ako mag mamana? Edi sa Diyosa!" Heather replied. I just shrugged my shoulders, Am really proud of my self too. Lol
